محمدحسن نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها

سال تولد وی بطور دقیق مشخص نیست، اما بر اساس شواهد و قراینی، زمان ولادتش حدود سال‌های ۱۲۰۲ق در نجف است. درگذشت او در ظهر چهارشنبه [[۱ شعبان|اول شعبان]] سال ۱۲۶۶ق در نجف اشرف بوده و آرامگاهش در محله عمارۀ [[نجف]] است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲؛ قمی، الفوائد الرضویه، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۷۲۶؛ معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج۵، ص۱۸۲۶ و ۱۸۲۸؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۱۳؛ مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش، ج۳، ص۳۵۸.</ref> {{یادداشت|خوانساری سال وفات او را۱۲۶۸ق ذکر کرده که صحیح نیست: خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۳۰۵.}}

نیاکان صاحب جواهر، در [[اصفهان]] می‌زیسته‌اند. جد سوم وی، شیخ عبدالرحیم شریف، از اصفهان راهی نجف و در آنجا ساکن می‌شود. پدرش محمدباقر نجفی‌ و مادرش از نوادگان شیخ [[ابوالحسن فتونی عاملی]] و از منتسبین به سادات عذاری معروف به آل حجاب بود. خاندان او، همه اهل علم و دانش در نجف بوده‌اند.<ref>رک: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۷ش، مقدمه، ج۱، ص۷؛ صدر، تکمله امل الآمل، ج۵، ص۳۲۴؛ قمی، الفوائد الرضویه، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۷۲۸؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۱۰؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۴؛ اسلامی، صاحب جواهر (فقیه جاودانه)، ۱۳۷۳ش، ص۱۸؛ معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج۵، ص۱۸۲۷.</ref>

شیخ محمدحسن در اواخر عمرش با دختر [[سید رضا بحرالعلوم]] ازدواج کرد.<ref>رک: صدر، تکمله امل الآمل، ج۵، ص۳۲۸؛ معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج۵، ص۱۸۲۸.</ref> فرزندان وی هم غالباً راه پدر را پیمودند؛ از جمله شیخ محمد مشهور به شیخ حُمید، شیخ عبدالحسین معروف به علامه، شیخ حسین ادیب و شیخ حسن.<ref>اسلامی، صاحب جواهر (فقیه جاودانه)، ۱۳۷۳ش، ص۱۰۷؛ معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج۵، صص۱۸۲۸-۱۸۳۲؛ رک: صدر، تکمله امل الآمل، ج۵، ص۳۲۷.</ref>