محمدمحسن فیض کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آراء و اندیشه‌های خاص
جز (←اشعار) |
|||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
==آراء و اندیشه‌های خاص== | ==آراء و اندیشه‌های خاص== | ||
[[محمدباقر خوانساری|خوانساری]] و [[شیخ یوسف بحرانی]]، ملا محسن را در شمار [[اخباریان]] می‌دانند.<ref> خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۸۵.</ref><ref> فیض، المحجة البیضاء، ج۱، مقدمه، ص۲۳، به نقل از لؤلؤة البحرین، ص۱۳۳.</ref> نوشته‌های او نیز این امر را تأیید می‌کند.<ref> فیض کاشانی، ده رساله، ص۱۹۶.</ref> فیض در بسیاری از مسائل آراء مستقلی داشت؛ برخی از آراء خاص او عبارتند از: | [[محمدباقر خوانساری|خوانساری]] و [[شیخ یوسف بحرانی]]، ملا محسن را در شمار [[اخباریان]] می‌دانند.<ref> خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۸۵.</ref><ref> فیض، المحجة البیضاء، ج۱، مقدمه، ص۲۳، به نقل از لؤلؤة البحرین، ص۱۳۳.</ref> نوشته‌های او نیز این امر را تأیید می‌کند.<ref> فیض کاشانی، ده رساله، ص۱۹۶.</ref> فیض در بسیاری از مسائل آراء مستقلی داشت؛ برخی از آراء خاص او عبارتند از: | ||
* جواز [[غنا]] و موسیقی<ref> فیض، مفاتیح الشرایع، ج۲، ص۲۱.</ref> از نظر او غناء فی نفسه حرام نیست؛ وی با استناد به روایات حرمت غناء را مخصوص جایی می‌دانست که با حرام دیگری همراه باشد مانند بازی با آلات [[لهو]]، وارد شدن مردان بر زنان، گوش دادن مردان صدای زنان را و مشتمل بودن بر کلمات باطل.<ref> فیض، مفاتیح الشرایع، ج۲، ص۲۱.</ref> | * جواز [[غنا]] و موسیقی<ref> فیض، مفاتیح الشرایع، ج۲، ص۲۱.</ref> از نظر او غناء فی نفسه(بدون همراه شدن با حرامی دیگر) حرام نیست؛ وی با استناد به روایات حرمت غناء را مخصوص جایی می‌دانست که با حرام دیگری همراه باشد مانند بازی با آلات [[لهو]]، وارد شدن مردان بر زنان، گوش دادن مردان صدای زنان را و مشتمل بودن بر کلمات باطل.<ref> فیض، مفاتیح الشرایع، ج۲، ص۲۱.</ref> | ||
* چیزی که نجس شده، چیز دیگر را نجس نمی‌کند.<ref> فیض، مفاتیح الشرایع، ج۱، ص۷۵.</ref> | * چیزی که نجس شده، چیز دیگر را نجس نمی‌کند.<ref> فیض، مفاتیح الشرایع، ج۱، ص۷۵.</ref> | ||
* [[آب قلیل]] در برخورد با نجاست، نجس نمی‌شود.<ref> فیض، مفاتیح الشرایع، ج۱، ص۸۱.</ref> | * [[آب قلیل]] در برخورد با نجاست، نجس نمی‌شود.<ref> فیض، مفاتیح الشرایع، ج۱، ص۸۱.</ref> | ||