کاربر ناشناس
آیة الکرسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←معنای آیة الکرسی) |
imported>Mohamadpur جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:آیة الکرسی به خط نسخ ایرانی.jpg|220px|بندانگشتی]] | [[پرونده:آیة الکرسی به خط نسخ ایرانی.jpg|220px|بندانگشتی]] | ||
'''آيَةُ الْكُرْسى'''، [[آیه]] ۲۵۵ [[سوره بقره ]] که برخى از | '''آيَةُ الْكُرْسى'''، [[آیه]] ۲۵۵ [[سوره بقره ]] که برخى از [[مفسران|مفسران]]، آيات ۲۵۶ و ۲۵۷ از همين سوره را نيز به سبب ارتباط مفاهيم آنها با مفاهيم آيه ۲۵۵، جزء آية الكرسى دانسته‌اند. در [[قرآن|قرآن مجيد]] تنها در این آیه، از «كرسى خداوند» سخن به ميان آمده است: «وَسِعَ کُرسِیُّهُ السَّمواتِ و الارضَ: كرسى او به پهنای آسمان‌ها و زمين است». اشتهار اين آيه به «آيةالكرسى» به همين سبب است و در زمان [[پیامبر اکرم]] (ص) نیز به آيةالكرسى معروف بوده است. | ||
بنا بر روایات [[معصومین]]، خواندن این آیه در همه حال به ویژه پس از [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از خانه، هنگام مواجهه با خطر و سختی و مشکلات، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم‌زخم]] و برای سلامت و... [[مستحب]] است. | بنا بر روایات [[معصومین]]، خواندن این آیه در همه حال به ویژه پس از [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از خانه، هنگام مواجهه با خطر و سختی و مشکلات، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم‌زخم]] و برای سلامت و... [[مستحب]] است. | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
در روایات مختلفی از [[امامان(ع)]] کرسی در این آیه به معنای علم خداوند تفسیر شده است که معنای آیه چنین می‌شود: «خداوند، پیشاروی آنان و پشت سرشان را می‌داند، و به چیزی از «علم» او آگاه نگردند، جز آنچه خود بخواهد. کرسی (= علم) او آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته است.»<ref>عسگری، عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۸۶ش، ص۴۷۳-۴۷۵.</ref> | در روایات مختلفی از [[امامان(ع)]] کرسی در این آیه به معنای علم خداوند تفسیر شده است که معنای آیه چنین می‌شود: «خداوند، پیشاروی آنان و پشت سرشان را می‌داند، و به چیزی از «علم» او آگاه نگردند، جز آنچه خود بخواهد. کرسی (= علم) او آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته است.»<ref>عسگری، عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۸۶ش، ص۴۷۳-۴۷۵.</ref> | ||
طبق [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق | طبق [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق(ع)]]، «کرسی» علم اختصاصی خداوند است که هیچ یک از پیامبران و فرستادگان و [سایر] حجت‌هایش را بر آن آگاه نکرده است.<ref>صدوق، معانی الاخبار، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۷.</ref> | ||
== فضیلت و ویژگی‌ها == | == فضیلت و ویژگی‌ها == | ||
آیة الکرسی از نظر محتوایی شامل معارف عمیق دینی است و فضیلت خواندن آن و آثاری که در زندگی انسان می‌گذارد مورد تاکید روایات نیز قرار گرفته است. [[سید محمدحسین طباطبائی|محمد حسین طباطبایی]] علت عظمت آية الكرسى را شامل‌بودن آن بر مطالب دقیقی درباره «[[توحید]]» خالص و قیمومیت مطلق خدا می‌داند و معتقد است به جز [[اسما و صفات|اسماء ذات خدا]]، همه اسماء حُسنای او، به قیمومیت او برمی‌گردد.<ref>طباطبایی، المیزان،۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۳۷.</ref> | آیة الکرسی از نظر محتوایی شامل معارف عمیق دینی است و فضیلت خواندن آن و آثاری که در زندگی انسان می‌گذارد مورد تاکید روایات نیز قرار گرفته است. [[سید محمدحسین طباطبائی|محمد حسین طباطبایی]] علت عظمت آية الكرسى را شامل‌بودن آن بر مطالب دقیقی درباره «[[توحید]]» خالص و قیمومیت مطلق خدا می‌داند و معتقد است به جز [[اسما و صفات|اسماء ذات خدا]]، همه اسماء حُسنای او، به قیمومیت او برمی‌گردد.<ref>طباطبایی، المیزان،۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۳۷.</ref> | ||
اين آيه در زمان [[پیامبر اکرم]] | اين آيه در زمان [[پیامبر اکرم(ص)]] نيز به آيةالكرسى معروف بوده است. پيامبر فرموده است: با عظمت ترين آيات قرآن آيةالكرسى است.<ref>سیوطی، جامع الصغیر، ۱۳۷۳ق، ج۱، ص۴۷.</ref> سرور سخن‌ها قرآن است و سرور قرآن سوره بقره است و سرور سوره بقره آيةالكرسى است.<ref>سیوطى، جامع الصغیر، ۱۳۷۳ق، ج۲، ص۳۵.</ref> اين [[آیه]] در ميان مسلمانان هميشه مورد توجه و تعظيم خاصى بوده و علت، آن است كه همه معارف و تعاليم اسلام بر اساس «[[توحید]]» استوار است و در آية الكرسى توحید به شكل جامع و موجز بيان شده است. در اين آيه، هم [[ذات خداوند]] توصيف شده و هم صفات و افعال او.<ref>غزالى، جواهر القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۷۳-۷۵.</ref> | ||
درباره خواص تلاوت آیة الکرسی، در مواقع مختلف روایات فراوانی از طریق [[شیعه]] و [[سنی]] رسیده است. خواندن این آیه در همه حال به ویژه پس از خواندن [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از منزل، هنگام مواجهه با خطر و سختی و مشکلات، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم زخم]] و برای سلامتی و... در روایات، [[مستحب]] عنوان شده است.<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۱.</ref> | درباره خواص تلاوت آیة الکرسی، در مواقع مختلف روایات فراوانی از طریق [[شیعه]] و [[سنی]] رسیده است. خواندن این آیه در همه حال به ویژه پس از خواندن [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از منزل، هنگام مواجهه با خطر و سختی و مشکلات، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم زخم]] و برای سلامتی و... در روایات، [[مستحب]] عنوان شده است.<ref>معینی، «آیة الکرسی»، ص۱۰۱.</ref> | ||