پرش به محتوا

اصول فقه: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۱۶
جز
imported>Salvand
imported>Salvand
خط ۱۸۰: خط ۱۸۰:
استحسان به معنای نیکوشمردن است و در علم اصول تعاریف مختلف از آن شده است. مثلا «دلیلی که مجتهد به عقل خود آن را نیکو بشمارد»<ref>غزالی‌، المستصفی‌، ج۱، ص۲۷۴</ref>
استحسان به معنای نیکوشمردن است و در علم اصول تعاریف مختلف از آن شده است. مثلا «دلیلی که مجتهد به عقل خود آن را نیکو بشمارد»<ref>غزالی‌، المستصفی‌، ج۱، ص۲۷۴</ref>


فقهای شیعه به اتفاق استحسان را حجت نمی‌دانند. به‌نظر محقّقان شیعه، دلیل عقل هم در صورتی حجّت است که مفید قطع به حکم خداوند باشد، اما مجرّد مناسبات ذوقی و اعتبارات ظنی-چنان‌که ظاهر از تعریف استحسان هم همین است-مادامی‌ که دلیل معتبری بر حجیت آن قائم نشود حجّت نیست
[[فقیه|فقهای]] [[شیعه]] همگی استحسان را حجت نمی‌دانند. به نظر محقّقان شیعه، دلیل عقلی نیز در صورتی حجّت است که به واسطه آن، به حکم خداوند قطع پیدا کنیم؛ اما مجرّد مناسبات ذوقی و اعتبارات ظنی - چنان‌که ظاهر از تعریف استحسان هم همین است - مادامی‌ که دلیل معتبری بر حجیت آن اقامه نشود، حجّت نیست.


در بین اهل سنت بیشاز همه ابوحنیفه و مالک به عمل به استحسان شهرت دارند. اما شافعی با آن مخالف بوده و آن را دخالت در تشریع می‌دانسته است.
در بین [[اهل سنت]] بیش از همه [[ابوحنیفه]] و [[مالک بن انس]] به عمل به استحسان شهرت دارند. اما شافعی با آن مخالف بوده و آن را دخالت در تشریع می‌دانسته است.


لازم به تذکر است که در اینجا مقصود استحسان به عنوان دلیل مستقل مورد نظر است و گرنه اگر بازگشت به دلایل دیگر داشته باشد در ضمن همان مباحث ارزیابی شود.
لازم به تذکر است که در اینجا مقصود استحسان به عنوان دلیل مستقل مورد نظر است و گرنه اگر بازگشت به دلایل دیگر داشته باشد در ضمن همان مباحث ارزیابی شود.
کاربر ناشناس