کاربر ناشناس
کوه ابوقبیس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=نوامبر|روز=۳|سال=۲۰۱۴|چند = 2}} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=نوامبر|روز=۳|سال=۲۰۱۴|چند = 2}} | ||
'''اَبوقُبَیس'''، کوهی در [[مکه]] واقع در [[مسجدالحرام]] مقابل [[ارکان کعبه|رکن]] [[حجرالاسود]]<ref>ابن جبیر، ۸۵</ref> که در منابع تاریخ و جغرافیایی مکه از آن بسیار یاد شده است. | '''اَبوقُبَیس'''، کوهی در [[مکه]] واقع در [[مسجدالحرام]] مقابل [[ارکان کعبه|رکن]] [[حجرالاسود]]<ref>ابن جبیر، ۸۵</ref> که در منابع تاریخ و جغرافیایی مکه از آن بسیار یاد شده است. ابوقبیس نزدیکترین کوه به کعبه و بنابر منابع تاریخ محلی مکه، محل فرود آمدن [[حضرت آدم]] و [[حوا]] از بهشت و مدفن حضرت آدم است.<ref>ازرقی، ج1، ص5 و 6.</ref> فاکهی(قرن سوم قمری)از وجود مسجدی به نام ابراهیم بر ابوقبیس خبر داده؛ اما در این که مراد از نام این مسجد، حضرت ابراهیم خلیل باشد اختلاف است.<ref>نک: ابن ظهیره، ص291؛ جعفریان، ص126.</ref> در دورههای بعد بناهای دیگری بر آن ساخته شد. این کوه و بناهای برفراز آن از قدیم زیارتگاه حجگزاران و زائران به ویژه شیعیان ایرانی بوده است.<ref>برای نمونه نک: ایازخان قشقایی، ج؟، ص419؛ هدایت علی، ص283.</ref> | ||
==وجه نامگذاری== | ==وجه نامگذاری== | ||
*درباره معنای نام و وجه نامگذاری این کوه نظرهایی اظهار شده که برخی از آنها ریشه در باورهای عامیانه مردم حجاز دارد؛ برای مثال برخی نام ابوقبیس را مأخوذ از قبس النار دانستهاند، زیرا بنابر برخی حکایات و اخبار، دو چوب آتش زنه (مرخ) از آسمان بر این کوه فرود آمد، آدم(ع) آنها را برگرفت و از برخورد آن دو آتش پدیدار گشت.<ref>یاقوت، ۱/۱۰۱-۱۰۲</ref> برخی نیز نام این کوه را به مردی با نام قبیس بن شالخ (یا شامخ) نسبت دادهاند. گفته شده که این مرد از قبیله [[جُرهُم]] بوده است.<ref>سهیلی، ۵/۱۱۷؛ یاقوت، ۱/۱۰۲</ref> وی گویا میان مردی به نام عمرو بن مضاض و دختر عمش سخنچینی کرد و از بیم کشته شدن به کوه مزبور پناه برد و دیگر از او خبر و اثری نماند.<ref>یاقوت، ۱/۱۰۲</ref> | *درباره معنای نام و وجه نامگذاری این کوه نظرهایی اظهار شده که برخی از آنها ریشه در باورهای عامیانه مردم حجاز دارد؛ برای مثال برخی نام ابوقبیس را مأخوذ از قبس النار دانستهاند، زیرا بنابر برخی حکایات و اخبار، دو چوب آتش زنه (مرخ) از آسمان بر این کوه فرود آمد، آدم(ع) آنها را برگرفت و از برخورد آن دو آتش پدیدار گشت.<ref>یاقوت، ۱/۱۰۱-۱۰۲</ref> برخی نیز نام این کوه را به مردی با نام قبیس بن شالخ (یا شامخ) نسبت دادهاند. گفته شده که این مرد از قبیله [[جُرهُم]] بوده است.<ref>سهیلی، ۵/۱۱۷؛ یاقوت، ۱/۱۰۲</ref> وی گویا میان مردی به نام عمرو بن مضاض و دختر عمش سخنچینی کرد و از بیم کشته شدن به کوه مزبور پناه برد و دیگر از او خبر و اثری نماند.<ref>یاقوت، ۱/۱۰۲</ref> |