کاربر ناشناس
انفال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←واژه شناسی
imported>Eahmadian |
imported>Hrezaei جز (←واژه شناسی) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==واژه شناسی== | ==واژه شناسی== | ||
'''معنای لغوی''': «انفال» جمع «نَفَل» است كه. مفهوم لغوی واژه نفل، در سالهای نخستین ظهور اسلام شناخته شده بود؛ اما در طی قرن های بعد، با غلبه كاربرد اصطلاحى آن، معنای لغوی اش به فراموشى سپرده شد. برخی معنای آن را غنیمت، بخشش یا زیادی بیان کرده اند.<ref> نگاه كنید: فیومى، المصباح المنیر، ج2، ص130؛ ابن منظور، لسان العرب، ذیل نفل.</ref> برخى نیز معنای اصلی را «زیادی» دانسته و معانى دیگر را به آن بازگردانده اند.<ref>نگاه كنید: راغب، مفردات، ص524؛ابوهلال، الفروق اللغویه، ص140.</ref> | |||
برخی معنای آن را غنیمت، بخشش یا زیادی بیان کرده اند.<ref> نگاه كنید: فیومى، ج2، ص130؛ ابن منظور، ذیل نفل.</ref> | |||
برخى نیز معنای اصلی را «زیادی» دانسته و معانى دیگر را به آن بازگردانده اند.<ref>نگاه كنید: | |||
<big>'''معنای اصطلاحی'''</big>: | <big>'''معنای اصطلاحی'''</big>: | ||
انفال در اصطلاح فقهی عبارت است از غنائم و | انفال در اصطلاح فقهی عبارت است از غنائم و موهبتهای منقول و غیر منقولی از جانب خداوند برای حاکم اسلامی. این اموال در جهت تقویت اسلام، مصالح مسلمین و امت اسلامی مصرف می‌شود..<ref> مشكينى، ميرزا على، ص93.</ref> | ||
مبنای شكل‌گیری این اصطلاح در فقه اسلامى، آیه نخست از [[سوره انفال]] است كه در آن چنین آمده است: «از تو درباره انفال مى‌پرسند؛ بگو انفال از آن خدا و رسول است». | |||
مبنای شكل‌گیری این اصطلاح در فقه اسلامى، آیه نخست از [[سوره انفال]] | |||
==انفال در فقه و تفسیر== | ==انفال در فقه و تفسیر== | ||