پرش به محتوا

مرو: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۰۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۸ ژوئن ۲۰۱۶
جز
منابع، فارسی کردن اعداد
imported>Mahdiemadi
جز (تاریخ تشیع در مرو)
imported>Mahdiemadi
جز (منابع، فارسی کردن اعداد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه شهر ترکمنستان
{{جعبه شهر ترکمنستان
|نام‌رسمی= مرو
|نام‌رسمی= مرو
|عرض‌جغرافیایی =۳۷٫۶۰۰۰
|عرض‌جغرافیایی =
|طول‌جغرافیایی =۶۱٫۸۳۳۳
|طول‌جغرافیایی =
|تصویر= مرو فعلی.jpg
|تصویر= مرو فعلی.jpg
|اندازه‌تصویر=  
|اندازه‌تصویر=  
|برچسب‌تصویر=
|برچسب‌تصویر=پرچم_ترکمنستان.png
|استان= مرو
|استان= مرو
|شهرستان=
|شهرستان=
|نام‌محلی=
|نام‌محلی=
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}


'''مرو''' نام شهری است باستانی از [[ایران]] که امروزه در کشور [[ترکمنستان]] واقع است و در انتهای جنوبی کویر قره قوم و به فاصله سی فرسخی شمال شرقی [[سرخس]] قرار دارد و از رود مرغاب (مرورود) مشروب می‌شود و سکنه آن [[مسلمان]] و [[شیعه]] مذهب‌اند. قدمت مرو به پیش از میلاد [[مسیح]] می‌رسد. [[داریوش اول]] در [[کتیبه بیستون]] مرو را '''مَرگَوش''' نامیده و با باختر اسم برده است. اما جغرافی نویسان قدیم آن را '''مَرگیانا''' نامیده و جداگانه ذکر کرده‌اند. '''مرگیان''' یا مرو از ممالک تابعه پارت به شمار می‌آید.<ref>ایران باستان پیرنیا، ج۲، ص۲۱۸۸ و ۲۶۵۱؛ به نقل دهخدا، ج ۱۳، ۱۳۷۷، ص ۲۰۷۱۱، مدخل مرو.</ref>
'''مرو''' نام شهری است باستانی از [[ایران]] که امروزه در کشور [[ترکمنستان]] واقع است و در انتهای جنوبی کویر قره قوم و به فاصله سی فرسخی شمال شرقی [[سرخس]] قرار دارد و از رود مرغاب (مرورود) مشروب می‌شود و سکنه آن [[مسلمان]] و [[شیعه]] مذهب‌اند. قدمت مرو به پیش از میلاد [[مسیح]] می‌رسد. [[داریوش اول]] در [[کتیبه بیستون]] مرو را '''مَرگَوش''' نامیده و با باختر اسم برده است. اما جغرافی نویسان قدیم آن را '''مَرگیانا''' نامیده و جداگانه ذکر کرده‌اند. '''مرگیان''' یا مرو از ممالک تابعه پارت به شمار می‌آید.<ref>ایران باستان پیرنیا، ج۲، ص۲۱۸۸ و ۲۶۵۱؛ به نقل دهخدا، ج ۱۳، ۱۳۷۷، ص۲۰۷۱۱، مدخل مرو.</ref>
== پیشینه تاریخی ==
== پیشینه تاریخی ==
مرو از شهرهای کهن و باستانی ایران بود که در کتبیه های هخامنشی از آن یاد شده است. در دوران ساسانیان مرو شهری آباد بود و بر اساس روایات مشهور تاریخی، یزدگرد آخرین پادشاه ساسانی هنگامی که از اعراب مسلمان می گریخت به این شهر آمد و به مرزبان این شهر ماهوی سوری پناه جست اما بعد از مدتی در پی اختلاف با ماهوی از این شهر خارج شد.
مرو از شهرهای کهن و باستانی ایران بود که در کتبیه‌های هخامنشی از آن یاد شده است. در دوران ساسانیان مرو شهری آباد بود و بر اساس روایات مشهور تاریخی، یزدگرد آخرین پادشاه ساسانی هنگامی که از اعراب مسلمان می‌گریخت به این شهر آمد و به مرزبان این شهر ماهوی سوری پناه جست اما بعد از مدتی در پی اختلاف با ماهوی از این شهر خارج شد.


به اعتبار اینکه مرو در کنار [[نیشابور]]، [[هرات]]، و [[بلخ]] یکی از چهار شهر بزرگ [[خراسان]] بوده است، این نام در دوره اعراب، یعنی در قرون وسطی، به یکی از چهار قسمت [[ایالت خراسان]] اطلاق می‌شده است.
به اعتبار اینکه مرو در کنار [[نیشابور]]، [[هرات]]، و [[بلخ]] یکی از چهار شهر بزرگ [[خراسان]] بوده است، این نام در دوره اعراب، یعنی در قرون وسطی، به یکی از چهار قسمت [[ایالت خراسان]] اطلاق می‌شده است.


پس از فتوحات اول اسلامی، شهر مرو تا مدت ها مرکز ایالت خراسان و در دوران خلافت امویان و عباسیان، دارالاماره و محل استقرار امرا و حاکمان بود. ولی بعدها امرای سلسله [[طاهریان]] مرکز فرمانروایی خود را به نیشابور منتقل کردند.<ref>سرزمینهای خلافت شرقی ترجمه فارسی، ص ۴۰۸، به نقل دهخدا، ۱۳۷۷، ص ۹۶۳۴؛ مدخل خراسان.</ref>
پس از فتوحات اول اسلامی، شهر مرو تا مدت‌ها مرکز ایالت خراسان و در دوران خلافت امویان و عباسیان، دارالاماره و محل استقرار امرا و حاکمان بود. ولی بعدها امرای سلسله [[طاهریان]] مرکز فرمانروایی خود را به نیشابور منتقل کردند.<ref>سرزمینهای خلافت شرقی ترجمه فارسی، ص۴۰۸، به نقل دهخدا، ۱۳۷۷، ص۹۶۳۴؛ مدخل خراسان.</ref>


آب آشامیدنی اهالی مرو از چشمه‌هایی است که جریان دارد و از رودخانه‌هایی، و [[خراج]] آن داخل در خراج [[خراسان]] است.<ref>یعقوبی، ۱۳۵۶، ص ۵۵.</ref>
آب آشامیدنی اهالی مرو از چشمه‌هایی است که جریان دارد و از رودخانه‌هایی، و [[خراج]] آن داخل در خراج [[خراسان]] است.<ref>یعقوبی، ۱۳۵۶، ص۵۵.</ref>


شهر مرو به واسطه نزدیکی به [[خوارزم]] و [[ماوراء النهر]] از یک طرف و اتصال آن به [[سرخس]] و [[نیشابور]] از طرف دیگر از نظر نظامی و تجاری موقعیتی خاص داشته است به همین جهت در زمان [[ساسانیان]] و در دوره تسلط اعراب تا زمان [[مأمون]] همیشه این شهر دارالملک خراسان بوده است. [[طاهریان]] مرکز خراسان را به نیشابور انتقال دادند. [[سامانیان|سامانیها]] دارالملک را به [[بلخ]] و [[بخارا]] منتقل کردند ولی در موقع فرمانروائی [[سلجوقیان|سلجوقیها]] شهر مرو که در مجاورت یورت آنها بوده مرکز امپراطوری بزرگ سلجوقیها گردید پس از آن سلاطین تیموری شهر [[هرات]] را پایگاه فرمانروائی خود ساختند.<ref>دهخدا، ج۱۳، ۱۳۷۷، ص ۲۰۷۱۲؛ مدخل مرو.</ref>
شهر مرو به واسطه نزدیکی به [[خوارزم]] و [[ماوراء النهر]] از یک طرف و اتصال آن به [[سرخس]] و [[نیشابور]] از طرف دیگر از نظر نظامی و تجاری موقعیتی خاص داشته است به همین جهت در زمان [[ساسانیان]] و در دوره تسلط اعراب تا زمان [[مأمون]] همیشه این شهر دارالملک خراسان بوده است. [[طاهریان]] مرکز خراسان را به نیشابور انتقال دادند. [[سامانیان|سامانیها]] دارالملک را به [[بلخ]] و [[بخارا]] منتقل کردند ولی در موقع فرمانروائی [[سلجوقیان|سلجوقیها]] شهر مرو که در مجاورت یورت آنها بوده مرکز امپراطوری بزرگ سلجوقیها گردید پس از آن سلاطین تیموری شهر [[هرات]] را پایگاه فرمانروائی خود ساختند.<ref>دهخدا، ج۱۳، ۱۳۷۷، ص۲۰۷۱۲؛ مدخل مرو.</ref>


این شهر در حمله مغول کاملاً ویران شد و در این واقعه هفتصد هزار آدمی کشته شدند و هیچ کس از ساکنان آنجا باقی نماندند.(۶۱۸ه‍.ق.)<ref>دهخدا، ج۱۳، ۱۳۷۷، ص ۲۰۷۱۲؛ مدخل مرو.</ref>
این شهر در حمله مغول کاملاً ویران شد و در این واقعه هفتصد هزار آدمی کشته شدند و هیچ کس از ساکنان آنجا باقی نماندند.(۶۱۸ه‍.ق.)<ref>دهخدا، ج۱۳، ۱۳۷۷، ص۲۰۷۱۲؛ مدخل مرو.</ref>


دولت [[ایران]] در دوره [[ناصرالدین شاه]] با تسلیم شدن به [[قرارداد آخال]]، که در ۲۲ محرّم ۱۲۹۹/ ۱۲ دسامبر ۱۸۸۱ منعقد شد، عملاً الحاق بخش‌هایی از خاک ایران را به [[روسیه]] پذیرفت.<ref>سارلی، ج ۱، ص ۳۱۲؛ گلی ، ص ۱۶۱ـ۱۶۲؛ به نقل [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3477]</ref> در ۱۳۰۰/ ۱۸۸۳، روسها جلگۀ تجن در شمال خراسان را تصاحب کردند و در اوایل ۱۳۰۱/ ۱۸۸۴ مرو و سپس [[سرخس]] را به متصرفات خود افزودند.<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3477]</ref>
دولت [[ایران]] در دوره [[ناصرالدین شاه]] با تسلیم شدن به [[قرارداد آخال]]، که در ۲۲ محرّم ۱۲۹۹/ ۱۲ دسامبر ۱۸۸۱ منعقد شد، عملاً الحاق بخش‌هایی از خاک ایران را به [[روسیه]] پذیرفت.<ref>سارلی، ج ۱، ص۳۱۲؛ گلی، ص۱۶۱ـ۱۶۲؛ به نقل [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal۲.php?sid=۳۴۷۷]</ref> در ۱۳۰۰/ ۱۸۸۳، روسها جلگۀ تجن در شمال خراسان را تصاحب کردند و در اوایل ۱۳۰۱/ ۱۸۸۴ مرو و سپس [[سرخس]] را به متصرفات خود افزودند.<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal۲.php?sid=۳۴۷۷]</ref>




{{مسیر حرکت امام رضا}}
{{مسیر حرکت امام رضا}}
==تاريخ تشیع در مرو==
==تاریخ تشیع در مرو==
پژوهش های صورت گرفته درباره تاریخ تشیع در مرو نشان دهند حضور گروه‎هایی از مذاهب مختلف شیعی در این دیار در سده نخست هجری است. خراسان به دلیل حضور گروه های مختلف عرب در این سرزمین شاهد گرایش های مختلف از جمله شیعه بود. برخی از پژوهش ها از نقش تبلیغات کیسانیه در گسترش فرهنگ شیعی در این مناطق خبر می دهند.<ref>مفتخری، اولین تکاپوهای تشیع در خراسان، مجله تاریخ اسلام، ص124</ref>
پژوهش‌های صورت گرفته درباره تاریخ تشیع در مرو نشان دهند حضور گروه‎هایی از مذاهب مختلف شیعی در این دیار در سده نخست هجری است. خراسان به دلیل حضور گروه‌های مختلف عرب در این سرزمین شاهد گرایش‌های مختلف از جمله شیعه بود. برخی از پژوهش‌ها از نقش تبلیغات کیسانیه در گسترش فرهنگ شیعی در این مناطق خبر می‌دهند.<ref>مفتخری، اولین تکاپوهای تشیع در خراسان، مجله تاریخ اسلام، ص۱۲۴</ref>


موفقیت [[عباسیان]] در [[خراسان]]، برای ساماندهی شورشی علیه [[امویان]] با شعار بازگردان حکومت به آل محمد، یکی از شواهد وجود گرایش به [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] در این مناطق است. قیام ابومسلم خراسانی از یکی از روستاهای نزدیک شهر مرو آغاز شد.
موفقیت [[عباسیان]] در [[خراسان]]، برای ساماندهی شورشی علیه [[امویان]] با شعار بازگردان حکومت به آل محمد، یکی از شواهد وجود گرایش به [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] در این مناطق است. قیام ابومسلم خراسانی از یکی از روستاهای نزدیک شهر مرو آغاز شد.


حضور [[امام رضا(ع)]] در مدت اقامتش در این شهر در سال های 201 تا 203 قمری، به علاقه مندی بسیاری از مردم این شهر به آن حضرت و آشنایی آنان با تشیع شد. بر اساس گزارش های تاریخی موجود، امام رضا(ع) در این شهر از شهرت و محبوبیت بسیار گسترده ای برخوردار بود.<ref>اکبری، نقش حضور امام رضا (ع) در گسترش تحولات فرهنگی و آزاداندیشی مرو ، ص150-151</ref> حضور امام در مجالس گفتگو و مناظره که به فرمان مامون برگزار می شد و نیز رفت و آمد مردم به خانه آن حضرت به گسترش تشیع در مرو یاری رساند.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص 219-220</ref>
حضور [[امام رضا(ع)]] در مدت اقامتش در این شهر در سال‌های ۲۰۱ تا ۲۰۳ قمری، به علاقه‌مندی بسیاری از مردم این شهر به آن حضرت و آشنایی آنان با تشیع شد. بر اساس گزارش‌های تاریخی موجود، امام رضا(ع) در این شهر از شهرت و محبوبیت بسیار گسترده‌ای برخوردار بود.<ref>اکبری، نقش حضور امام رضا(ع) در گسترش تحولات فرهنگی و آزاداندیشی مرو، ص۱۵۰-۱۵۱</ref> حضور امام در مجالس گفتگو و مناظره که به فرمان مامون برگزار می‌شد و نیز رفت و آمد مردم به خانه آن حضرت به گسترش تشیع در مرو یاری رساند.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص۲۱۹-۲۲۰</ref>


درباره تشیع در مرو در دوره های دیگر تاریخ نیز گزارش هایی در منابع تاریخی ثبت شده است. مهاجرت [[علویان]] و [[سادات]]<ref>جعفریان، تشیع در ایران، ص 239</ref> و نیز حمایت مردم مردم از برخی قیام‎های علوی نشانه‎ای دیگر بر وجود علایق شیعی مردمان این شهر است. در سال 219 هجری محمد بن قاسم علوی در خراسان شورش کرد و بعدها در یکی از روستاهای مرو ساکن شد.<ref>جعفریان، تشیع در ایران، ص 273</ref>
درباره تشیع در مرو در دوره‌های دیگر تاریخ نیز گزارش‌هایی در منابع تاریخی ثبت شده است. مهاجرت [[علویان]] و [[سادات]]<ref>جعفریان، تشیع در ایران، ص۲۳۹</ref> و نیز حمایت مردم مردم از برخی قیام‎های علوی نشانه‎ای دیگر بر وجود علایق شیعی مردمان این شهر است. در سال ۲۱۹ هجری محمد بن قاسم علوی در خراسان شورش کرد و بعدها در یکی از روستاهای مرو ساکن شد.<ref>جعفریان، تشیع در ایران، ص۲۷۳</ref>


آمدن تعدادی از مردم مرو به حضور [[امام عسکری(ع)]] و نیز ارسال وجوهاتی از سوی مردم مرو برای وکلای [[امام مهدی(عج)]] از نشانه وجود گروه های شیعی در این شهر است.<ref>حسین زاده شانه چی، جغرافیای انسانی شیعه در آستانه دوران غیبت، ص52</ref>
آمدن تعدادی از مردم مرو به حضور [[امام عسکری(ع)]] و نیز ارسال وجوهاتی از سوی مردم مرو برای وکلای [[امام مهدی(عج)]] از نشانه وجود گروه‌های شیعی در این شهر است.<ref>حسین زاده شانه چی، جغرافیای انسانی شیعه در آستانه دوران غیبت، ص۵۲</ref>
درباره حضور شیعیان در شهر مرو در قرون بعدی نیز گزارش‎هایی در منابع تاریخی نقل شده است.<ref>جعفریان، تشیع در ایران، ص339</ref>
درباره حضور شیعیان در شهر مرو در قرون بعدی نیز گزارش‎هایی در منابع تاریخی نقل شده است.<ref>جعفریان، تشیع در ایران، ص۳۳۹</ref>


== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20120614193651-7100-35.pdf مرو در دورۀ خلفای راشدین از سقوط ساسانیان تا بنی امیه]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/۲۰۱۲۰۶۱۴۱۹۳۶۵۱-۷۱۰۰-۳۵.pdf مرو در دورۀ خلفای راشدین از سقوط ساسانیان تا بنی امیه]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20120614193652-7100-36.pdf مرو در عهد بنی امیه از آغاز حکومت معاویه تا قیام ابومسلم خراسانی]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/۲۰۱۲۰۶۱۴۱۹۳۶۵۲-۷۱۰۰-۳۶.pdf مرو در عهد بنی امیه از آغاز حکومت معاویه تا قیام ابومسلم خراسانی]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20120614193653-7100-37.pdf نگاهی به مرو از حمله مغول تا پایان دولت نادری]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/۲۰۱۲۰۶۱۴۱۹۳۶۵۳-۷۱۰۰-۳۷.pdf نگاهی به مرو از حمله مغول تا پایان دولت نادری]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/201203261616ff1ii-4024-563.pdf شهر مرو]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/۲۰۱۲۰۳۲۶۱۶۱۶ff۱ii-۴۰۲۴-۵۶۳.pdf شهر مرو]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20120514084029-7026-3.pdf فرآیند جدایی مرو از ایران]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/۲۰۱۲۰۵۱۴۰۸۴۰۲۹-۷۰۲۶-۳.pdf فرآیند جدایی مرو از ایران]
== پانویس ==
== پانویس ==
  {{پانویس|2}}
  {{پانویس|۲}}


== منابع ==
==منابع==
*قزوینی، زکریا بن محمد، آثار البلاد و اخبار العباد، بیروت: دار صادر، بی‌تا.
{{منابع}}
*قزوینی، زکریا بن محمد، آثار البلاد و اخبار العباد، بیروت:‌دار صادر، بی‌تا.
*دهخدا، علی اکبر، لغتنامه دهخدا، ج ۷، تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش.
*دهخدا، علی اکبر، لغتنامه دهخدا، ج ۷، تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش.
*دهخدا، علی اکبر، لغتنامه دهخدا، ج ۱۳، تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش.
*دهخدا، علی اکبر، لغتنامه دهخدا، ج ۱۳، تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش.
*یعقوبی، احمد بن اسحاق، البلدان، مترجم: آیتی، محمد ابراهیم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۶ش.
*یعقوبی، احمد بن اسحاق، البلدان، مترجم: آیتی، محمد ابراهیم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۶ش.
*اکبری، امیر، نقش حضور امام رضا (ع) در گسترش تحولات فرهنگی و آزاداندیشی مرو ، مجله فرهنگ رضوی، بهار 1392
*اکبری، امیر، نقش حضور امام رضا(ع) در گسترش تحولات فرهنگی و آزاداندیشی مرو، مجله فرهنگ رضوی، بهار ۱۳۹۲
* مفتخری، حسین،اولین تکاپوهای تشیع در خراسان ، تاریخ اسلام، شماره1، بهار 1379
* مفتخری، حسین،اولین تکاپوهای تشیع در خراسان، تاریخ اسلام، شماره۱، بهار ۱۳۷۹
* حسین زاده شانه چی، حسن، جغرافیای انسانی شیعه در آستانه دوران غیبت، شیعه شناسی، شماره10، تابستان 1384
* حسین زاده شانه چی، حسن، جغرافیای انسانی شیعه در آستانه دوران غیبت، شیعه شناسی، شماره۱۰، تابستان ۱۳۸۴
 
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
* منبع مقاله: [http://www.encyclopaediaislamica.com دانشنامه جهان اسلام]
* منبع مقاله: [http://www.encyclopaediaislamica.com دانشنامه جهان اسلام]
{{آسیای مرکزی}}
{{آسیای مرکزی}}
کاربر ناشناس