پرش به محتوا

تحدی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۱۴: خط ۱۴:


===تحدی به الفاظ یا محتوا؟===
===تحدی به الفاظ یا محتوا؟===
برخی از مفسران تحدی و [[اعجاز قرآن]] را عام و در محتوا و الفاظ می‌دانند<ref> ملکی میانجی، مناهج البیان، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۸.</ref> چراکه اگر تحدی مختص به الفاظ قرآن بود خداوند آن را به عرب منحصر می‌کرد و مطلق نمی‌آورد.<ref> طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> از این رو برای تحدی به قرآن، وجوهی همچون فصاحت، بلاغت، نظم، خالی بودن از باطل و دروغ و معانی آن ذکر شده است.<ref>اعجاز القرآن، ۱۴-۲۴.</ref> با این حال آیت الله معرفت از محققان علوم قرآنی با آنکه اعجاز قرآن را شامل الفاظ و محتوا دانسته اما تحدی را فقط ناظر به الفاظ و جنبه بیانی قرآن دانسته است.<ref>معرفت، التمهید، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۳۰-۳۱.</ref>  
برخی از مفسران تحدی و [[اعجاز قرآن]] را عام و در محتوا و الفاظ می‌دانند<ref> ملکی میانجی، مناهج البیان، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۸.</ref> چراکه اگر تحدی مختص به الفاظ قرآن بود خداوند آن را به عرب منحصر می‌کرد و مطلق نمی‌آورد.<ref> طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> از این رو برای تحدی به قرآن، وجوهی همچون فصاحت، بلاغت، نظم، خالی بودن از باطل و دروغ و معانی آن ذکر شده است.<ref>اعجاز القرآن، ۱۴-۲۴.</ref> با این حال آیت الله معرفت از محققان علوم قرآنی با آنکه اعجاز قرآن را شامل الفاظ و محتوا دانسته اما تحدی را فقط ناظر به الفاظ و جنبه بیانی قرآن می‌داند.<ref>معرفت، التمهید، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۳۰-۳۱.</ref>  


=== نظریه صرفه===
=== نظریه صرفه===
برخی متکلمان معتقدند اگر فردی قصد معارضه با قرآن کرد، خدا اراده او را سست می‌کند و به او اجازۀ معارضه نمی‌دهد.<ref> سید مرتضی، رسائل الشریف المرتضی، ۱۴۰۵ق، ص۳۲۳-۳۲۷؛ مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ص۶۳.</ref> به این نظریه «[[صرفه|صَرفه]]» می‌گویند.<ref>نگاه کنید به: سید مرتضی، رسائل الشریف المرتضی، ۱۴۰۵ق، ص۳۲۳-۳۲۷.</ref> با این حال افرادی همچون [[مسیلمه کذاب]]با آوردن مطالبی ادعای هماوردی با قرآن کردند.<ref> ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۱۱۲.</ref> نضر بن حارث نیز با نقل داستان‌های رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن کرد و طبق برخی روایات‌ شأن نزول [[آیه]] «لَو نَشاءُ لَقُلنا مِثلَ هذا»<ref>سوره انفال، آیه۳۱.</ref> درباره وی است.<ref> ابن کثیر، تفسیر القرآ ن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۱.</ref> گفته شده [[عبدالله بن مقفع]] درصدد هماوردی با قرآن بود اما پس از مدتی منصرف شد و همه آنچه را گرد آورده بود نابود کرد.<ref> اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref> البته بنا به روایتی که در الاحتجاج نقل شده، [[ابوشاکر دیصانی]]، [[عبدالملک بصری]] و [[ابن مقفع]] به پیشنهاد ابن ابی‌العوجاء تصمیم گرفته بودند که هر کدام یک ربع از [[قرآن]] را نقض کنند، چرا که با این کار [[نبوت]] [[حضرت محمد(ص)]] و سپس [[اسلام]] باطل می‌شد، ولی نتوانستند.<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۷۷.</ref>
برخی متکلمان معتقدند اگر فردی قصد معارضه با قرآن کرد، خدا اراده او را سست می‌کند و به او اجازۀ معارضه نمی‌دهد.<ref> سید مرتضی، رسائل الشریف المرتضی، ۱۴۰۵ق، ص۳۲۳-۳۲۷؛ مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ص۶۳.</ref> به این نظریه «[[صرفه|صَرفه]]» می‌گویند.<ref>نگاه کنید به: سید مرتضی، رسائل الشریف المرتضی، ۱۴۰۵ق، ص۳۲۳-۳۲۷.</ref> با این حال افرادی همچون [[مسیلمه کذاب]]با آوردن مطالبی ادعای هماوردی با قرآن کردند.<ref> ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۱۱۲.</ref> نضر بن حارث نیز با نقل داستان‌های رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن کرد و طبق برخی روایات‌ شأن نزول [[آیه]] «لَو نَشاءُ لَقُلنا مِثلَ هذا»<ref>سوره انفال، آیه۳۱.</ref> درباره وی است.<ref> ابن کثیر، تفسیر القرآ ن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۱.</ref> گفته شده [[عبدالله بن مقفع]] درصدد هماوردی با قرآن بود اما پس از مدتی منصرف شد و همه آنچه را گرد آورده بود نابود کرد.<ref> اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref> البته بنا به روایتی که در الاحتجاج نقل شده، [[ابوشاکر دیصانی]]، [[عبدالملک بصری]] و [[ابن مقفع]] به پیشنهاد ابن ابی‌العوجاء تصمیم گرفته بودند که هر کدام یک ربع از [[قرآن]] را نقض کنند، چرا که با این کار [[نبوت]] [[حضرت محمد(ص)]] و سپس [[اسلام]] باطل می‌شد، ولی نتوانستند.<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۳۷۷.</ref>


همچنین کشیشی [[مسیحیت|مسیحی]] نیز دو سوره به تقلید از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]] ساخت. [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، البیان، ص۹۳-۹۸.</ref> و [[رشید رضا]]<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۱، ص۷۸ ۸۳، ۲۲۵ ۲۲۶.</ref> از مفسران قرآن، این معارضه را نقد کرده‌اند. کتابی نیز با عنوان «الفرقان الحق» در آمریکا منتشر شده که در آن سوره‌هایی با تقلید از قرآن و با آمیختن قرآن با تعالیم و آموزه‌های [[یهود|یهودی]] و [[مسیحیت|مسیحی]] تدوین شده است [[صلاح الخالدی]] کتاب [[الانتصار للقرآن تهافت فرقان متنبی الامریکان امام حقائق القرآن|الانتصار للقرآن]] را در نقد آن نگاشته است کتاب صالح الخالدی در سال ۱۴۲۶ق توسط مدرسه الفرسان اردن چاپ شده است.
همچنین کشیشی [[مسیحیت|مسیحی]] دو سوره به تقلید از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]] ساخته است. [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، البیان، ص۹۳-۹۸.</ref> و [[رشید رضا]]<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۱، ص۷۸ ۸۳، ۲۲۵ ۲۲۶.</ref> از مفسران قرآن، این معارضه را نقد کرده‌اند. کتابی نیز با عنوان «الفرقان الحق» در آمریکا منتشر شده که در آن سوره‌هایی با تقلید از قرآن و با آمیختن قرآن با تعالیم و آموزه‌های [[یهود|یهودی]] و [[مسیحیت|مسیحی]] تدوین شده است [[صلاح الخالدی]] کتاب [[الانتصار للقرآن تهافت فرقان متنبی الامریکان امام حقائق القرآن|الانتصار للقرآن]] را در نقد آن نگاشته است کتاب صالح الخالدی در سال ۱۴۲۶ق توسط مدرسه الفرسان اردن چاپ شده است.


== تک‌نگاری==
== تک‌نگاری==
* کتاب الإعجاز و التحدی فی القرآن الکریم، نوشته علامه طباطبایی، تحقیق هاشمی، قاسم، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.
* کتاب الإعجاز و التحدی فی القرآن الکریم، نوشته علامه طباطبایی، تحقیق قاسم هاشمی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق.
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس|2}}
{{پانویس|2}}