بابا رکن‌الدین شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

اصل‌ وی‌ از بیضا_ یکى‌ از روستاهای‌ تابع‌ اردکان_‌ از استان‌ فارس‌ بود، ولی  تاریخ‌ ولادت‌ او معلوم‌ نیست‌. مؤلفِ‌ تاریخ‌ اصفهان‌ و ری،‌ او را از خاندان‌ جابری‌ انصاری‌ شمرده‌ است.<ref>جابری‌ انصاری‌، تاریخ‌ اصفهان‌ و ری‌، صص 326-325.</ref> بابارکن‌الدین‌ از اوان‌ کودکى‌ به‌ [[عرفان ]] و [[تصوف]] ‌گرایش‌ داشت‌ و پس‌ از آنکه‌ با احوال‌ عارفان‌ آشنایى‌ یافت‌، به‌ طریق‌ سیرو سلوک گام‌ نهاد. او خود گوید: «از زمان‌ صبا... از خود ادراک معنایى‌ از معانى‌ و شأنى‌ از شؤون‌ توحید مى‌کردم‌».<ref>بابارکن‌ الدین‌ شیرازی‌، نصوص‌ الخصوص‌ فى‌ ترجمة الفصوص‌، ص‌ 4.</ref>

بابارکن‌الدین‌ نخست‌ نزد [[عبدالرزاق‌ کاشانى‌]] (د736ق‌/1336م‌)، به‌ تعلیم‌ [[عرفان‌ نظری]] و سلوک عملى‌ پرداخت‌ و پس‌ از وی‌ از داوود قیصری‌ (د 751ق‌/1350م‌) بهره‌ جست‌ و نزد آن‌ دو [[فصوص‌ الحکم‌]] ''[[ابن‌ عربى‌]]''  را خواند و نیز درحل‌ مشکلات‌ فصوص‌، از [[نعمان‌ خوارزمى]] ‌کمک گرفت.<ref>بابارکن‌ الدین‌ شیرازی‌، نصوص‌ الخصوص‌ فى‌ ترجمة الفصوص‌، صص 5و233و249.</ref> او همچنین در شیراز به محضر امین‌ بلیانى‌ شتافته و از وی‌ به‌ بزرگى‌ یاد کرده بود و وی را «شیخ‌ المشایخ‌» می خواند.<ref>بابارکن‌ الدین‌ شیرازی‌، نصوص‌ الخصوص‌ فى‌ ترجمة الفصوص‌، صص‌ 223-222.</ref>