کاربر ناشناس
سید هبةالدین شهرستانی: تفاوت میان نسخهها
←فعالیتهای علمی و آثار
imported>Kmhoseini |
|||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
شهرستانی دوران کودکیاش را در [[کربلا]] سپری کرد. وی از ده سالگی به تحصیل مقدمات و دروس ابتدایی اشتغال ورزید، علاوه بر علوم متداول ادبی چون (صرف، نحو، منطق، معانی، بیان، بدیع) علم عروض را فرا گرفت، و از علوم حساب، هندسه، هیئت، تاریخ، [[حدیث]]، [[رجال]] و [[درایه]] فارغ التحصیل گردید. در خلال این مدت، به مطالعه ملل و نحل و مباحث فلسفی و کلامی نیز اشتغال داشت و با برخورداری از قریحه تألیف و نویسندگی در این مقطع سنی، به تألیف کتابهایی در علوم مزبور به نظم و نثر پرداخت. در نوزده سالگی از کربلا به [[نجف]] عزیمت و در مجلس درس اساتیدی چون [[محمد کاظم خراسانی]]، [[سید محمد کاظم یزدی]] و [[فتح الله شریعت اصفهانی]] حضور پیدا کرد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۲۶۱؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۳۵۰.</ref> | شهرستانی دوران کودکیاش را در [[کربلا]] سپری کرد. وی از ده سالگی به تحصیل مقدمات و دروس ابتدایی اشتغال ورزید، علاوه بر علوم متداول ادبی چون (صرف، نحو، منطق، معانی، بیان، بدیع) علم عروض را فرا گرفت، و از علوم حساب، هندسه، هیئت، تاریخ، [[حدیث]]، [[رجال]] و [[درایه]] فارغ التحصیل گردید. در خلال این مدت، به مطالعه ملل و نحل و مباحث فلسفی و کلامی نیز اشتغال داشت و با برخورداری از قریحه تألیف و نویسندگی در این مقطع سنی، به تألیف کتابهایی در علوم مزبور به نظم و نثر پرداخت. در نوزده سالگی از کربلا به [[نجف]] عزیمت و در مجلس درس اساتیدی چون [[محمد کاظم خراسانی]]، [[سید محمد کاظم یزدی]] و [[فتح الله شریعت اصفهانی]] حضور پیدا کرد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۲۶۱؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۳۵۰.</ref> | ||
== | ==آثار== | ||
{{اصلی|آثار سید هبةالدین شهرستانی}} | {{اصلی|آثار سید هبةالدین شهرستانی}} | ||
تألیفات شهرستانی در علوم و زمینههای مختلف از یک صد جلد کتاب و رساله تجاوز میکند، گفته شده است او با اینکه در اثر تألیفات فراوان و چشمدرد شدید، بیناییاش ضعیف شده بود، در عین حال شبانهروز به طور معمول حدود چهل صفحه مینوشت.<ref> شهرستانی، اسلام و هیئت، ص۵۲۶.</ref> | تألیفات شهرستانی در علوم و زمینههای مختلف از یک صد جلد کتاب و رساله تجاوز میکند، گفته شده است او با اینکه در اثر تألیفات فراوان و چشمدرد شدید، بیناییاش ضعیف شده بود، در عین حال شبانهروز به طور معمول حدود چهل صفحه مینوشت.<ref> شهرستانی، اسلام و هیئت، ص۵۲۶.</ref> |