تحدی: تفاوت میان نسخه‌ها

===تحدی به الفاظ یا محتوا===

برخی از محققان علوم قرآنی، با استناد به توصیف‌های قرآن از خویش و نیز آیه «فَأتوا بِکِتابٍ مِنْ عِندِ اللّهِ هُوَ اَهدی مِنهُما»<ref>سوره قصص، آیه۲۸.</ref> تحدی قرآن را ناظر به محتوا و مضمون کلام الهی و نه الفاظ آن می‌دانند .<ref> مناهج البیان، ج ۱، ص۵۸-۶۲؛ التمهید، ج ۶، ص۲۷-۲۸.</ref> مفسران با استناد به آیات، تحدی قرآن را به هدایت <ref>«'''فَأتوا بِکِتابٍ مِنْ عِندِ اللّهِ هُوَ اَهدی مِنهُما'''» قصص: ۲۸.</ref> <ref>تفسیر سید مصطفی خمینی، ج ۴، ص۵۲۵-۵۲۷. </ref> علم و معرفت، صدور آن از پیامبر امّی و درس نخوانده<ref>«'''قُل لَو شاءَ اللّهُ ما تَلَوتُهُ عَلَیکُم و لا اَدرکُم بِهِ فَقَد لَبِثتُ فیکُم عُمُرًا مِن قَبلِه'''» یونس: ۱۰، ۱۶.</ref><ref> مدخل التفسیر، ص۵۰-۵۱.</ref>، خبرهای غیبی <ref>«'''تِلکَ مِن اَنباءِ الغَیبِ نوحیها اِلَیکَ ما کُنتَ تَعلَمُها اَنتَ ولا قَومُک'''»(هود/۱۱، ۴۹</ref>، عدم اختلاف در آن و به بلاغت <ref>«'''فَأتوا بِعَشرِ سُوَر مِثلِهِ مُفتَرَیت'''»(هود/۱۱،۱۳</ref>و در برگیرنده کیفیت ادا و بیان و نیز محتوا<ref>التمهید، ج ۴، ص۲۳؛ المنیر، ج۱، ص۱۰۳.</ref> دانسته‌اند.

اما مفسرانی همچون [[سید قطب]]<ref>فی ظلال القران، ج ۴، ص۱۸۶۱-۱۸۶۳.</ref> و [[علامه طباطبایی]] <ref>المیزان، ج ۱، ص۶۲ ۶۸.</ref> تحدی و [[اعجاز قرآن]] را عام و در همه وجوه یاد شده می‌داند و گرنه خداوند تحدی را به عرب منحصر می‌کرد و مطلق نمی‌آورد.<ref> المیزان، ج ۱۰، ص۱۶۳.</ref> برای تحدی به قرآن، وجوهی دیگر، مانند فصاحت و بلاغت، نظم زیبا، حقانیت و راستی، نبود باطل و دروغ در آن، احکام و شرایع، معانی بلند و... نیز ذکر شده است که به موارد یاد شده باز می‌گردد، به هر روی<ref>نک:اعجاز القرآن، ۱۴ ۲۴.</ref> قرآن برای همه بشر فرود آمده و تحدی آن نیز عام و فراگیر است.<ref>مدخل التفسیر، ص۴۸.</ref> به گفته شیخ طوسی هنگامی که قرآن بحث تحدی را مطرح کرد، اگر برای فصیحان عرب امکان داشت که هماوردی مانند [[قرآن]] بیاورند به جنگ‌های خونین و مشکلات دیگر تن نمی‌دادند<ref>نک :طوسی، ص۱۶۹.</ref>