فیض الدموع (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''فيض الدموع و عبرة المستهام'''  [[مقتل|مقتلی]] به زبان فارسی است که [[محمد ابراهیم نواب تهرانی|محمد ابراهيم نواب تهرانی]] ملقب به [[بدايع نگار]] در دوران [[قاجاریه|قاجاريه]] نگاشته است. این اثر با نثری ساده و به فارسیِ فصیح و بلیغ نگاشته شده و ماجرای آن با تولد [[امام حسین]](ع) آغاز و با بازگشت کاروان اسرا به [[مدینه]] پایان یافته است. نویسنده به تفصیل به وقایع عاشورا پرداخته و در این راه از منابع [[شیعه|شیعی]] به‌ویژه ''[[لهوف]]'' [[سید بن طاووس]] استفاده فراوانی کرده است تا آنجا که برخی ''فیض الدموع'' را ترجمه ''اللهوف'' دانسته‌اند. عنوان کتاب به معنای ريزش اشک ها و اشک محزون و دلشكسته است.

ميرزا محمد ابراهيم بن محمد مهدى نواب تهرانى رازى منشى بدايع‏‌نگار ملقّب به نواب دارالخلافه و معروف به آقا ابراهيم در حدود 1241 هجرى قمرى متولد شد.  از وى آثار بسياری در زمينه‏‌های تاريخى ‏و مذهبى باقى مانده كه برخى چاپ شده و برخى دستنويس باقى مانده است‏.  محمد ابراهيم نواب تهرانى‏ به سال 1299ق در [[تهران]] درگذشت و در [[نجف اشرف]] به خاک سپرده شد.

انگيزه مؤلف در تدوين اين اثر، عدم دسترسی عموم مردم به كتابى موثق و صحيح به فارسی شيوا و بليغ است. وی تلويحاً گويندگان و راويانی كه رعايت صداقت را در بيان حوادث زندگانی امام حسين(ع) نمی‌كنند به نقد كشيده و سخنوران كم‌اطلاع و ناآشنا به آيين فصاحت و بلاغت كه عوام‌پروری می‌‏كنند را نكوهش می‌كند. او تلاش كرد مقتلی بنگارد كه هم خالی از نقايص يادشده و هم دربرگيرنده نثری فصيح، صناعات سخن و علم معانی باشد.