فرزدق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
ذوق شاعرانه فرزدق بیشتر با هجو تناسب داشت<ref>بلعمی؛ تاریخنامه ی طبری، ج۵، ص۱۵۵۲</ref> و بیشتر اشعار او در قالب هجو و یا فخر قبیلگی سروده شده است.<ref>انساب الاشراف، پیشین، ص 94</ref> | ذوق شاعرانه فرزدق بیشتر با هجو تناسب داشت<ref>بلعمی؛ تاریخنامه ی طبری، ج۵، ص۱۵۵۲</ref> و بیشتر اشعار او در قالب هجو و یا فخر قبیلگی سروده شده است.<ref>انساب الاشراف، پیشین، ص 94</ref> | ||
==مذهب== | |||
در منابع اهل سنت، فرزدق [[شیعه]] دانسته شده است.<ref>ابن اثیر، الکامل، ج 14، ص 358 و مقدسی، محمد بن احمد؛ احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، ج 2، ص 618.</ref> ملاقات وی با امیرالمومنین(ع) و حفظ قرآن بنا بر فرمایش ایشان، سرودن اشعاری در مذمت ابن ملجم،<ref>اربلی؛ کشف الغمه فی معرفه الائمه، ج۱، ص۵۸۲</ref>، رفت و آمد به کوفه<ref> الکامل، پیشین، ج 10، ص 353.</ref> که پایگاه شیعیان است، ملاقات با امام حسین(ع) در مسیر حرکت ایشان به کوفه<ref>طبری، تاریخ طبری، ج 7، ص 2969. </ref>و سرودن ابیاتی در رثای ایشان<ref>دیوان الفرزدق، ج 1، ص 7.</ref> و مهمتر از همه، ماجرای سرودن شعر در مدح [[امام زین العابدین]](ع) در حضور هشام بن عبدالملک،<ref>تاریخ گزیده، پیشین، ص 709.</ref> شاید از شاخص‌ترین دلایلی باشد که به سبب آن، وی را در ردیف شیعیان برشمرده‌اند. | |||
==فرزدق و خاندان اهل بیت== | ==فرزدق و خاندان اهل بیت== | ||
===فرزدق و امام علی=== | ===فرزدق و امام علی=== | ||
نقل شده که روزی فرزدق با پدرش نزد امیرالمومنین [[علی(ع)]] رفت. حضرت پرسید: «او کیست؟» غالب پاسخ داد: «پسرم است که شاعر است.» حضرت فرمود: «به او قرآن بیاموز که بهتر از شعر است.»<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۹، ص۲۶۵</ref> آمده است که وی پس از این جریان پاهای خویش را در بند کرد تا قرآن را حفظ نمود.<ref>اعیان الشیعه، پیشین، ج 6، ص 451</ref> | نقل شده که روزی فرزدق با پدرش نزد امیرالمومنین [[علی(ع)]] رفت. حضرت پرسید: «او کیست؟» غالب پاسخ داد: «پسرم است که شاعر است.» حضرت فرمود: «به او قرآن بیاموز که بهتر از شعر است.»<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۹، ص۲۶۵</ref> آمده است که وی پس از این جریان پاهای خویش را در بند کرد تا قرآن را حفظ نمود.<ref>اعیان الشیعه، پیشین، ج 6، ص 451</ref> | ||