confirmed، templateeditor
۱۱٬۶۵۹
ویرایش
آیه تبلیغ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیز کاری
جز (تمیز کاری) |
جز (تمیز کاری) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| آیات مرتبط=[[آیه اکمال]] و [[آیه ولایت]] | | آیات مرتبط=[[آیه اکمال]] و [[آیه ولایت]] | ||
}} | }} | ||
'''آیه تبلیغ'''، [[آیه]] ۶۷ [[سوره مائده]] و از آخرین آیات | '''آیه تبلیغ'''، [[آیه]] ۶۷ [[سوره مائده]] و از آخرین آیات نزول قرآن شده بر [[پیامبر(ص)]]. | ||
بر اساس این آیه، پیامبر موظف شد پیامی را به مردم ابلاغ کند. به تصریح آیه، اهمیت پیام چنان است که اگر پیامبر(ص) آن را ابلاغ نکند، رسالت [[نبوت|پیامبریِ]] خود را به انجام نرسانده است. | بر اساس این آیه، پیامبر موظف شد پیامی را به مردم ابلاغ کند. به تصریح آیه، اهمیت پیام چنان است که اگر پیامبر(ص) آن را ابلاغ نکند، رسالت [[نبوت|پیامبریِ]] خود را به انجام نرسانده است. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
'''نقد''' | '''نقد''' | ||
در نقد این دیدگاه گفته شده، مفسران اتفاق نظر دارند که [[سوره مائده]] در [[مدینه]] نازل شده<ref>ابن عطیه، المحرر الوجیز، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۵؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۹۶۵م، ج۳، ص۳۰.</ref> و مطابق روایات، به نقل از [[عبدالله بن عمر]] سوره مائده آخرین سورة نازل‌شده است؛<ref>ترمذی، الجامع الصحیح، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۲۶۱، به نقل از [[عبدالله بن عمر]].</ref> بنابراین فرض نزول آیه تبلیغ در [[مکه]] و نیز اینکه [[آیه]] مزبور طی سالیان دراز بدون الحاق به سوره‌ای خاص به تنهایی خوانده می‌شده یا احیاناً در بایگانی بوده است، فرض درستی نیست.<ref>ابن عاشور، تفسیر التحریر، ۱۹۸۴م، ج۶، ص۲۵۶.</ref> | |||
در نقد این دیدگاه گفته شده، مفسران اتفاق نظر دارند که [[سوره مائده]] در [[مدینه]] نازل شده<ref>ابن عطیه، المحرر الوجیز، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۵؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۹۶۵م، ج۳، ص۳۰.</ref> و مطابق روایات، به نقل از [[عبدالله بن عمر]] سوره مائده آخرین سورة نازل‌شده است؛<ref>ترمذی، الجامع الصحیح، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۲۶۱، به نقل از عبدالله بن عمر.</ref> بنابراین فرض نزول آیه تبلیغ در [[مکه]] و نیز اینکه [[آیه]] مزبور طی سالیان دراز بدون الحاق به سوره‌ای خاص به تنهایی خوانده می‌شده یا احیاناً در بایگانی بوده است، فرض درستی نیست.<ref>ابن عاشور، تفسیر التحریر، ۱۹۸۴م، ج۶، ص۲۵۶.</ref> | |||
علاوه بر آن، برخی از صاحبنظران [[حدیث|روایاتی]] را که در خصوص مراقبت از جان پیامبر(ص) در مکه است، [[حدیث غریب]] و [[حدیث منکر|منکر]] دانسته‌اند.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، دار القلم، ج۲، ص۱۳۲.</ref> | علاوه بر آن، برخی از صاحبنظران [[حدیث|روایاتی]] را که در خصوص مراقبت از جان پیامبر(ص) در مکه است، [[حدیث غریب]] و [[حدیث منکر|منکر]] دانسته‌اند.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، دار القلم، ج۲، ص۱۳۲.</ref> | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۵: | ||
بنابر منابع تاریخی، پس از جنگ‌های مسلمانان و یهودیان، از جمله [[غزوه بنی قریظه]] و [[غزوه خیبر]]، قدرت و شوکت یهودیان در هم شکست و با تصرف پایگاه‌های آنان و تبعید شماری از آنان به خارج از مدینه، نفوذ آنان از بین رفت.<ref>احزاب:۲۶ـ۲۷؛ حشر:۲ـ۴.</ref> مسیحیان هم در [[عربستان]]، به ویژه در مدینه، فاقد قدرت بوده و تنها مقابله مسلمانان با آنان در ماجرای [[مباهله]] بود<ref>آل عمران:۶۱.</ref> که آن هم به درخواست مسیحیان منتفی شد. | بنابر منابع تاریخی، پس از جنگ‌های مسلمانان و یهودیان، از جمله [[غزوه بنی قریظه]] و [[غزوه خیبر]]، قدرت و شوکت یهودیان در هم شکست و با تصرف پایگاه‌های آنان و تبعید شماری از آنان به خارج از مدینه، نفوذ آنان از بین رفت.<ref>احزاب:۲۶ـ۲۷؛ حشر:۲ـ۴.</ref> مسیحیان هم در [[عربستان]]، به ویژه در مدینه، فاقد قدرت بوده و تنها مقابله مسلمانان با آنان در ماجرای [[مباهله]] بود<ref>آل عمران:۶۱.</ref> که آن هم به درخواست مسیحیان منتفی شد. | ||
پس با توجه به قدرت پیامبر و مسلمانان در واپسین سال‌های عمر رسول خدا، دلیلی برای نگرانی آن حضرت از [[یهود]] و [[نصارا]] وجود نداشت تا سبب واهمه در ابلاغ حقایق دین به آنان گردد. افزون بر این، [[آیه]] تبلیغ از جهت موضوع، با آیات قبل و بعد از خود بیگانه نیست، زیرا آیات قبل و بعد، در نکوهشِ یهود و نصاراست و چه بسا آنان تصور می‌کرده‌اند که با رحلت رسول خدا، دوران قدرت مسلمانان سپری می‌شود و بار دیگر زمینه نفوذ و سلطه آنان فراهم می‌گردد، اما آیه تبلیغ که درباره تعیین رهبری امت اسلام پس از پیامبر است، بطلان این تصور را آشکار ساخت و این مطلب با | پس با توجه به قدرت پیامبر و مسلمانان در واپسین سال‌های عمر رسول خدا، دلیلی برای نگرانی آن حضرت از [[یهود]] و [[نصارا]] وجود نداشت تا سبب واهمه در ابلاغ حقایق دین به آنان گردد. افزون بر این، [[آیه]] تبلیغ از جهت موضوع، با آیات قبل و بعد از خود بیگانه نیست، زیرا آیات قبل و بعد، در نکوهشِ یهود و نصاراست و چه بسا آنان تصور می‌کرده‌اند که با رحلت رسول خدا، دوران قدرت مسلمانان سپری می‌شود و بار دیگر زمینه نفوذ و سلطه آنان فراهم می‌گردد، اما آیه تبلیغ که درباره تعیین رهبری امت اسلام پس از پیامبر است، بطلان این تصور را آشکار ساخت و این مطلب با «[[آیه اکمال]]» که پس از اعلام [[ولایت]] علی (ع) نازل شد، تناسب دارد.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۲۴۶؛ حویزی، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۵۸۷-۵۹۰</ref> | ||
==نکات مهم آیه== | ==نکات مهم آیه== | ||