پرش به محتوا

خاندان جواهری: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۸ مهٔ ۲۰۱۹
جز
imported>Baqer h
جز (اصلاح جعبه)
خط ۷۴: خط ۷۴:
*الفَرائدُ الغَوالی علی شواهد الاَمالی، که شرحی است بر [[الامالی سید مرتضی|الامالی سیدمرتضی]]، و جلد ۱ـ۳ آن در سالهای ۱۹۶۶ ـ ۱۹۶۷ در نجف چاپ شده است؛
*الفَرائدُ الغَوالی علی شواهد الاَمالی، که شرحی است بر [[الامالی سید مرتضی|الامالی سیدمرتضی]]، و جلد ۱ـ۳ آن در سالهای ۱۹۶۶ ـ ۱۹۶۷ در نجف چاپ شده است؛
*نَهْجُ السّداد فی شرح نجاه العباد؛ حاشیه بر [[کفایه الاصول]]؛
*نَهْجُ السّداد فی شرح نجاه العباد؛ حاشیه بر [[کفایه الاصول]]؛
*القلائد الدرر فی امامه الائمه الاثنی عشر؛ تصحیح و شرح دیوان ابن خیاط دمشقی (متوفی ۵۱۷)؛ شرحی بر [[الشهاب الثاقب]]، اثر منظوم [[سید محمد باقر طباطبایی حائری|سیدمحمدباقر طباطبایی حائری]] (متوفی ۱۳۳۱) درباره اثبات [[امامت]] [[علی (ع)]] و فرزندان ایشان <ref>محسن جواهری، ج۱، مقدمه محمد حسن جواهری، ص«‌ق ـ ر »؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱، ص۴۶۲؛ امینی، ۱۳۸۵، ص۱۷۴؛ عواد، ۱۹۹۹، ج۱، ص۵۴۳؛ حسن امین، ج۵، ص۲۹۹</ref>؛ دیوان شعر که فرزندش، محمدحسن، آن را جمع آوری کرده است؛ و منظومه هایی در علم کلام، [[تجوید]] و فقه <ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱، ص۴۶۸، ج۹، قسم ۳، ص۹۷۶، ج۲۳، ص۱۵ـ۱۶، ۱۲۵، ج۲۶، ص۳۶</ref>.
*القلائد الدرر فی امامه الائمه الاثنی عشر؛ تصحیح و شرح دیوان ابن خیاط دمشقی (متوفی ۵۱۷)؛ شرحی بر [[الشهاب الثاقب]]، اثر منظوم [[سید محمدباقر طباطبایی حائری|سید محمدباقر طباطبایی حائری]] (متوفی ۱۳۳۱) درباره اثبات [[امامت]] [[علی (ع)]] و فرزندان ایشان <ref>محسن جواهری، ج۱، مقدمه محمد حسن جواهری، ص«‌ق ـ ر »؛ آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱، ص۴۶۲؛ امینی، ۱۳۸۵، ص۱۷۴؛ عواد، ۱۹۹۹، ج۱، ص۵۴۳؛ حسن امین، ج۵، ص۲۹۹</ref>؛ دیوان شعر که فرزندش، محمدحسن، آن را جمع آوری کرده است؛ و منظومه هایی در علم کلام، [[تجوید]] و فقه <ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱، ص۴۶۸، ج۹، قسم ۳، ص۹۷۶، ج۲۳، ص۱۵ـ۱۶، ۱۲۵، ج۲۶، ص۳۶</ref>.
*'''عبدالرسول''' (فرزند شریف فرزند عبدالحسین)، در ۱۳۰۱ در نجف به دنیا آمد. فقه و اصول را از قاسم بن حَمود قَسّام، علی بن باقر جواهری، محمدکاظم طباطبایی یزدی، آخوند خراسانی، میرزا حسین نائینی و [[سید ابوتراب خوانساری|سیدابوتراب خوانساری]] فراگرفت <ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۱۶ـ۱۱۷، ج۳، ص۸۹ ـ۹۰</ref>. حسین بن مشکور حولاوی (متوفی ۱۳۴۷ ش)، محمدطاهربن عبداللّه آل راضی (متوفی ۱۳۵۹ ش) و سیدضیاءالدین بن محمدعلی بحرالعلوم از شاگردان او بودند <ref>حرزالدین، ج۱، ص۳۱۲، پانویس ۱، ج۳، ص۹، پانویس ۱؛ بحرالعلوم، ج۱، ص۱۷۹</ref>. عبدالرسول در ۱۳۴۶ ش وفات کرد و در مقبره خانوادگیشان [[دفن]] شد <ref>عبدالحسین جواهری، ص۲۰</ref>. او کتاب [[انیس الموحدین|اَنیس الموحدین]] [[ملامهدی نراقی]] (متوفی ۱۲۰۹) را از فارسی به عربی ترجمه کرده است <ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۲، ص۴۶۶</ref>.
*'''عبدالرسول''' (فرزند شریف فرزند عبدالحسین)، در ۱۳۰۱ در نجف به دنیا آمد. فقه و اصول را از قاسم بن حَمود قَسّام، علی بن باقر جواهری، محمدکاظم طباطبایی یزدی، آخوند خراسانی، میرزا حسین نائینی و [[سید ابوتراب خوانساری|سیدابوتراب خوانساری]] فراگرفت <ref>آل محبوبه، ج۲، ص۱۱۶ـ۱۱۷، ج۳، ص۸۹ ـ۹۰</ref>. حسین بن مشکور حولاوی (متوفی ۱۳۴۷ ش)، محمدطاهربن عبداللّه آل راضی (متوفی ۱۳۵۹ ش) و سیدضیاءالدین بن محمدعلی بحرالعلوم از شاگردان او بودند <ref>حرزالدین، ج۱، ص۳۱۲، پانویس ۱، ج۳، ص۹، پانویس ۱؛ بحرالعلوم، ج۱، ص۱۷۹</ref>. عبدالرسول در ۱۳۴۶ ش وفات کرد و در مقبره خانوادگیشان [[دفن]] شد <ref>عبدالحسین جواهری، ص۲۰</ref>. او کتاب [[انیس الموحدین|اَنیس الموحدین]] [[ملامهدی نراقی]] (متوفی ۱۲۰۹) را از فارسی به عربی ترجمه کرده است <ref>آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۲، ص۴۶۶</ref>.
*'''عبدالعزیز'''(فرزند عبدالحسین فرزند عبدعلی) در ۱۳۰۸/۱۲۶۹ ش در نجف به دنیا آمد. دروس مقدماتی را نزد پدرش خواند و فقه و اصول را از علمای نجف فراگرفت و به تحقیق و تألیف پرداخت، سپس در ایران سکونت گزید. وی به دانشهای گوناگون وقوف داشت و شعر نیز می‌سرود. عبدالعزیز در [[دانشگاه تهران]] تدریس می‌کرد و بیش از شصت سال ساکن [[تهران]] بود و در ۱۳۶۴ ش در این شهر درگذشت <ref>خاقانی، ج۵، ص۴۴۷؛ عبدالحسین جواهری، ص۲۱ـ۲۳؛ حسن امین، ج۳، ص۱۳۳؛ برای نمونه اشعار او رجوع کنید به خاقانی، ج۵، ص۴۴۹ـ۴۶۶</ref>. برخی از تألیفات وی عبارت‌اند از: شرحِ کفایه الاصول، در سه جلد؛ ترجمه مقدمه ابن خلدون به فارسی؛ کتابخانه‌های ایران از ماقبل از اسلام تا عصر حاضر (تهران ۱۳۱۱ ش)؛ آثار الشیعه الامامیه، در بیست جلد، درباره ادوار سیاسی و ادبی، آثار ادبی، تاریخ بلاد و شرح حال افراد نامی شیعه از ابتدای شکل گیری آن تا عصر حاضر که مؤلف برای نگارش آن از کتابخانه‌های ایران، عراق و دیگر کشورها استفاده کرده است. جلد دوم و سوم این کتاب در ۱۳۰۳ ش و ۱۳۰۷ ش در تهران چاپ شده است. جلد چهارم آن را علی جواهرالکلام (از نوادگان دختری صاحب جواهر، متوفی ۱۳۵۵ ش) به فارسی ترجمه کرده که در ۱۳۰۸ ش در تهران به چاپ رسیده است <ref>آقا بزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱، ص۸، ج۱۷، ص۲۷۳؛ مشار، ج۳، ستون ۸۶۵، ۸۶۶؛ عبدالعزیز جواهرکلام، ص۱ـ۳</ref>. از دیگر آثار اوست: جواهرالا´ثار، در شش جلد به عربی، که ترجمه منظوم مثنوی مولوی است، جلد اول و دوم آن در ۱۳۳۶ ش و ۱۳۳۷ ش در تهران چاپ شده است؛ تاریخ طهران و ری، در دو جلد (جلد اول چاپ ۱۳۲۵ ش در تهران)؛ دائرةالمعارف الشیعه الامامیه الاثْنَی عَشَریه، که در آن به اَعلام، خاندانها، کتابها و نیز مسائلی که امامیه با فرقه‌های دیگر در آن اختلاف نظر دارند، پرداخته است و شش جلد از آن در فاصله سالهای ۱۳۳۶ تا ۱۳۳۹ ش در تهران چاپ شده است؛ فهرست نسخ خطی کتابخانه معارف (دو جلد، تهران ۱۳۱۳ـ۱۳۱۴ ش) و دیوان شعر <ref>رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۹، قسم ۳، ص۶۸۹، ج۱۶، ص۳۸۸؛ مشار، ج۳، ستون ۸۶۵ ـ۸۶۶؛ عواد، ۱۹۶۹، ج۲، ص۲۸۵؛ عبدالحسین جواهری، ص۲۲؛ برای دیگر آثار رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۹، قسم ۱، ص۲۲۹؛ عبدالعزیز جواهرکلام، ص۳؛ مشار، ج۳، ستون ۸۶۵</ref>. همچنین مقالات بسیاری از عبدالعزیز در نشریات مصر و بیروت به چاپ رسیده است <ref>عبدالعزیز جواهرکلام، مصاحبه مورخ ۱۵ شهریور ۱۳۸۵؛ حسن امین، ج۳، ص۱۳۳</ref>.
*'''عبدالعزیز'''(فرزند عبدالحسین فرزند عبدعلی) در ۱۳۰۸/۱۲۶۹ ش در نجف به دنیا آمد. دروس مقدماتی را نزد پدرش خواند و فقه و اصول را از علمای نجف فراگرفت و به تحقیق و تألیف پرداخت، سپس در ایران سکونت گزید. وی به دانشهای گوناگون وقوف داشت و شعر نیز می‌سرود. عبدالعزیز در [[دانشگاه تهران]] تدریس می‌کرد و بیش از شصت سال ساکن [[تهران]] بود و در ۱۳۶۴ ش در این شهر درگذشت <ref>خاقانی، ج۵، ص۴۴۷؛ عبدالحسین جواهری، ص۲۱ـ۲۳؛ حسن امین، ج۳، ص۱۳۳؛ برای نمونه اشعار او رجوع کنید به خاقانی، ج۵، ص۴۴۹ـ۴۶۶</ref>. برخی از تألیفات وی عبارت‌اند از: شرحِ کفایه الاصول، در سه جلد؛ ترجمه مقدمه ابن خلدون به فارسی؛ کتابخانه‌های ایران از ماقبل از اسلام تا عصر حاضر (تهران ۱۳۱۱ ش)؛ آثار الشیعه الامامیه، در بیست جلد، درباره ادوار سیاسی و ادبی، آثار ادبی، تاریخ بلاد و شرح حال افراد نامی شیعه از ابتدای شکل گیری آن تا عصر حاضر که مؤلف برای نگارش آن از کتابخانه‌های ایران، عراق و دیگر کشورها استفاده کرده است. جلد دوم و سوم این کتاب در ۱۳۰۳ ش و ۱۳۰۷ ش در تهران چاپ شده است. جلد چهارم آن را علی جواهرالکلام (از نوادگان دختری صاحب جواهر، متوفی ۱۳۵۵ ش) به فارسی ترجمه کرده که در ۱۳۰۸ ش در تهران به چاپ رسیده است <ref>آقا بزرگ طهرانی، الذریعه، ج۱، ص۸، ج۱۷، ص۲۷۳؛ مشار، ج۳، ستون ۸۶۵، ۸۶۶؛ عبدالعزیز جواهرکلام، ص۱ـ۳</ref>. از دیگر آثار اوست: جواهرالا´ثار، در شش جلد به عربی، که ترجمه منظوم مثنوی مولوی است، جلد اول و دوم آن در ۱۳۳۶ ش و ۱۳۳۷ ش در تهران چاپ شده است؛ تاریخ طهران و ری، در دو جلد (جلد اول چاپ ۱۳۲۵ ش در تهران)؛ دائرةالمعارف الشیعه الامامیه الاثْنَی عَشَریه، که در آن به اَعلام، خاندانها، کتابها و نیز مسائلی که امامیه با فرقه‌های دیگر در آن اختلاف نظر دارند، پرداخته است و شش جلد از آن در فاصله سالهای ۱۳۳۶ تا ۱۳۳۹ ش در تهران چاپ شده است؛ فهرست نسخ خطی کتابخانه معارف (دو جلد، تهران ۱۳۱۳ـ۱۳۱۴ ش) و دیوان شعر <ref>رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۹، قسم ۳، ص۶۸۹، ج۱۶، ص۳۸۸؛ مشار، ج۳، ستون ۸۶۵ ـ۸۶۶؛ عواد، ۱۹۶۹، ج۲، ص۲۸۵؛ عبدالحسین جواهری، ص۲۲؛ برای دیگر آثار رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج۹، قسم ۱، ص۲۲۹؛ عبدالعزیز جواهرکلام، ص۳؛ مشار، ج۳، ستون ۸۶۵</ref>. همچنین مقالات بسیاری از عبدالعزیز در نشریات مصر و بیروت به چاپ رسیده است <ref>عبدالعزیز جواهرکلام، مصاحبه مورخ ۱۵ شهریور ۱۳۸۵؛ حسن امین، ج۳، ص۱۳۳</ref>.
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۹۹

ویرایش