خالد بن معدان کلاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوعبداللّه خالد بن مَعْدان کلاعی، راوی و تابعی اهل شام.

خالد، به گفته خودش، هفتاد تن از صحابه پیامبر را درک کرده است.<ref>رجوع کنید به مِزّی، ج۸، ص۱۷۰.</ref> او از کسانی چون ثوبان غلام پیامبر، عبداللّه بن حُنَین، یزید بن خُمَیر یزَنی و کسان دیگری روایت نقل کرده است و از او کسانی چون ابراهیم بن ابی عَبْله مَقدسی، اَحْوَصبن حکیمبن عُمَیربن اسود، صفوانبن عمرو حُدَیث نقل کرده‌اند.<ref>مِزّی، ج۸، ص۱۶۸ـ۱۶۹.</ref>

وی یکی از مراجع فقهی زمان خود بوده و برای حل اختلافات فقهی نزد او می‌رفته‌اند<ref>رجوع کنید به مزّی، ج۸، ص۱۷۰.</ref> به او کتابی حاوی شماری حدیث نسبت داده شده است.<ref>مزّی، ج۸، ص۱۷۰؛ ذهبی، ۱۴۰۱ـ۱۴۰۹، ج۴، ص۵۳۸.</ref> وی احتمالا تألیفات دیگری نیز داشته، ولی از آنها اطلاعی در دست نیست.<ref>رجوع کنید به احمدی میانجی، ج۱، ص۶۸۳.</ref>

در منابع امامی، عمده روایات نقل شده از او، به روایت ثَور بن یزید است که عموم این روایات درباره فضائل علی(ع) است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به ابن بابویه، ج۲، ص۳۶۳؛ خزاز رازی، ص۱۱۱ـ۱۱۲.</ref> ابن سعد<ref>ابن سعد، ج۷، ص۴۵۵.</ref> وی را جزو طبقه سوم تابعیان اهل شام نام برده است.

ابن شهرآشوب<ref>ابن شهرآشوب، ج۳، ص۲۶۳.</ref> ضمن نقل اشعاری از خالد، به اعتراض وی به [[یزید بن معاویه|یزید]] در به [[شهادت]] رساندن [[امام حسین]](ع) در کربلا اشاره کرده است، هرچند وی ریاست شرطه را در زمان یزید برعهده داشته است.<ref>ابن عساکر، ج۱۶، ص۱۸۹.</ref>

منابع رجالی اهل سنّت، مانند عِجلی<ref>عِجلی، ج۱، ص۳۳۲.</ref> و نسائی،<ref>رجوع کنید به مزّی، ج۸، ص۱۶۹.</ref> او را ثقه دانسته‌اند و حاکم نیشابوری<ref>حاکم نیشابوری، ج۲، ص۶۰۰.</ref> اِسناد او به صحابه را صحیح شمرده است؛ با این حال، از او، به دلیل تدلیس و ارسال در نقل حدیث، خرده گرفته‌اند<ref>رجوع کنید به ذهبی، ۱۳۸۸ـ۱۳۹۰، ج۱، ص۹۳ـ۹۴؛ همو، ۱۴۰۱ـ۱۴۰۹، ج۴، ص۵۳۷.</ref> خالد به دانش اندوزی توجه فراوانی داشت. بزرگان معاصرش، وی را ستوده‌اند.