کاربر ناشناس
اطفال (در قیامت): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Esmati |
imported>Aghaie بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
=== دیدگاه متکلمان امامیه === | === دیدگاه متکلمان امامیه === | ||
متکلمان [[امامیه]] معتقدند که عذاب کردن کودکانى که مستحق کیفر نیستند، ظلم است و خداوند هرگز ظلم نمى‌کند.<ref> | متکلمان [[امامیه]] معتقدند که عذاب کردن کودکانى که مستحق کیفر نیستند، ظلم است و خداوند هرگز ظلم نمى‌کند.<ref>سدیدالدین حمصی|سدیدالدین حمصی رازی،المنقذ من التقلید، ج۱، ص۱۹۹-۲۰۰</ref> | ||
[[خواجه نصیر الدین طوسی]] در کتاب [[تجرید الاعتقاد]] به این مساله پرداخته و دلایل مخالفان را نیزپاسخ داده است. او می گوید: | [[خواجه نصیر الدین طوسی]] در کتاب [[تجرید الاعتقاد]] به این مساله پرداخته و دلایل مخالفان را نیزپاسخ داده است. او می گوید: | ||
<ref> | <ref>خواجه نصير طوسى|نصیرالدین طوسی، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، ج۱، ص۳۴۴</ref> | ||
:« عذاب کردن کسی که مکلف نبوده است قبیح است، و سخن نوح نیز [که فرمود کافران به جز فرزندان کافر و فاجر به دنیا نمی آورند] مجاز است.» | :« عذاب کردن کسی که مکلف نبوده است قبیح است، و سخن نوح نیز [که فرمود کافران به جز فرزندان کافر و فاجر به دنیا نمی آورند] مجاز است.» | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
روایت دوم از عقیده اشعری را در الابانه<ref>اشعری، الابانة عن اصول الدیانة، ج۱، ص۵۰ - ۵۱</ref> مى‌بینیم. در این رساله چنین آمده است که وی در تعذیب اخروی اطفال کافران اشکالى مشاهده نمى‌کند، چه، معتزله نیز معتقدند که خداوند در دنیا کودکان را در معرض عذاب قرار مى‌دهد و مثلاً آنان را به جذام مبتلا مى‌کند. از این‌رو، اگر عذاب دادن اطفال از سوی خداوند در دنیا جایز باشد و در عین حال این امر لطمه‌ای به عدل الهى وارد نکند، پس چه اشکالى دارد که معتقد باشیم خداوند اطفال کافران را در آخرت به منظور شکنجه دادن پدرانشان عذاب کند و در عین حال نیز عدل الهى محفوظ بماند؟ اشعری به استدلالهای معتزله در این مورد اشکالهایى وارد کرده که قاضى عبدالجبار نیز به نوبه خود به این اشکالها پاسخ داده است.<ref>عبدالکریم عثمان، نظریة التکلیف، ج۱، ص۲۹۹-۳۰۰</ref> | روایت دوم از عقیده اشعری را در الابانه<ref>اشعری، الابانة عن اصول الدیانة، ج۱، ص۵۰ - ۵۱</ref> مى‌بینیم. در این رساله چنین آمده است که وی در تعذیب اخروی اطفال کافران اشکالى مشاهده نمى‌کند، چه، معتزله نیز معتقدند که خداوند در دنیا کودکان را در معرض عذاب قرار مى‌دهد و مثلاً آنان را به جذام مبتلا مى‌کند. از این‌رو، اگر عذاب دادن اطفال از سوی خداوند در دنیا جایز باشد و در عین حال این امر لطمه‌ای به عدل الهى وارد نکند، پس چه اشکالى دارد که معتقد باشیم خداوند اطفال کافران را در آخرت به منظور شکنجه دادن پدرانشان عذاب کند و در عین حال نیز عدل الهى محفوظ بماند؟ اشعری به استدلالهای معتزله در این مورد اشکالهایى وارد کرده که قاضى عبدالجبار نیز به نوبه خود به این اشکالها پاسخ داده است.<ref>عبدالکریم عثمان، نظریة التکلیف، ج۱، ص۲۹۹-۳۰۰</ref> | ||
== مساله رنج کودکان == | == مساله رنج کودکان == | ||