پرش به محتوا

سید محسن امین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۲۶: خط ۲۶:
| وب‌گاه رسمی =
| وب‌گاه رسمی =
}}
}}
'''سید محسن امین حسینی عامِلی''' ([[سال ۱۲۸۴ هجری قمری|۱۲۸۴]]- [[سال ۱۳۷۱ هجری قمری|۱۳۷۱]]ق‌)، [[فقیه]]، ادیب و شرح‌حال‌نگار [[شیعی]] اهل [[جبل عامل]] [[لبنان]] که نسب وی به [[حسین ذی الدمعه]] فرزند [[زید بن علی]] می‌رسد. او برای پیگیری علوم دینی به‌ [[نجف اشرف]] هجرت‌ کرد و در آنجا به‌ درجه [[اجتهاد]] رسید و خود نیز شاگردانی‌ تربیت‌ کرد. وی‌ افزون‌ بر علوم‌ دینی‌، در ادب‌ نیز دستی‌ داشت‌ و شعر می‌سرود و نقد شعر می‌کرد.
'''سید محسن امین حسینی عامِلی''' ([[سال ۱۲۸۴ هجری قمری|۱۲۸۴]]- [[سال ۱۳۷۱ هجری قمری|۱۳۷۱]]ق‌)، [[فقیه]]، ادیب و شرح‌حال‌نگار [[شیعی]] اهل [[جبل عامل]] [[لبنان]] که نسب وی به [[زید بن علی]] می‌رسد. او برای پیگیری علوم دینی به‌ [[نجف اشرف]] هجرت‌ کرد و در آنجا به‌ درجه [[اجتهاد]] رسید. وی‌ افزون‌ بر علوم‌ دینی‌، در ادب‌ نیز دستی‌ داشت‌ و شعر می‌سرود و نقد شعر می‌کرد.


[[اعیان الشیعه]] مهمترین‌ اثر دانشنامه‌ای‌ مشتمل‌ بر معرفی علما و بزرگان‌ [[شیعه]] است و با هدف‌ شناساندن‌ هویت‌ فرهنگی‌ شیعه‌ و یادآوری‌ نقش‌ [[امامیه|امامیه‌]] در اعتلای‌ [[تمدن اسلامی]] تدوین‌ شده‌ است‌. وی برای‌ تأمین‌ منابع‌ تحقیق‌ و تألیف‌، به‌ کشورهایی چون‌ [[سوریه]]، ‌[[اردن]]، [[فلسطین]]، [[مصر]]، [[عراق]] ‌و ‌[[ایران]] سفر کرد.
[[اعیان الشیعه]] مهمترین‌ اثر وی، دانشنامه‌ای‌ است مشتمل‌ بر معرفی علما و بزرگان‌ [[شیعه]] که با هدف‌ شناساندن‌ هویت‌ فرهنگی‌ شیعه‌ و یادآوری‌ نقش‌ [[امامیه|امامیه‌]] در اعتلای‌ [[تمدن اسلامی]] تدوین‌ شده‌ است‌. وی برای‌ تأمین‌ منابع‌ تحقیق‌ و تألیف‌، به‌ کشورهایی چون‌ [[سوریه]]، ‌[[اردن]]، [[فلسطین]]، [[مصر]]، [[عراق]] ‌و ‌[[ایران]] سفر کرد.


وی در سال [[سال ۱۳۷۱ هجری قمری|۱۳۷۱ق]] ([[سال ۱۳۳۰ هجری شمسی|۱۳۳۰ش]]) در [[دمشق]] درگذشت و در [[حرم حضرت زینب(س)]] دفن شد.
وی در سال [[سال ۱۳۷۱ هجری قمری|۱۳۷۱ق]] ([[سال ۱۳۳۰ هجری شمسی|۱۳۳۰ش]]) در [[دمشق]] درگذشت و در [[حرم حضرت زینب(س)]] دفن شد.


== ولادت و وفات==
== ولادت و وفات==
او که فرزند ‌[[عبدالکریم‌ عاملی‌]] است در سال [[سال ۱۲۸۴ هجری قمری|۱۲۸۴ق]] در خاندانی‌ مشهور از سادات‌ در قریه شقرا از [[جبل عامل]] [[لبنان]] زاده‌ شد. مادرش دختر شیخ محمدحسن فلحة المیسی از عالمان عصر خویش بود. نسب وی به حسین ذی الدمعه فرزند [[زید بن علی]] می‌رسد.<ref>امین‌، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۳.</ref>
سید محسن امین در سال [[سال ۱۲۸۴ هجری قمری|۱۲۸۴ق]] در خاندانی‌ مشهور از سادات‌ در قریه شقرا از [[جبل عامل]] [[لبنان]] زاده‌ شد پدرش ‌[[عبدالکریم‌ عاملی‌]] و مادرش دختر شیخ محمدحسن فلحة المیسی از عالمان عصر خویش بود. نسب وی به حسین ذی الدمعه فرزند [[زید بن علی]] می‌رسد.<ref>امین‌، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۳.</ref>


سید محسن در شب [[یکشنبه]] [[۴ رجب]] سال ۱۳۷۱ق (۱۳۳۰ ش) در [[دمشق]] درگذشت و در [[حرم حضرت زینب(س)]] مدفون شد.<ref>امین‌، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۸۳.</ref>
سید محسن در شب [[۴ رجب]] سال ۱۳۷۱ق (۱۳۳۰ ش) در [[دمشق]] درگذشت و در [[حرم حضرت زینب(س)]] مدفون شد.<ref>امین‌، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۳۸۳.</ref>


== تحصیلات و اساتید ==
== تحصیلات و اساتید ==
سید محسن پس‌ از آموزش‌های‌ مقدماتی‌ در زادگاه خود، [[علم منطق|منطق]]، [[علم نحو|نحو]] و [[علم بیان|بیان]] را در یکی از روستاهای [[جبل عامل]] فراگرفت‌. او سپس‌ در [[بنت جبیل|بنت‌ جُبیل]] از درس‌ [[موسی‌ شراره]] بهره‌ برد.<ref>امین‌، اعیان‌ الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۴-۳۳۳ و ۳۴۱ و ۳۵۲-۳۵۱؛ حمود،الرجل‌ و العقیدة، ۱۱۸-۱۱۷.</ref>
سید محسن پس‌ از آموزش‌های‌ مقدماتی‌ در زادگاه خود، [[علم منطق|منطق]]، [[علم نحو|نحو]] و [[علم بیان|بیان]] را در یکی از روستاهای [[جبل عامل]] فراگرفت‌ سپس‌ در [[بنت جبیل|بنت‌ جُبیل]] از درس‌ [[موسی‌ شراره]] بهره‌ برد.<ref>امین‌، اعیان‌ الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۴-۳۳۳ و ۳۴۱ و ۳۵۲-۳۵۱؛ حمود،الرجل‌ و العقیدة، ۱۱۸-۱۱۷.</ref>


وی سپس در ۱۳۰۸ق‌/۱۸۹۱م‌ به‌ نجف‌ هجرت‌ کرد و تا ۱۳۱۹ق‌/ ۱۹۰۱م‌ از محضر بزرگانی‌ چون‌ [[محمدطه‌ نجف]]، [[حاج‌آقا رضا همدانی]] و [[آخوند خراسانی]] بهره‌ جست‌. وی همچنین نزد [[محمدباقر نجم‌آبادی‌]] و [[سید احمد کربلایی]] سطوح‌ و [[خارج فقه]] و [[اصول]] را آموخت‌ و به‌ درجه [[اجتهاد]] نائل‌ شد و خود نیز شاگردانی‌ تربیت‌ کرد.
وی سپس در ۱۳۰۸ق‌/۱۸۹۱م‌ به‌ نجف‌ هجرت‌ کرد و تا ۱۳۱۹ق‌/ ۱۹۰۱م‌ از محضر بزرگانی‌ چون‌ [[محمدطه‌ نجف]]، [[حاج‌آقا رضا همدانی]] و [[آخوند خراسانی]] بهره‌ جست‌. وی همچنین نزد [[محمدباقر نجم‌آبادی‌]] و [[سید احمد کربلایی]] سطوح‌ و [[خارج فقه]] و [[اصول]] را آموخت‌ و به‌ درجه [[اجتهاد]] نائل‌ شد و خود نیز شاگردانی‌ تربیت‌ کرد.