Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۰۰
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←منابع کتاب) |
||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
== منابع کتاب == | == منابع کتاب == | ||
مؤلف از منابع معتبر در حد امکان بهره برده و دقت کافی در ضبط روایات و نقل صحیح آنها نموده است. هر چند به [[علم رجال]] و [[درایه]] عالم و [[اجتهاد|مجتهد]] نبوده، امّا در حسن انتخاب و دقت تألیف، سلیقه شایستهای به خرج داده است.{{سخ}}<ref>بدایعنگار، فیض الدموع، ۱۳۸۴ش، ص۲۳،۲۴.</ref> | مؤلف از منابع معتبر در حد امکان بهره برده و دقت کافی در ضبط روایات و نقل صحیح آنها نموده است. هر چند به [[علم رجال]] و [[درایه]] عالم و [[اجتهاد|مجتهد]] نبوده، امّا در حسن انتخاب و دقت تألیف، سلیقه شایستهای به خرج داده است.{{سخ}}<ref>بدایعنگار، فیض الدموع، ۱۳۸۴ش، ص۲۳،۲۴.</ref> | ||
بیشترین منابع وی [[لهوف]] [[سید بن طاووس]] است بهگونهای که عدهای مانند [[آقا بزرگ]] در [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعة]] و [[احمد منزوی]] در فهرست نسخههای فارسی، فیض الدموع را ترجمه لهوف دانستهاند؛ در حالی | بیشترین منابع وی [[لهوف]] [[سید بن طاووس]] است بهگونهای که عدهای مانند [[آقا بزرگ]] در [[الذریعة الی تصانیف الشیعة (کتاب)|الذریعة]] و [[احمد منزوی]] در فهرست نسخههای فارسی، فیض الدموع را ترجمه لهوف دانستهاند؛ در حالی که لهوف یکی از منابع این کتاب است که در جاهای مختلف از آن نام برده شده است. از دیگر منابع این کتاب، [[بحارالانوار]]، [[مناقب الطاهرین]]، [[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|مناقب]] [[ابن شهر آشوب]] و [[مقاتل الطالبیین (کتاب)|مقاتل الطالبیین]] [[ابوالفرج اصفهانی]] است که مؤلف از آنها در چند جای کتاب خود یاد کرده است. وی به [[مقتل الحسین (ابو مخنف)|مقتل الحسین]] [[ابومخنف]] نیز اعتماد کرده است.<ref>جلالیزاده، نگاهی به آثار مذهبی بدایعنگار با تکیه بر کتاب «فیض الدموع»، ۱۳۷۹ش.</ref>{{سخ}}<ref>بدایعنگار، فیض الدموع، ۱۳۸۴ش، ص۲۳،۲۴.</ref> | ||
فیض الدموع بهرغم آنکه در دوران [[قاجاریه|قاجار]] نوشته شده؛ ولی با سایر مقاتل این دوره متفاوت است و دارای نثری زیبا و محتوایی ارزشمند است.<ref>بدایعنگار، فیض الدموع، ۱۳۸۴ش، ص۲۳،۲۴.</ref> | فیض الدموع بهرغم آنکه در دوران [[قاجاریه|قاجار]] نوشته شده؛ ولی با سایر مقاتل این دوره متفاوت است و دارای نثری زیبا و محتوایی ارزشمند است.<ref>بدایعنگار، فیض الدموع، ۱۳۸۴ش، ص۲۳،۲۴.</ref> | ||