Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۲۹
ویرایش
جز (←ناقلان داستان) |
جز (←دیدگاه مخالفان) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==دیدگاه مخالفان== | ==دیدگاه مخالفان== | ||
برخی از عالمان شیعه همچون علامه مجلسی<ref>مجلسی، جلاء العیون، ص۶۷۵</ref> و محدث نوری<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ص۱۹۳.</ref> به دلیل ذکر نشدن ماجرای عروسی قاسم در منابع معتبر آن را نپذیرفتهاند.<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء، | برخی از عالمان شیعه همچون علامه مجلسی<ref>مجلسی، جلاء العیون، ص۶۷۵</ref> و محدث نوری<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ص۱۹۳.</ref> به دلیل ذکر نشدن ماجرای عروسی قاسم در منابع معتبر آن را نپذیرفتهاند.<ref>محلاتی، فرسان الهیجاء، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۳۱؛ مطهری، حماسه حسینی، انتشارات صدرا، ج۱، ص۲۷-۲۸.</ref> [[سید عبدالرزاق موسوی مقرم]] معتقد است که در کتاب [[منتخب طریحی|منتخب]]، دست برده شده و این ماجرا را به آن افزودهاند.<ref>مقرم، مقتل مقرم، ص۲۶۴</ref> | ||
همچنین برخی منابع در رد این ماجرا سن کم قاسم را یادآورشده و گفتهاند که او در کربلا به سن بلوغ<ref>کامل بهایی، ص۶۴۶؛ مقرم، مقتل مقرم، ص۱۷۷</ref> و ازدواج نرسیده بود.<ref>قاضی طباطبایی، تحقیق دربارۀ اول اربعین حضرت سیدالشهداء، ۱۳۸۳ش، ص۳۷۸.</ref> [[شیخ عباس قمی]]<ref>منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج اول، ص۵۷۴</ref> و مرتضی مطهری از دیگر کسانی هستند که این ماجرا را صحیح ندانستهاند. به گفته شهید مطهری در روز عاشورا مجال نماز خواندن هم نبود و امام حسین(ع) نماز خوف خواند، چگونه ممکن است که حجله عروسی قاسم راه انداخته باشد؟ از این رو وی این داستان را صددرصد دروغ دانسته است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ج۱، ص۲۷-۲۸</ref> | همچنین برخی منابع در رد این ماجرا سن کم قاسم را یادآورشده و گفتهاند که او در کربلا به سن بلوغ<ref>طبری، کامل بهایی، ص۶۴۶؛ مقرم، مقتل مقرم، ص۱۷۷</ref> و ازدواج نرسیده بود.<ref>قاضی طباطبایی، تحقیق دربارۀ اول اربعین حضرت سیدالشهداء، ۱۳۸۳ش، ص۳۷۸.</ref> [[شیخ عباس قمی]]<ref>منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج اول، ص۵۷۴</ref> و مرتضی مطهری از دیگر کسانی هستند که این ماجرا را صحیح ندانستهاند. به گفته شهید مطهری در روز عاشورا مجال نماز خواندن هم نبود و امام حسین(ع) نماز خوف خواند، چگونه ممکن است که حجله عروسی قاسم راه انداخته باشد؟ از این رو وی این داستان را صددرصد دروغ دانسته است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، انتشارات صدرا، ج۱، ص۲۷-۲۸</ref> | ||
==اشتباه با حسن مثنی== | ==اشتباه با حسن مثنی== |