Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←کتاب‌ها) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
در اصطلاح [[علم اخلاق]]، غیبت آن است که در غیاب برادر دینی، به بیان آنچه نقلش مایه ناخشنودی او می‌شود بپردازند،<ref> فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ج۵، ص۲۵۵.</ref> خواه آن نقص در بدن او باشد یا در نَسب یا در صفات و افعال و اقوال او یا در چیزی که متعلق به او باشد مثل خانه و لباس.<ref> نراقی، معراج السعاده، انتشارات هجرت، ص۴۴۴.</ref> | در اصطلاح [[علم اخلاق]]، غیبت آن است که در غیاب برادر دینی، به بیان آنچه نقلش مایه ناخشنودی او می‌شود بپردازند،<ref> فیض کاشانی، المحجة البیضاء، انتشارات آستان قدس، ج۵، ص۲۵۵.</ref> خواه آن نقص در بدن او باشد یا در نَسب یا در صفات و افعال و اقوال او یا در چیزی که متعلق به او باشد مثل خانه و لباس.<ref> نراقی، معراج السعاده، انتشارات هجرت، ص۴۴۴.</ref> | ||
به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، برای [[غیبت]]، به جهت اختلاف در مصادیق آن، تفاسیر و تعاریف مختلفی ارائه شده است که وجه مشترک آنها این است که پشت سر کسی چیزی گفته شود که اگر بشنود، ناراحت شود. ازهمین رو، بدگویی پشت سر متظاهر به [[فاسق|فسق]] را غیبت نشمرده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۳۲۳.</ref> | به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، برای [[غیبت]]، به جهت اختلاف در مصادیق آن، تفاسیر و تعاریف مختلفی ارائه شده است که وجه مشترک آنها این است که پشت سر کسی چیزی گفته شود که اگر بشنود، ناراحت شود. ازهمین رو، بدگویی پشت سر متظاهر به [[فاسق|فسق]] را غیبت نشمرده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۳۲۳.</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== حکم غیبت == | == حکم غیبت == | ||
حرمت غیبت [[اجماع|اجماعی]]، بلکه از ضروریات [[فقه]] دانسته شده است.<ref> | حرمت غیبت [[اجماع|اجماعی]]، بلکه از ضروریات [[فقه]] دانسته شده است.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۳۰۳.</ref> چنان‌که غیبت [[حرام]] است، گوش کردن به آن نیز [[گناهان کبیره|گناهی کبیره]] است و این جمله که این حرف را در حضور خود او هم خواهم گفت ماهیت غیبت را تغییر نمی‌دهد. | ||
در [[حدیث|حدیثی]] [[رسول خدا(ص)]] فرمود هرکس از برادرش غیبتی را دفع کند خداوند هزار باب شر را از او در دنیا و آخرت خواهد بست.<ref> عن عقاب الاعمال بسنده عن النبی صلی الله علیه و آله: من ردّ عن اَخیه غیبة سمعها فی مجلسٍ، ردّ الله عنه الفَ بابٍ من الشر فی الدنیا </ref> | در [[حدیث|حدیثی]] [[رسول خدا(ص)]] فرمود هرکس از برادرش غیبتی را دفع کند خداوند هزار باب شر را از او در دنیا و آخرت خواهد بست.<ref> عن عقاب الاعمال بسنده عن النبی صلی الله علیه و آله: من ردّ عن اَخیه غیبة سمعها فی مجلسٍ، ردّ الله عنه الفَ بابٍ من الشر فی الدنیا </ref> | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
#کسی که علناً گناه می‌کند، در همان گناه، نه گناهانی که مخفیانه انجام می‌دهد. | #کسی که علناً گناه می‌کند، در همان گناه، نه گناهانی که مخفیانه انجام می‌دهد. | ||
در موارد جواز نیز ترک کردن غیبت بهتر است مگر مواردی که لازم است و در صورت سکوت ضرر مهمی به فرد دیگری یا جامعه وارد شود.<ref>خمینی، چهل حدیث، | در موارد جواز نیز ترک کردن غیبت بهتر است مگر مواردی که لازم است و در صورت سکوت ضرر مهمی به فرد دیگری یا جامعه وارد شود.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۳۱۴.</ref> | ||
==غیبت در قرآن و روایات== | ==غیبت در قرآن و روایات== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
* رسوایی و بی‌آبرویی انسان در دنیا و آخرت؛ | * رسوایی و بی‌آبرویی انسان در دنیا و آخرت؛ | ||
* از بین رفتن قُبح معاصی و گناهان، در نتیجه افزایش فساد؛ | * از بین رفتن قُبح معاصی و گناهان، در نتیجه افزایش فساد؛ | ||
* برهم خوردن وحدت در اجتماع بر اثر دور شدن قلوب از هم.<ref>خمینی، چهل حدیث، | * برهم خوردن وحدت در اجتماع بر اثر دور شدن قلوب از هم.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۳۰۹.</ref> | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]] نیز غیبت را موجب بدبینی، سستی پیوندهای اجتماعی و پایه‌های همکاری و تعاون، از بین رفتن اعتماد، منشأ کینه و دشمنی و گاه نزاع و قتل و کشتار دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۸۹.</ref> از نظر وی، گناه کبیره بودن غیبت نیز به جهت همین آثار فردی و اجتماعی است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۸۹.</ref> | [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]] نیز غیبت را موجب بدبینی، سستی پیوندهای اجتماعی و پایه‌های همکاری و تعاون، از بین رفتن اعتماد، منشأ کینه و دشمنی و گاه نزاع و قتل و کشتار دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۸۹.</ref> از نظر وی، گناه کبیره بودن غیبت نیز به جهت همین آثار فردی و اجتماعی است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۸۹.</ref> | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
* تربیت نفس برای خودداری از غیبت | * تربیت نفس برای خودداری از غیبت | ||
* مهار زبان | * مهار زبان | ||
* [[محاسبه]] و [[مراقبه]]<ref>خمینی، چهل حدیث، | * [[محاسبه]] و [[مراقبه]]<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث، ۱۳۸۰ش، ص۳۱۱-۳۱۳.</ref> | ||
==کتاب‌ها== | ==کتاب‌ها== | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق. | ||
* مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تهران، دارالکتب اسلامیة، ۱۴۰۳ق. | * مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تهران، دارالکتب اسلامیة، ۱۴۰۳ق. | ||
* | * امام خمینی، سید روح الله، چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی. | ||
* نراقی، ملااحمد، معراج السعاده، انتشارات هجرت. | * نراقی، ملااحمد، معراج السعاده، انتشارات هجرت. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||