تحدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین‌بار نضر بن حارث، دشمن سرسخت پیامبر، با نقل داستان‌های رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن کرد. طبق برخی روایات‌شان نزول[[آیه]] «لَو نَشاءُ لَقُلنا مِثلَ هذا»<ref>سوره انفال، آیه۳۱.</ref> ناظر به وی است.<ref> السیرة النبویه، ج۱، ص۱۹۵؛ تفسیر ابن کثیر، ج۲، ص۳۱۶؛ البرهان فی علوم قرآن، ج ۱، ص۲۴۶.</ref>  از [[مسیلمه]] نیز جملاتی رکیک در معارضه با قرآن نقل شده است.<ref>تفسیر ابن کثیر، ج۱، ص۶۵؛ البدایة والنهایه، ج۵، ص۶۱.</ref> [[اسود عنسی]] نیز در شمار کسانی آمده که ادعای هماوردی با قرآن کرده است.<ref>تاریخ طبری، ج ۲، ص۴۶۱ ۴۶۲؛ البدایة والنهایه، ج ۵، ص۶۰ ۶۱.</ref>

[[عبدالله بن مقفع]] درصدد هماوردی با قرآن بود اما پس از مدتی منصرف شد و همه آنچه را گرد آورده بود نابود کرد.<ref> اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref> [[ابوبکر باقلانی]] و [[ابن قیم]] آورده‌اند که وقتی ابن مقفع به [[آیه]] ۴۴ [[سوره هود]] رسید به ناتوانی بشر درآوردن مثل آن اعتراف کرد و از این کار منصرف شد.<ref>اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref>

همچنین کشیشی [[مسیحیت|مسیحی]] دو سوره به تقلید از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]] ساخت. [[آیت الله خویی]]<ref>نک:البیان، ص۹۳-۹۸.</ref> و [[رشید رضا]]<ref>نک:تفسیر المنار، ج ۱، ص۷۸ ۸۳، ۲۲۵ ۲۲۶.</ref> این معارضه را بررسی کرده و ضعف آن را نشان داده‌اند. دو ناشر آمریکایی کتابی را با عنوان «الفرقان الحق» را برای مبارزه با قرآن منتشر کرده‌اند. این کتاب در ۳۶۶ صفحه و ۷۷ سوره با تقلید سبک و سیاق قرآن و با استفاده از کلمات و آیات آن و آمیختن آن با تعالیم و آموزه‌های [[یهود|یهودی]] و [[مسیحیت|مسیحی]] و حتی با رسم الخط قرآنی تدوین و چاپ شده است. سوره‌های این کتاب نام‌هایی چون الانجیل، الجنه، المحبه و در برخی موارد نام‌هایی شبیه نام‌های سوره‌های قرآن، چون '''الانبیاء'''، '''الفاتحه''' و '''المنافقون''' دارند و به جای بسمله با جمله ''بسم الأب الکلمة الروح الإله الواحد الأوحد...'' شروع می‌شوند. برخی دانشمندان مسلمان این کتاب بررسی و نقد کرده‌اند؛ [[صلاح الخالدی]] کتاب [[الانتصار للقرآن تهافت فرقان متنبی الامریکان امام حقائق القرآن|الانتصار للقرآن]] را در نقد آن نگاشته است.