اعجاز قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اعجاز قرآن''' عنوان مبحثی در [[علوم قرآن|علوم قرآنی]] است که به [[معجزه]] بودن [[قرآن کریم]] می‌پردازد و در عین حال، با بحث‌هایی در حوزه [[کلام اسلامی]] و ادبیات عرب نیز مرتبط است. معجزه بودن قرآن به معنای آن است که این کتاب از جهات مختلف (لفظ، معنا، ساختار و...) دارای ویژگی‌هایی فوق بشری است و بشر از آوردن مانند آن ناتوان است؛ پس قرآن ساخته دست بشر نیست، بلکه کلام [[خدا]]ست.

برای اثبات اعجاز قرآن، در [[آیه|آیات]] متعددی [[تحدی]] شده است. تحدی بدین معناست که خداوند در قرآن از منکران خواسته است که اگر قرآن را کلام خدا نمی‌دانند، مانند آن بیاورند و از آنجا که هیچ کس نتوانسته است مانند آن بیاورد، حقانیت کلام الاهی به اثبات می‌رسد.

جهات مختلفی برای اعجاز قرآن بیان شده است. یکی از این جهات [[نظریه صرفه]] است که مورد انتقاد جدی قرار گرفته است. اما جهات ادبی و معنوی قرآن همچنان به عنوان مهم‌ترین جهات اعجاز قرآن مطرح هستند.

تَحَدّی، در علوم قرآنی<ref>جواهری، «واکاوی ملاک تحدی در قرآن و نقد منطق تنزّلی»، ص۱۱۲.</ref> و [[کلام اسلامی]]،<ref>جمعی از نویسندگان، شرح المصطلحات الکلامیه، ۱۴۱۵ق، ص۶۴.</ref> به‌معنای دعوت [[پیامبران]] از منکران [[نبوت|نبوتشان]] است تا مانندی برای معجزاتشان بیاورند.<ref>مؤدب، اعجاز قرآن در نظر اهل بیت، ۱۳۷۹ش، ص۱۷.</ref> قرآن در شش آیه، به تحدّی دعوت کرده است؛ یعنی از منکرانِ معجزه‌بودنش خواسته است مانندی برای آن بیاورند.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۸۱.</ref> به این آیات، آیات تحدی می‌گویند.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۸۱.</ref>

# اعجاز القرآن و الکلام فی وجوهه، شیخ مفید (درگذشت ۴۱۳ق)، [[مجتهد|فقیه]]، [[متکلم]] و [[محدث|حدیث‌شناس]] بزرگ شیعه؛<ref>میرزامحمد، «مقدمه ویراستار»، ص۲۲-۲۳.</ref>

# الصَّرفه فی اعجاز القرآن، سیدِ مرتَضی (درگذشت ۴۳۶ق) متکلم، فقیه و اصولی برجستهٔ شیعه. این کتاب با نام الموضح عن وجه اعجاز قران هم خوانده شده است؛<ref>میرزامحمد، «مقدمه ویراستار»، ص۲۵.</ref>