خریت بن راشد ناجی: تفاوت میان نسخه‌ها

| دیگر فعالیت‌ها  = مخالفت با [[امام علی]] (ع)

 

'''خِرّیت بن راشد ناجی'''، از [[صحابه]] و از [[خوارج]] بود. وی در [[جنگ‌های رده|جنگ‌های رِدّه]] در ایام [[خلافت]] [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]]، حضوری مؤثر داشت و حتی در دوره [[عثمان]] نیز، به امارت منطقه‌ای در فارس رسید. وی در [[جنگ جمل]] جانب [[طلحة بن عبیدالله|طلحه]] و [[زبیر]] را گرفت. پس از [[جنگ صفّین]]، علم مخالفت با [[امام علی]](ع) را برافراشت و به آیین [[مسیحیت]] بازگشت و پس از چندبار درگیری با فرستادۀ امام(ع)، کشته شد.

در منابع تاریخی درباره جزئیات ارتباط او با امام علی(ع) اختلافاتی وجود دارد. بر اساس برخی روایات وی در [[جنگ جمل]] جانب [[طلحه بن عبیدالله|طلحه]] و [[زبیر]] را گرفت<ref>طبری، ج۴، ص۵۰۵؛ ابن عبدالبرّ، ابن عبدالبرّ، قسم ۲، ص۴۵۹؛ قس بلاذری، ج۲، ص۲۹۶.</ref> اما بر اساس روایت دیگری او در این نبرد نیز همراه با سیصد تن از بنی ناجیه به علی(ع) پیوست.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۹۶، ج۱، ص۴۱۱</ref> این اختلاف روایات درباره موضع او بعد از جنگ جمل نیز وجود دارد. برخی روایات تصریح کرده‌اند که امام او را پیش از سفر به صفین به امارت اهواز گمارده بود.<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۴، ص۲۴۲</ref> اما روایت دیگر حاکی از این است که خریت در جنگ صفین همراه با امام علی(ع) بود و هنگامی که نتیجه حکمیت معلوم شد در کوفه حضور داشت و از همان‌جا بر امام شورید و از کوفه خارج شد.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۳۵۳، ج۱، ص۳۳۲؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۳۴۶</ref>

خرّیت به همراه ۳۰ نفر از اصحاب خود پس از [[جنگ صفّین]] نزد امام علی(ع) رفت و پس از اعلام مخالفت خود با آن حضرت، تصمیم به جدا شدن از ایشان گرفت. امام ضمن یادآوری عهد خرّیت در [[بیعت]] با خود، او را از این کار برحذر داشت.<ref>ثقفی، ج۱، ص۳۳۲۳۳۳؛ قس طبری، ج۵، ص۱۱۳ ۱۳۲ که تعداد همراهان خرّیت را سیصد تن نوشته است.</ref>

با بالاگرفتن خطر خرّیت، حضرت علی(ع) سپاهی را به فرماندهی [[معقل بن قیس ریاحی|مَعْقِل بن قیس ریاحی]] برای سرکوب او فرستاد. خرّیت پس از شکست از معقل، به حاشیه [[خلیج فارس]] رفت و برخی از قبایل آن ناحیه از جمله گروهی از بنی عبدالقیس را با خود همراه کرد. اما در پی اعلان امان معقل، شماری از هواداری خرّیت دست کشیدند و گروه کثیری از هوادارانش او را ترک کردند. سرانجام، در جنگی که بین نیروهای معقل با خریت در گرفت، خریت کشته شد و یارانش پراکنده شدند.<ref>ثقفی، ج۱، ص۳۳۴۳۶۱؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج،۳ ص۳۶۵-۳۷۱.</ref>