کاربر ناشناس
اسما و صفات خدا: تفاوت میان نسخهها
اسماء الحسنی- لینک گذاری و نوشتار اصلی
imported>M.bahrami (+ رده:اعتقادات شیعه (هاتکت)) |
imported>M.bahrami (اسماء الحسنی- لینک گذاری و نوشتار اصلی) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
'''اَسْما وَ صِفات'''، دو اصطلاح در علم [[کلام]] برای نامها و صفتهای [[خداوند]]. اسم، بر ذاتی دلالت میکند که به صفتی موصوف شده، مانند «عالِم»، و صفت، بر معنایی مانند «علم» دلالت میکند که ذات به آن متّصف میشود بدون لحاظ ذات. این دو اصطلاح در علوم ادبیات عرب، [[فلسفه]] و [[عرفان]] کاربرد دیگری دارند.<ref> تفسیر المیزان، ج ۸، ص ۳۵۲</ref> | '''اَسْما وَ صِفات'''، دو اصطلاح در علم [[کلام]] برای نامها و صفتهای [[خداوند]]. اسم، بر ذاتی دلالت میکند که به صفتی موصوف شده، مانند «عالِم»، و صفت، بر معنایی مانند «علم» دلالت میکند که ذات به آن متّصف میشود بدون لحاظ ذات. این دو اصطلاح در علوم ادبیات عرب، [[فلسفه]] و [[عرفان]] کاربرد دیگری دارند.<ref> تفسیر المیزان، ج ۸، ص ۳۵۲</ref> | ||
مطابق قرآن، همه اسماءالحُسنی از آن خداست. بنابر برخی روایات، شماره اسماء آشکار الهی، ۹۹ اسم است و یک نام هم نزد خداست و هیچکس توانایی درک آن را ندارد. | مطابق قرآن، همه [[اسماء الحسنی|اسماءالحُسنی]] از آن خداست. بنابر برخی روایات، شماره اسماء آشکار الهی، ۹۹ اسم است و یک نام هم نزد خداست و هیچکس توانایی درک آن را ندارد. | ||
برای شناخت بهتر اسماء و صفات الهی تقسیم بندیهای گوناگونی صورت گرفته است: | برای شناخت بهتر اسماء و صفات الهی تقسیم بندیهای گوناگونی صورت گرفته است: | ||
خط ۲۶۶: | خط ۲۶۶: | ||
==اسماء الحسنی== | ==اسماء الحسنی== | ||
در چهار آیه از [[قرآن]] کریم نیکوترین نامها به خداوند اختصاص دارد: (للّه الأسماء الحسنی).<ref>اعراف:۱۸۰ ; اسراء:۱۱۵ ;طه:۸، حشر:۲۴</ref> این تعبیر در [[روایت|روایات]] نیز به کار رفته است. از دیدگاه بیشتر مفسران، اسماء الحسنی اسمایی هستند که دارای معانی کمال بوده و جز بر ذات خداوند متعال دلالت نمیکنند و نیز معنای وصفی حُسن در آنها لحاظ شده و دارای دو ویژگی باشد: ۱. بینیازی ذات خداوند از همه در آن صفات.۲. نیازمندی دیگران به ذات پاک او در آن صفات.<ref>(المیزان، ج۸، ص۲۴۲; تفسیر کبیر، ج۱۵، ص۶۶)</ref> | {{اصلی|اسماء الحسنی}}در چهار آیه از [[قرآن]] کریم نیکوترین نامها به خداوند اختصاص دارد: (للّه الأسماء الحسنی).<ref>اعراف:۱۸۰ ; اسراء:۱۱۵ ;طه:۸، حشر:۲۴</ref> این تعبیر در [[روایت|روایات]] نیز به کار رفته است. از دیدگاه بیشتر مفسران، اسماء الحسنی اسمایی هستند که دارای معانی کمال بوده و جز بر ذات خداوند متعال دلالت نمیکنند و نیز معنای وصفی حُسن در آنها لحاظ شده و دارای دو ویژگی باشد: ۱. بینیازی ذات خداوند از همه در آن صفات.۲. نیازمندی دیگران به ذات پاک او در آن صفات.<ref>(المیزان، ج۸، ص۲۴۲; تفسیر کبیر، ج۱۵، ص۶۶)</ref> | ||
==تقسیم بندی صفات== | ==تقسیم بندی صفات== |