پرش به محتوا

عبدالرحمن بن محمد بن اشعث کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
(صفحه‌ای جدید حاوی «'''عبدالرحمن بن محمد بن اشعث كندى'''، نوه‏ى اشعث معروف و از خانواده‏هاى اشراف...» ایجاد کرد)
 
imported>Mgolpayegani
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عبدالرحمن بن محمد بن اشعث كندى'''، نوه‏ى اشعث معروف و از خانواده‏هاى اشرافى حضرموت و از حامیان خاندان اموی بود که به تدریج به یکی از مخالفان آنان تبدیل شده و علیه ایشان دست به شورش زد که از سال 81 تا سال 82 هجری را در بر گرفته و دامنه آن از سیستان تا بصره گسترش یافت. وی به دليل همین شورش عليه حجاج، مشهور شد.<ref>طبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الامم و الملوک، ج 3، ص 138.</ref>
'''عبدالرحمن بن محمد بن اشعث كندى'''، (95ق) نوه‏ى [[اشعث]] معروف و از خانواده‏هاى اشرافى حضرموت و از حامیان خاندان [[امویان|اموی]] بود که به تدریج به یکی از مخالفان آنان تبدیل شده و علیه ایشان دست به شورش زد که از سال 81 تا سال 82 هجری را در بر گرفته و دامنه آن از [[سیستان]] تا [[بصره]] گسترش یافت. وی به دليل همین شورش عليه [[حجاج بن یوسف]]، مشهور شد.<ref>طبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الامم و الملوک، ج 3، ص 138.</ref>


==خاندان==
عبدالرحمن بن محمد بن اشعث، منسوب به خاندان حارث بن معاویه بن کنده بود. خاندان ابن اشعث در میان قبیله کنده و دیگر قبایل مجاور عرب اعتبار زیادی داشتند. <ref>طبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الامم و الملوک، ج 3، ص 138.</ref>این خاندان خدمات زیادی به [[امویان]] نمودند.<ref>ابن حزم؛ جمهرة أنساب العرب، ص425 و ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد؛ ديوان المبتدأ و الخبر فى تاريخ العرب و البربر، ج 3، ص 151.</ref> روابط اشعث و فرزندان وی با خاندان [[علی(ع)]] و [[شیعیان]] در آغاز خوب بود، اشعث در [[جنگ صفین]] گر چه نه راسخ قدم، اما در هر حال در سپاه [[امام علی(ع)]] بود<ref>مقدسی، مطهر بن طاهر؛ البدء و التاریخ، ج 2، ص 156.</ref> و در ماجرای [[حکمیت]] و انتخاب شدن [[ابوموسی اشعری]] به عنوان نماینده عراقیان نقش داشت.<ref>دينوري، أبو محمد عبد الله بن مسلم ابن قتيبة؛ الإمامة و السياسة، ج 1، ص 149.</ref>
به تدریج روابط [[شیعیان]] و خاندان ابن اشعث به سردی و خصومت گرایید.
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
کاربر ناشناس