پرش به محتوا

اسما و صفات خدا: تفاوت میان نسخه‌ها

اسماء الحسنی- لینک گذاری و نوشتار اصلی
imported>M.bahrami
imported>M.bahrami
(اسماء الحسنی- لینک گذاری و نوشتار اصلی)
خط ۳: خط ۳:
'''اَسْما وَ صِفات'''، دو اصطلاح در علم [[کلام]] برای نام‌ها و صفت‌های [[خداوند]]. اسم، بر ذاتی  دلالت می‌کند که به صفتی موصوف شده، مانند «عالِم»، و صفت، بر معنایی مانند «علم» دلالت می‌کند که ذات به آن متّصف می‌شود بدون لحاظ ذات. این دو اصطلاح در علوم ادبیات عرب، [[فلسفه]] و [[عرفان]] کاربرد دیگری دارند.<ref> تفسیر المیزان، ج ۸، ص ۳۵۲</ref>
'''اَسْما وَ صِفات'''، دو اصطلاح در علم [[کلام]] برای نام‌ها و صفت‌های [[خداوند]]. اسم، بر ذاتی  دلالت می‌کند که به صفتی موصوف شده، مانند «عالِم»، و صفت، بر معنایی مانند «علم» دلالت می‌کند که ذات به آن متّصف می‌شود بدون لحاظ ذات. این دو اصطلاح در علوم ادبیات عرب، [[فلسفه]] و [[عرفان]] کاربرد دیگری دارند.<ref> تفسیر المیزان، ج ۸، ص ۳۵۲</ref>


مطابق قرآن، همه اسماءالحُسنی از آن خداست. بنابر برخی روایات، شماره اسماء آشکار الهی، ۹۹ اسم است و یک نام هم نزد خداست و هیچ‌کس توانایی درک آن را ندارد.
مطابق قرآن، همه [[اسماء الحسنی|اسماءالحُسنی]] از آن خداست. بنابر برخی روایات، شماره اسماء آشکار الهی، ۹۹ اسم است و یک نام هم نزد خداست و هیچ‌کس توانایی درک آن را ندارد.


برای شناخت بهتر اسماء و صفات الهی تقسیم بندی‌های گوناگونی صورت گرفته است:
برای شناخت بهتر اسماء و صفات الهی تقسیم بندی‌های گوناگونی صورت گرفته است:
خط ۲۶۶: خط ۲۶۶:


==اسماء الحسنی==
==اسماء الحسنی==
در چهار آیه از [[قرآن]] کریم نیکوترین نام‌ها به خداوند اختصاص دارد: (للّه الأسماء الحسنی).<ref>اعراف:۱۸۰ ; اسراء:۱۱۵ ;طه:۸، حشر:۲۴</ref> این تعبیر در [[روایت|روایات]] نیز به کار رفته است. از دیدگاه بیشتر مفسران، اسماء الحسنی اسمایی هستند که دارای معانی کمال بوده و جز بر ذات خداوند متعال دلالت نمی‌کنند و نیز معنای وصفی حُسن در آن‌ها لحاظ شده و دارای دو ویژگی باشد: ۱. بی‌نیازی ذات خداوند از همه در آن صفات.۲. نیازمندی دیگران به ذات پاک او در آن صفات.<ref>(المیزان، ج۸، ص۲۴۲; تفسیر کبیر، ج۱۵، ص۶۶)</ref>
{{اصلی|اسماء الحسنی}}در چهار آیه از [[قرآن]] کریم نیکوترین نام‌ها به خداوند اختصاص دارد: (للّه الأسماء الحسنی).<ref>اعراف:۱۸۰ ; اسراء:۱۱۵ ;طه:۸، حشر:۲۴</ref> این تعبیر در [[روایت|روایات]] نیز به کار رفته است. از دیدگاه بیشتر مفسران، اسماء الحسنی اسمایی هستند که دارای معانی کمال بوده و جز بر ذات خداوند متعال دلالت نمی‌کنند و نیز معنای وصفی حُسن در آن‌ها لحاظ شده و دارای دو ویژگی باشد: ۱. بی‌نیازی ذات خداوند از همه در آن صفات.۲. نیازمندی دیگران به ذات پاک او در آن صفات.<ref>(المیزان، ج۸، ص۲۴۲; تفسیر کبیر، ج۱۵، ص۶۶)</ref>


==تقسیم بندی صفات==
==تقسیم بندی صفات==
کاربر ناشناس