پرش به محتوا

آل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۲
جز
خط ۴: خط ۴:
این کلمه ظاهراً در بیشتر معانی لغوی گفته شده از [[جاهلیت|عصر جاهلی]] معروف بوده است. [[قریش|قریشیان]]، از آنجا که حفاظت خانۀ [[کعبه]] و متعلقات آن را به عهده داشتند، خویشتن را «‌آل‎الله‌» می‎خواندند و دیگران در مقام دادخواهی به آنان می‎گفتند: «‌یالَ‎الله»، یعنی ‎ای قریشیان.<ref> ترکیب «‌آلَ‎الله‌» در یک بیت منسوب به عبدالمطلب در اربلی، ج۱، ص۴۰؛ دایره‎المعارف اسلام (اول)، ذیل آل </ref>
این کلمه ظاهراً در بیشتر معانی لغوی گفته شده از [[جاهلیت|عصر جاهلی]] معروف بوده است. [[قریش|قریشیان]]، از آنجا که حفاظت خانۀ [[کعبه]] و متعلقات آن را به عهده داشتند، خویشتن را «‌آل‎الله‌» می‎خواندند و دیگران در مقام دادخواهی به آنان می‎گفتند: «‌یالَ‎الله»، یعنی ‎ای قریشیان.<ref> ترکیب «‌آلَ‎الله‌» در یک بیت منسوب به عبدالمطلب در اربلی، ج۱، ص۴۰؛ دایره‎المعارف اسلام (اول)، ذیل آل </ref>
==ریشه کلمه==
==ریشه کلمه==
ریشه کلمه چندان روشن نیست و شکل مشابهی از آن را در زبان‌های سامی نیافتیم. اگر مفهوم «‌انتساب به یک شخص یا محل »، «‌جمعیت و قدرت‌» را در نظر بگیریم، آنگاه کلمه، با لفظ «‌اوّل‌» هم خانواده می‎گردد و سپس به مفهوم قدرت منتهی می‎شود. از سوی دیگر ریشۀ یائی کلمه را می‎توان اصل دانست که به معنای «‌هم پیمان‌» است. علاوه براین، توجیهِ لغت شناسان مسلمان که آن را مشتق از «‌اهل‌» دانسته‎اند نیز بی‎اساس نیست (هرچند که استناد ایشان به مصغر کلمه را نمی‎توان معتبر شمرد)، زیرا لفظ 'ahl (عبری کنعانی 'ahel؛ آرامی 'ahl?؛ نبطی، 'hlt') در اوگاریتیک به معنی چادر، و در آکادی به معنی شهر آمده است. شاعر زمان [[جاهلیت]] ابوذؤیب آن را به معنی چوبهای خیمه به کار برده است.<ref>بیت در لسان، ذیل «‌اول‌» </ref>
ریشه کلمه چندان روشن نیست و شکل مشابهی از آن را در زبان‌های سامی نیافتیم. اگر مفهوم «‌انتساب به یک شخص یا محل »، «‌جمعیت و قدرت‌» را در نظر بگیریم، آنگاه کلمه، با لفظ «‌اوّل‌» هم خانواده می‎گردد و سپس به مفهوم قدرت منتهی می‎‌شود. از سوی دیگر ریشۀ یائی کلمه را می‌‎توان اصل دانست که به معنای «‌هم پیمان‌» است. علاوه براین، توجیهِ لغت شناسان مسلمان که آن را مشتق از «‌اهل‌» دانسته‌‎اند نیز بی‎اساس نیست (هرچند که استناد ایشان به مصغر کلمه را نمی‎‌توان معتبر شمرد)، زیرا لفظ 'ahl (عبری کنعانی 'ahel؛ آرامی 'ahl?؛ نبطی، 'hlt') در اوگاریتیک به معنی چادر، و در آکادی به معنی شهر آمده است. شاعر زمان [[جاهلیت]] ابوذؤیب آن را به معنی چوب‌های خیمه به کار برده است.<ref>بیت در لسان، ذیل «‌اول‌» </ref>


==تطور کلمه==
==تطور کلمه==
۱۸٬۴۴۲

ویرایش