غزوه بنی‌نضیر: تفاوت میان نسخه‌ها

قبیله بنی نضیر پیش از ظهور [[اسلام]] در [[مدینه|یثرب]] ([[مدینه]]) ساکن بودند. یعقوبی آنها را طایفه‌ای یهودی از قبیله جُذام می‌داند که اطراف کوه نضیر زندگی می‌کردند از همین رو به قبیله بنی نضیر معروف شدند.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۴۹.</ref> برخی دیگر آنها را از نسل [[هارون]] بن عمران دانسته که پس از وفات [[موسی(ع)]] و پیش از مهاجرت قبایل عرب اوس و خزرج در آن ناحیه ساکن شدند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، الأغانی، ۱۴۱۵ق، ج۲۲، ص۳۴۳ـ۳۴۴.</ref> ابن سعد منزلگاه آنان را ناحیه الغَرْس ذکر کرده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۲، ص۵۷</ref> بنی نضیر و سایر یهودیان ساکن [[مدینه]] ثروت فراوانی داشتند. از همین رو، اوس و خزرج برای غلبه بر آنها از غسانیان کمک خواستند. غسانیان با سپاهی به حجاز آمدند و بسیاری از یهودیان را کشتند و از آن پس اوس و خزرج بر یهودیان مسلط شدند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، الأغانی، ۱۴۱۵ق، ج۲۲، ص۳۴۴ـ ۳۴۵</ref> بعدها بنی نضیر، در نزاع‌های اوس و خزرج جانب اوس را می‌گرفتند.<ref> حلبی، ج۲، ص۲۶۴</ref>

نزدیک به ظهور اسلام و پیش از [[جنگ احد]] قبیله بنی نضیر ظاهراً با [[ابوسفیان]] ارتباط داشتند.<ref>د. اسلام، چاپ دوم، ذیل «‌نضیر، بنو »</ref> پس از هجرت پیامبر به [[مدینه]]، بنی نضیر در شمار دیگر یهودیان با مسلمانان، پیمان مصالحه بستند و عهد کردند که در صورت حمله دشمنان به [[مدینه]] در کنار مسلمانان به دفاع بپردازند و از تأمین مالی و جانی کفار [[قریش]] و برقراری روابط تجاری با آنان خودداری کنند؛<ref>ابن هشام، ج۲، ص۱۴۸ـ۱۵۰</ref> اما از آنجا که بنی نضیر پیمان خود را زیر پا گذاشتند، در ربیع الاول چهارم هجری، غزوه بنی نضیر به وقوع پیوست.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۲، ص۵۷.</ref>

پیامبر، [[ابن ام‌مکتوم|عبداللّه بن ام مَکتوم]] را در [[مدینه]] جانشین خود قرار داد و با لشکری به فرماندهی [[علی(ع)]] <ref>واقدی، ج۱، ص۳۷۱؛ ابن هشام، همانجا</ref> پانزده روز{{مدرک}} یا شش شب<ref>ابن هشام، ج۳، ص۲۰۰</ref> بنی نضیر را در محاصره گرفت. در دوره محاصره، عَزْوَک یهودی به پیامبر سوءقصد کرد که به دست علی(ع) کشته شد.<ref>واقدی، ج۱، ص۳۷۱</ref> سپس پیامبر فرمان داد تا درختان خرمای [[بنی نضیر]] در بُوَیرَه را قطع کنند.<ref>یاقوت حموی، همانجا؛ ابن کثیر، ج۴، ص۷۷؛ بکری، ج۱، ص۲۸۵</ref>

*ابن‌سعد، الطبقات الکبری، تحقیق احسان عباس، بیروت، دار صادر، چاپ اول، ۱۹۶۸م.