پرش به محتوا

طلحة بن عبیدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

imported>Naimi
imported>Naimi
خط ۶۸: خط ۶۸:


===شرکت در قتل عثمان===
===شرکت در قتل عثمان===
طلحه از جمله محاصره‎کنندگان خانه [[عثمان بن عفان|عثمان]] در [[سال ۳۵ هجری قمری]] بود که بر محاصره خانه خلیفه اصرار فراوان داشت و بسیار بر این مطلب سخت می‎گرفت و مانع ورود آب به خانه عثمان می‎شد؛ تا زمانی‎که [[حضرت علی(ع)]] بر این مطلب واقف شد و ناراحت گردید و بعد از آن اجازه داده شد که مشک‎های آب را به سمت خانه عثمان ببرند.<ref>بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۵۶۱.</ref>
طلحه از جمله محاصره‎کنندگان خانه [[عثمان بن عفان|عثمان]] در [[سال ۳۵ هجری قمری]] بود که برای این کار اصرار و سخت‌گیری بسیار داشت و از کسانی بود که مانع ورود آب به خانه عثمان ‎شد؛ تا زمانی‎که [[حضرت علی(ع)]] با اطلاع از این عمل برآشفت و پس از آن اجازه ورود مشک‎های آب به خانه عثمان صادر گردید.<ref>بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۵۶۱.</ref> همچنین در ایام محاصره، وی امامت جماعت شهر مدینه را بر عهده داشت.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۱۷۷.</ref>


همچنین در ایام محاصره، وی امامت جماعت شهر مدینه را بر عهده گرفته بود.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۱۷۷.</ref>
بنابر نقل [[ابن اعثم کوفی|ابن اعثم]]، طلحه به همراه مردی از بنی‌تیم خانه عثمان را محاصره کرد که پس از مداخله حضرت علی(ع) در این ماجرا، طلحه و همراهش از محاصره خانه دست کشیدند.<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۲۳.</ref>


بنابر نقل [[ابن اعثم کوفی|ابن اعثم]]، طلحه به همراه مردی از بنی‌تیم خانه عثمان را محاصره کرد و عثمان از حضرت علی (ع) درخواست کمک کرد. پس از مداخله حضرت علی(ع) در این ماجرا، طلحه به همراه یارش از محاصره خانه دست کشید.<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۲۳.</ref>
طلحه در ماجرای قتل عثمان متهم به قتل خلیفه سوم شده است که برای آن شواهدی وجود دارد؛ از جمله:
 
طلحه در ماجرای قتل عثمان متهم به قتل خلیفه سوم شد. برای این مطلب شواهدی وجود دارد؛ از جمله:


* عثمان بن عفان در زمان محاصره‎شدن خانه‌اش، طلحه را مسئول مخالفت‎ها می‎دانست و طلحه را تحریک‎کننده اصلی بر شورش علیه خلافت معرفی می‎کرد<ref>طبری، تاریخ طبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۷۹.</ref>.
* عثمان بن عفان در زمان محاصره‎شدن خانه‌اش، طلحه را مسئول مخالفت‎ها می‎دانست و طلحه را تحریک‎کننده اصلی بر شورش علیه خلافت معرفی می‎کرد<ref>طبری، تاریخ طبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۷۹.</ref>.
کاربر ناشناس