آیة الکرسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آيَةُ الْكُرْسى‌'''، نام [[آیه]] ۲۵۵ [[سوره بقره ]] که برخى‌ از مفسران‌، آيات‌ ۲۵۶ و ۲۵۷ از همين‌ سوره‌ را نيز به‌ سبب‌ ارتباط مفاهيم‌ آنها با مفاهيم‌ آيه ۲۵۵، جزء آية الكرسى‌ دانسته‌اند. در [[قرآن|قرآن‌ مجيد]] تنها در این آیه، از «كرسى‌ خداوند» سخن به‌ ميان‌ آمده‌ است‌: «وَسِعَ کُرسِیُّهُ السَّمواتِ و الارضَ: كرسى‌ او به‌ پهنای آسمان‌ها و زمين‌ است‌». اشتهار اين‌ آيه‌ به‌ «آيةالكرسى‌» به‌ همين‌ سبب است‌ و در زمان‌ [[پیامبر اکرم]] (ص‌) نیز به‌ آيةالكرسى‌ معروف‌ بوده‌ است‌.

[[آیه]] ۲۵۵ از [[سوره بقره]] و با توجه به برخی روایات و عقیده برخی [[:رده:مفسران|مفسران]]، آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ از همین سوره هم جزء آیة الکرسی است.<ref>معینی، محسن، آیة الکرسی، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۰۰.</ref>

از مفاهيم‌ متعدد اين‌ آيه‌، دو مفهوم‌ «قيوم‌» و «كرسى‌» بيش‌ از سایر مفاهیم، توجه‌ متفكران‌ مسلمان‌ را برانگيخته‌ است‌. کلمه کرسی به معنای تخت، علم، و قلمرو حکومت آمده است.<ref>تفسیر نمونه، ج‏۲، ص۲۷۲.</ref>

در روایات مختلفی از [[امامان]] (ع) کرسی در آیة الکرسی به معنای علم خداوند تفسیر شده است که به این ترتیب معنای آیه این می‌شود که:<ref>عقاید اسلام در قرآن کریم، علامه سید مرتضی عسگری، ص۴۷۳-۴۷۵</ref> «خداوند، پیشاروی آنان و پشت سرشان را می‌داند، و به چیزی از «علم» او آگاه نگردند، جز آنچه خود بخواهد. کرسی (= علم) او آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته است.»

طبق [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق]] (ع)، «کرسی» علم اختصاصی خداوند است که هیچ یک از پیامبران و فرستادگان و [سایر] حجت‌هایش را بر آن آگاه نکرده است.<ref>صدوق، معانی الاخبار، ص۲۹.</ref>

اين‌ آيه‌ در زمان‌ [[پیامبر اکرم]] (ص‌) نيز به‌ آيةالكرسى‌ معروف‌ بوده‌ است‌. پيامبر فرموده‌ است‌: با عظمت‌ ترين‌ آيات‌ قرآن‌ آيةالكرسى‌ است‌.<ref>سيوطى‌، جامع‌ الصغير، ج۱، ص۴۷</ref> سرور سخنها قرآن‌ است‌ و سرور قرآن‌ سوره بقره‌ است‌ و سرور سوره بقره‌ آيةالكرسى‌ است‌.<ref>سيوطى‌، جامع‌ الصغير، ج۲، ص۳۵</ref>اين‌ [[آیه]] در ميان‌ مسلمانان‌ هميشه‌ مورد توجه‌ و تعظيم‌ خاصى‌ بوده‌ و علت‌، آن‌ است‌ كه‌ همه معارف‌ و تعاليم‌ اسلام‌ بر اساس‌ «[[توحید]]» استوار است‌ و در آية الكرسى‌ توحید به‌ شكل‌ جامع و موجز بيان‌ شده‌ است‌. در اين‌ آيه‌، هم‌ [[ذات‌ خداوند]] توصيف‌ شده‌ و هم‌ صفات‌ و افعال‌ او.<ref>غزالى‌، جواهر القرآن، ص۵۶</ref>

درباره خواص تلاوت آیة الکرسی، در مواقع مختلف روایات فراوانی از طریق [[شیعه]] و [[سنی]] رسیده است. خواندن این آیه در همه حال به ویژه پس از خواندن [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از منزل، هنگام مواجهه با خطر و سختی و مشکلات، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم زخم]] و برای سلامتی و... در روایات، [[مستحب]] عنوان شده است.<ref>معینی، محسن، آیة الکرسی، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۰۱.</ref>

دانشمندان بسیاری به طور مستقل بر این [[آیه]] تفسیر نوشته اند. از قبیل، [[کمال الدین عبدالرزاق کاشانی]]، [[شمس الدین خفری]]، [[ملاصدرا]] و فرزندش، و از معاصرین [[محمدتقی فلسفی]]. [[کسایی مروزی]] در انتقاد از پادشاهانی که حق [[امامان شیعه|امامان]] را غصب کردند می‌گوید:{{شعر}}{{ب|ای به کرسی برنشسته «آیة الکرسی» به دست|نیش زنبوران نگه کن پیش خان انگبین<ref>معینی، محسن، آیة الکرسی، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۰۱.</ref>}}{{پایان شعر}}