Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۹۳
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←جنگ و سرنوشت آن) |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
یهودیان به محاصره مسلمانان درآمدند و پس از ۱۵ روز تبعید شدند. پیامبر ابتدا حکم کرد که مردان را گردن زنند و زنان و فرزندانشان را به بردگی درآورند، اما از این کار چشم پوشید و آنان را به اِذْرَعات در حدود [[شام]] تبعید کرد. | یهودیان به محاصره مسلمانان درآمدند و پس از ۱۵ روز تبعید شدند. پیامبر ابتدا حکم کرد که مردان را گردن زنند و زنان و فرزندانشان را به بردگی درآورند، اما از این کار چشم پوشید و آنان را به اِذْرَعات در حدود [[شام]] تبعید کرد. | ||
به نوشته بلعمی<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ج۱، ص۱۵۲</ref> پیامبر علاوه بر تبعید آنان، حصارشان را نیز ویران کرد. برخی از یهودیان با پذیرش اسلام در مدینه ماندند، چنانکه در مراسم دفن [[ | به نوشته بلعمی<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، ج۱، ص۱۵۲</ref> پیامبر علاوه بر تبعید آنان، حصارشان را نیز ویران کرد. برخی از یهودیان با پذیرش اسلام در مدینه ماندند، چنانکه در مراسم دفن [[عبدالله بن ابی]] در سال [[۹ق]]، چند تن از بنی قَینُقاع هم حضور داشتند.<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۳، ص۸۰۶.</ref> این سخن که [[عبدالله بن سلام]] نیز در شمار این اسلام آوردگان بود،<ref>دایرة المعارف جودائیکا، ذیل «Qaynuqa».</ref> نادرست است، زیرا او به روایتی قبل از هجرت به مدینه و به روایتی، اندکی پس از آن اسلام آورده بود.<ref> دایرة المعارف اسلام، چاپ دوم، ذیل «عبداللّه بن سلام».</ref> | ||
در این نبرد، [[سعد بن معاذ]] احتمالاً مأمور آن بوده است که دیگر یهودیان را از دخالت در ماجرا بازدارد.<ref>وات، ص۲۱۰.</ref>؛ پرچم سپید پیامبر را [[حمزة بنعبدالمطّلب|حمزة بن عبدالمطلّب]] میبرد.<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۳، ص۱۳۶۲.</ref> | در این نبرد، [[سعد بن معاذ]] احتمالاً مأمور آن بوده است که دیگر یهودیان را از دخالت در ماجرا بازدارد.<ref>وات، ص۲۱۰.</ref>؛ پرچم سپید پیامبر را [[حمزة بنعبدالمطّلب|حمزة بن عبدالمطلّب]] میبرد.<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۳، ص۱۳۶۲.</ref> [[ابولبابه انصاری|ابولُبابة]] بن المنذر عَمری به نیابت از پیامبر در [[مدینه]] ماند<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۳، ص۱۳۰.</ref>؛ منذر بن قدامه سلمی مأمور به بند کشیدن آنان<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۲، ص۳۳.</ref> و محمّد بن مَسلمه هم عهدهدار جمعآوری اموال ایشان شد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۳۰.</ref> | ||
بیشتر منابع، تعداد مردان بنی قَینُقاع را ۷۰۰ تن دانستهاند، ولی از غنایم به دست آمده پیداست که احتمالاً این تعداد مبالغهآمیز باشد و گمان میرود سخن مؤلف التنبیه و الاشراف که یهودیان را ۴۰۰ تن دانسته است به حقیقت نزدیکتر باشد.<ref> مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۰۶.</ref> | بیشتر منابع، تعداد مردان بنی قَینُقاع را ۷۰۰ تن دانستهاند، ولی از غنایم به دست آمده پیداست که احتمالاً این تعداد مبالغهآمیز باشد و گمان میرود سخن مؤلف التنبیه و الاشراف که یهودیان را ۴۰۰ تن دانسته است به حقیقت نزدیکتر باشد.<ref> مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۰۶.</ref> |