پرش به محتوا

عبدالله بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Mgolpayegani
imported>Mgolpayegani
خط ۷۶: خط ۷۶:
===بارگاه عبدالله و تخریب آن===
===بارگاه عبدالله و تخریب آن===
«عبداللّه‌» پدر [[رسول خدا]] در ۲۵ سالگی، در [[یثرب]] نزد دایی‌های پدرش در طایفۀ «‌بنی النجّار‌» در خانه‌ای معروف به «‌دار النابغه‌» وفات کرد (و نیز در همانجا دفن شد).<ref>ابن اثیر، ''الکامل فی التاریخ''، ج۲، ص۱۰.</ref>
«عبداللّه‌» پدر [[رسول خدا]] در ۲۵ سالگی، در [[یثرب]] نزد دایی‌های پدرش در طایفۀ «‌بنی النجّار‌» در خانه‌ای معروف به «‌دار النابغه‌» وفات کرد (و نیز در همانجا دفن شد).<ref>ابن اثیر، ''الکامل فی التاریخ''، ج۲، ص۱۰.</ref>
این مکان بعدها تبدیل به مسجد شده و برطبق روایات پیامبر اگرم در آنجا نماز خوانده و قبر پدر خویش را زیارت نموده اند.<ref>تاریخ المدینة ابن شبه، ج1، ص117-116؛ تاریخ طبری، ج2، ص76</ref>
این مکان بعدها تبدیل به مسجد شده و برطبق روایات پیامبر اگرم در آنجا نماز خوانده و قبر پدر خویش را زیارت نموده اند.<ref>تاریخ المدینة ابن شبه، ج۱، ص۱۱۷-۱۱۶؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۷۶</ref>


در قرن دهم، در مسجد برای مقبره عبدالله بقعه‌ای نسبتاً رفیع و بنایی وسیع به وسیله بعضی از سلاطین عثمانی ساخته شد و ضریحی بر روی قبر وی نصب و محرابی در کنار همان ضریح ایجاد گردید و این بقعه تا روی کار آمدن وهابیان یکی از امکنه و بقاع مورد توجّه برای زائرین در مدینه به شمار می‌آمد.
در قرن دهم، در مسجد برای مقبره عبدالله بقعه‌ای نسبتاً رفیع و بنایی وسیع به وسیله بعضی از سلاطین عثمانی ساخته شد و ضریحی بر روی قبر وی نصب و محرابی در کنار همان ضریح ایجاد گردید و این بقعه تا روی کار آمدن وهابیان یکی از امکنه و بقاع مورد توجّه برای زائرین در مدینه به شمار می‌آمد.


ابراهیم پاشا رفعت مصری می‌نویسد: «من الأضرحة الّتی فی خارج البقیع، ضریح لعبدالله بن عبدالمطلّب والد النبیّ وهو بداخلِ المدینة».<ref>مرآت الحرمین، ج1، ص427</ref>
ابراهیم پاشا رفعت مصری می‌نویسد: «من الأضرحة الّتی فی خارج البقیع، ضریح لعبدالله بن عبدالمطلّب والد النبی وهو بداخلِ المدینة».<ref>مرآت الحرمین، ج۱، ص۴۲۷</ref>


از نویسندگان فارسی زبان فرهاد میرزا<ref>سفرنامه، ص152</ref> نایب الصدر شیرازی<ref> سفرنامه، ص232</ref> و سید اسماعیل مرندی<ref>توصیف مدینه، فصلنامه میقات حج، شماره 5، ص117</ref> و تعدادی دیگر از سفرنامه نویسان، بقعه عبدالله را یکی از بقاع در مدینه معرّفی نموده‌اند.
از نویسندگان فارسی زبان فرهاد میرزا<ref>سفرنامه، ص۱۵۲</ref> نایب الصدر شیرازی<ref> سفرنامه، ص۲۳۲</ref> و سید اسماعیل مرندی<ref>توصیف مدینه، فصلنامه میقات حج، شماره ۵، ص۱۱۷</ref> و تعدادی دیگر از سفرنامه نویسان، بقعه عبدالله را یکی از بقاع در مدینه معرّفی نموده‌اند.


با اینکه وهابی‌ها پس از تسلّط، همه بقعه‌های موجود در بقیع و خارج بقیع را تخریب نمودند امّا ساختمان بقعه عبدالله تا سال 1355ش همچنان باقی بود.
با اینکه وهابی‌ها پس از تسلّط، همه بقعه‌های موجود در بقیع و خارج بقیع را تخریب نمودند امّا ساختمان بقعه عبدالله تا سال ۱۳۵۵ش همچنان باقی بود.


نویسنده كتاب «اجساد جاويدان»، گزارشی را از محل دفن كنونی عبدالله به دست داده و مینویسد:
نویسنده كتاب «اجساد جاویدان»، گزارشی را از محل دفن كنونی عبدالله به دست داده و مینویسد:
:::«جسد جناب عبدالله، پدر پيامبر خدا (ص) پس از 1447 سال، در مدينه منوره تر و تازه پديدار گشت... دولت سعودي در سال 1394ق. قبر جناب عبدالله را با خاك يكسان نمود ولی روزنه‌ای به قبر باز شد و جسد، تر و تازه پديدار گشت و دولت آن را به قبرستان بقيع منتقل نمود و در نزديكی قبور شهدای احد دفن كردند...»<ref>اجساد جاويدان، صص45 تا 47</ref>
:::«جسد جناب عبدالله، پدر پیامبر خدا (ص) پس از ۱۴۴۷ سال، در مدینه منوره تر و تازه پدیدار گشت... دولت سعودی در سال ۱۳۹۴ق. قبر جناب عبدالله را با خاك یكسان نمود ولی روزنه‌ای به قبر باز شد و جسد، تر و تازه پدیدار گشت و دولت آن را به قبرستان بقیع منتقل نمود و در نزدیكی قبور شهدای احد دفن كردند...»<ref>اجساد جاویدان، صص۴۵ تا ۴۷</ref>


زیارت قبر عبدالله بن عبدالمطلب در مدینه از [[مستحب|مستحبات]] شمرده شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/image/13233 کاشف الغطاء، ''قلائد الدرر فی مناسک من حج و اعتمر''، ص۱۰۱ و ۱۱۴].</ref>
زیارت قبر عبدالله بن عبدالمطلب در مدینه از [[مستحب|مستحبات]] شمرده شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/image/13233 کاشف الغطاء، ''قلائد الدرر فی مناسک من حج و اعتمر''، ص۱۰۱ و ۱۱۴].</ref>
کاربر ناشناس