Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۷۲
ویرایش
(←چاپ) |
|||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
[[ابن العودی]] از شاگردان خاص و ملازم شهید ثانی درباره منیة المرید مینویسد: کتابی است مشتمل بر مطالب مهم و فوائد سودمند بسیار که خواننده را به منتهای رغبت و شوق به چنگ آوردن فضائل و دوری گزیدن از رذائل میرساند و او را به آراسته شدن به خلق و خوی خوبان و عالمان بزرگ وا میدارد.<ref>منیة المرید، ص 55.</ref> | [[ابن العودی]] از شاگردان خاص و ملازم شهید ثانی درباره منیة المرید مینویسد: کتابی است مشتمل بر مطالب مهم و فوائد سودمند بسیار که خواننده را به منتهای رغبت و شوق به چنگ آوردن فضائل و دوری گزیدن از رذائل میرساند و او را به آراسته شدن به خلق و خوی خوبان و عالمان بزرگ وا میدارد.<ref>منیة المرید، ص 55.</ref> | ||
[[علی اصغر حکمت]] در بیان ارج گذاری کتاب میگوید: | [[علی اصغر حکمت]] در بیان ارج گذاری کتاب میگوید: كسانی كه فريفته ظواهر تمدن اروپا شدهاند ... شايد از علوم و فنون شرعی و اسلامی كه بزرگان ما در طول قرون متواليه در آن تتبع و استقصاء كرده و بحث و مطالعه فرموده و كتابها به يادگار گذاشتهاند، غافل بمانند؛ ليكن بر خلاف آنها، طالبين علم و معرفت در اصقاع فرهنگستان ممالک شرقی را مانند ويرانه مملو از گنجها نهفته دانش و دفينههای فنون میدانند و با شوق بیپايان و تحمل انواع صدمات و شدايد يا به مسافرت يا به تجسس در كتابخانهها، فضايل مخزونه شرق را از كنج اختفاء بيرون آورده با ترجمه و با حاشيههاي مشروح طبع و انتشار میدهند. از آن جمله وقتی يكي از فضلاء خارجه با بنده نگارنده از كتاب منيه المريد سخن گفت در بنده تأثير نمود. نسخهای از آن را به دست آوردم و مطالعه نمودم و آن را گنجينه مشحون از جواهر كلم و معارف و مملو از لآلی آداب و فضايل ديدم ... مخصوصاً از نقطه نظر تاريخ تربيت دارای مقامی رفيع میباشد، و نيز از لحاظ ادبی و اخلاقی. جا دارد كه آن كتاب شريف را مطالعه نمايند.<ref>منیة المرید، ص 56.</ref> | ||
عالمان و مؤلفان بسياری نيز افزون بر ستايش بليغ از كتاب، آن را جزء منابع آثارشان آورده و بدان ارجاع دادهاند؛ از جمله: [[صدرالمتألهین|صدرالمتألهين]] در [[شرح اصول کافی (ملا صدرا)|شرح اصول كافی]] (ص 155 و 156)، [[سيد نعمت اللّه جزايرى|سيد نعمت الله جزايری]] در [[الانوار النعمانیة|الانوار النعمانيه]] (ج 3، ص 338، 380)، [[سید محمد حسین عاملی|سيد محمدحسين عاملی]] در [[الاثنی عشریة فی مواعظ العددیة|الأثني عشريه في المواعظ العدديه]] (فصلهای 9 و 10 و 11 از باب دوازدهم)، [[مقدس اردبیلی|مقدس اردبيلی]] در [[مجمع الفائدة و البرهان|مجمع الفائده و البرهان]] (ج 5، ص 398)، [[شیخ یوسف بحرانی|شيخ يوسف بحراني]] در [[الحدائق الناضرة|الحدائق الناضره]] ( ج 18 ص 10 و 11)، [[عبدالله مامقانی]] در [[مقیاس الهدایة فی علم الدرایة|مقياس الهدايه في علم الدرايه]] (چاپ شده با تنقيح المقال، ج 3 ص 113 و 114).<ref>منیة المرید، ص 57 - 59.</ref> | عالمان و مؤلفان بسياری نيز افزون بر ستايش بليغ از كتاب، آن را جزء منابع آثارشان آورده و بدان ارجاع دادهاند؛ از جمله: [[صدرالمتألهین|صدرالمتألهين]] در [[شرح اصول کافی (ملا صدرا)|شرح اصول كافی]] (ص 155 و 156)، [[سيد نعمت اللّه جزايرى|سيد نعمت الله جزايری]] در [[الانوار النعمانیة|الانوار النعمانيه]] (ج 3، ص 338، 380)، [[سید محمد حسین عاملی|سيد محمدحسين عاملی]] در [[الاثنی عشریة فی مواعظ العددیة|الأثني عشريه في المواعظ العدديه]] (فصلهای 9 و 10 و 11 از باب دوازدهم)، [[مقدس اردبیلی|مقدس اردبيلی]] در [[مجمع الفائدة و البرهان|مجمع الفائده و البرهان]] (ج 5، ص 398)، [[شیخ یوسف بحرانی|شيخ يوسف بحراني]] در [[الحدائق الناضرة|الحدائق الناضره]] ( ج 18 ص 10 و 11)، [[عبدالله مامقانی]] در [[مقیاس الهدایة فی علم الدرایة|مقياس الهدايه في علم الدرايه]] (چاپ شده با تنقيح المقال، ج 3 ص 113 و 114).<ref>منیة المرید، ص 57 - 59.</ref> |