پرش به محتوا

خاندان جواهری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Fayaz
خط ۶۱: خط ۶۱:


* '''صادق''' فرزند باقر، از شاگردان حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی، آخوند خراسانی، محمدحسین کاظمی و [[محمد طه نجف|محمدطه نجف]] بود <ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۲، ص۸۶۲</ref>. وی از [[فقیهان]] بزرگ زمان خود به شمار می‌رفت و آیت اللّه سیدمحسن حکیم نزد او درس خوانده بود <ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۱۱؛ محسن امین، ج۹، ص۵۶</ref>. شیخ صادق در ۱۳۲۹ وفات کرد <ref>آل محبوبه؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۲، ص۸۶۲</ref>.
* '''صادق''' فرزند باقر، از شاگردان حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی، آخوند خراسانی، محمدحسین کاظمی و [[محمد طه نجف|محمدطه نجف]] بود <ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۲، ص۸۶۲</ref>. وی از [[فقیهان]] بزرگ زمان خود به شمار می‌رفت و آیت اللّه سیدمحسن حکیم نزد او درس خوانده بود <ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۱۱؛ محسن امین، ج۹، ص۵۶</ref>. شیخ صادق در ۱۳۲۹ وفات کرد <ref>آل محبوبه؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۲، ص۸۶۲</ref>.
* '''علی''' فرزند باقر در نجف به دنیا آمد و سرپرستی و تربیت او را برادر بزرگش، صادق، برعهده گرفت <ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۲، ص۸۶۲</ref>. وی فقه و اصول را نزد استادان حوزه فراگرفت و در علم رجال از دانش سیدمحمد هندی بهره برد. استادانش به رفعت علم و فضل و اجتهاد وی تصریح نموده‌اند <ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۲۱؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۰</ref>. او از علوم غریبه نیز مطّلع بود<ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۲۱؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۰</ref>. [[شیخ علی جواهری]] در نجف حلقه درس تشکیل داد و به سبب احاطه‌اش بر آرای فقیهان متقدم و متأخر، عمق تحقیق، تسلط در تدریس، شیوایی بیان و دقت نظر، از مشهورترین فقهای زمان خود شد و شاگردان فراوانی در حلقه درسش شرکت می‌کردند و برخی از او اجازه روایت نیز گرفتند <ref>حرزالدین، ج۲، ص۷۱ـ۷۲، ۲۴۶ـ۲۴۷؛ آل محبوبه، ج۲، ص۱۲۰، ۲۷۰، ۲۷۶، ج۳، ص۳۶۶؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۱، ص۳۵۱، ۴۳۱، قسم ۴، ص۱۳۵۰؛ محسن امین، ج۵، ص۲۸۴، ج۶، ص۱۳۱، ج۹، ص۵۶، ۳۳۱؛ مرعشی نجفی، ص۱۰۵ـ۱۰۶</ref>.
* '''علی''' فرزند باقر در نجف به دنیا آمد و سرپرستی و تربیت او را برادر بزرگش، صادق، برعهده گرفت <ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۲، ص۸۶۲</ref>. وی فقه و اصول را نزد استادان حوزه فراگرفت و در علم رجال از دانش سیدمحمد هندی بهره برد. استادانش به رفعت علم و فضل و اجتهاد وی تصریح نموده‌اند <ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۲۱؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۰</ref>. او از [[علوم غریبه]] نیز مطّلع بود<ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۲۱؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۰</ref>. [[شیخ علی جواهری]] در نجف حلقه درس تشکیل داد و به سبب احاطه‌اش بر آرای فقیهان متقدم و متأخر، عمق تحقیق، تسلط در تدریس، شیوایی بیان و دقت نظر، از مشهورترین فقهای زمان خود شد و شاگردان فراوانی در حلقه درسش شرکت می‌کردند و برخی از او اجازه روایت نیز گرفتند <ref>حرزالدین، ج۲، ص۷۱ـ۷۲، ۲۴۶ـ۲۴۷؛ آل محبوبه، ج۲، ص۱۲۰، ۲۷۰، ۲۷۶، ج۳، ص۳۶۶؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۱، ص۳۵۱، ۴۳۱، قسم ۴، ص۱۳۵۰؛ محسن امین، ج۵، ص۲۸۴، ج۶، ص۱۳۱، ج۹، ص۵۶، ۳۳۱؛ مرعشی نجفی، ص۱۰۵ـ۱۰۶</ref>.
شیخ علی جواهری، پس از وفات میرزامحمدتقی شیرازی در ۱۳۳۸، یکی از مراجع تقلید شد و در پی رحلت [[شیخ الشریعه اصفهانی]] در ۱۳۳۹، از مراجع تقلید مشهور گشت و مقلدان فراوانی در عراق و دیگر بلاد اسلامی یافت <ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۲۰؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۰؛ خاقانی، ج۱۰، ص۱۴۱</ref>. وی در ۱۳۴۰/ ۱۳۰۱ ش وفات کرد و در مقبره خانوادگیشان دفن شد. در سوک او مجالس متعددی برگزار و در رثایش اشعار بسیاری سروده شد <ref>رجوع کنید به حرزالدین، ج۲، ص۱۳۰؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۱</ref>. حاشیه بر عروةالوثقی از آثار اوست <ref>رجوع کنید به حرزالدین، ج۲، ص۱۳۰؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۱</ref>.
شیخ علی جواهری، پس از وفات میرزامحمدتقی شیرازی در ۱۳۳۸، یکی از مراجع تقلید شد و در پی رحلت [[شیخ الشریعه اصفهانی]] در ۱۳۳۹، از مراجع تقلید مشهور گشت و مقلدان فراوانی در عراق و دیگر بلاد اسلامی یافت <ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۲۰؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۰؛ خاقانی، ج۱۰، ص۱۴۱</ref>. وی در ۱۳۴۰/ ۱۳۰۱ ش وفات کرد و در مقبره خانوادگیشان دفن شد. در سوک او مجالس متعددی برگزار و در رثایش اشعار بسیاری سروده شد <ref>رجوع کنید به حرزالدین، ج۲، ص۱۳۰؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۱</ref>. حاشیه بر عروةالوثقی از آثار اوست <ref>رجوع کنید به حرزالدین، ج۲، ص۱۳۰؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات: نقباءالبشر، قسم ۴، ص۱۳۵۱</ref>.


کاربر ناشناس