انتظار فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی محققان، با استناد به حدیث «افضل الاعمال انتظار الفرج»<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۷۷ و ۶۴۴.</ref> انتظار فرج را از سنخ عمل شمرده و وظایفی را بر عهده شخص منتظر دانسته‌اند.<ref>[http://www.shabestan.ir/detail/News/651915 «انتظار أفضَلُ الأعمال است نه أفضَلُ الحالات»]، خبرگزاری شبستان.</ref> موسوی اصفهانی مؤلف [[مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم (کتاب)|کتاب مکیال المکارم]]، هشتاد وظیفه در این‌باره برمی‌شمرد؛<ref>موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۲۳.</ref> برخی از مهمترین آنها عبارت‌اند از:<br>

*معرفت و شناختِ امام عصر(ع) و صفاتش؛ چرا که [[مفترض الطاعة|اطاعت از امام]] واجب است و نباید با سایر [[مدعیان مهدویت|مدعیانِ دروغینِ امامت]] اشتباه شود.<ref>موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۱۲۳.</ref> چنانچه در این موضوع، به [[حدیث|احادیث معصومان]] نیز استناد شده است.<ref>الهی نژاد، حسین، [https://hawzah.net/fa/Magazine/View/2689/4285/27628/وظایف-منتظران-در-عصر-غیبت «وظایف منتظران در عصر غیبت»]، ص۶۵.</ref>

*پرهیز از گناه و داشتن اخلاق نیکو؛<ref>شفیعی سروستانی، انتظار، بایدها و نبایدها، ص۳۱.</ref> چنانچه امام صادق(ع) منتظران ظهور را به داشتن تقوا و اخلاق نیکو سفارش نموده است.<ref>نعمانی‏، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۰۰، ح۱۶.</ref>

*تجدید عهد و پیوند قلبی با امام؛<ref>شفیعی سروستانی، انتظار، بایدها و نبایدها، ص۳۱.</ref> چنانچه در برخی احادیث، به تجدید [[بیعت]] و خواندن [[دعای عهد]] تأکید شده است.<ref> ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۶۶۶-۶۶۳.</ref>

*ارتباط با فقها و مراجع تقليد؛<ref>شفیعی سروستانی، انتظار، بایدها و نبایدها، ص۴۵.</ref> چنانچه [[امامان شیعه|ائمه(ع)]]، جهت کسب احکام و معارف دین در زمان غيبت، مردم را به فقهاى جامع الشرايط ارجاع داده‌اند.<ref>امام عسکری، التفسیر، ۱۴۰۹ق، ص۳۰۰.</ref>

*دعا برای سلامتی آن حضرت، به‌گونه‌ای که ائمه(ع) تعلیم داده‌اند. همانند دعای معروف «'''اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّک'''» که از اعمال مخصوص شب بیست‌وسوم رمضان است و خواندن آن در همه اوقات و ایام توصیه شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۶.</ref>

*صدقه دادن برای سلامتی ایشان؛<ref>صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ۱۴۲۲ق، ص۵۰۲ </ref>

سدیر صیرفی می‌گوید: من و مفضل و ابو بصیر و أبان بر امام صادق(ع)وارد شدیم، ددیدیم روی خاک نشسته و مانندمادر فرزند از دست داده گریه می‌کند گمان کردیم، حادثه‌ای برای آن حضرت پیش آمده است. پس علت را از حضرتش پرسیدیم، فرمود: درباره غیبت و طول عمر مهدی موعود و آزمایش مؤمنان در فکر فرو رفتم که چگونه طول غیبتش موجب شک و تردید آنان و ارتداد عده زیادی می‌شود، از این رو، غم و اندوه بر من غلبه کرد و متأثر شدم .... <ref>دوانی، مهدی موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار، ۱۳۷۸ش، ص۴۸ (نقل باتلخیص)</ref>

موسی بن قاسم می‌گوید: به امام جواد(ع) عرض کردم: می‌خواهم به نیابت از طرف شما و پدرتان طواف کنم، اما به من می‌گویند نباید به نیابت از طرف اوصیا طواف کرد. آن حضرت در پاسخ فرمود:

نه این چنین نیست، هر چه برایت امکان دارد طواف کن. <ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۳۱</ref>

*هنگامی که نام آن حضرت [قائم آل محمّد صلی الله علیه و آله‏] برده می‌شود، همه برای تعظیم و تکریمش به پا خیزند، چنان که حضرت امام رضا(ع)در مجلسی وقتی نام «قائم» (عج) برده شد، ایستاد و دست بر سرش نهاد و فرمود: «'''اللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ'''» بار پرودگارا فَرَجش را نزدیک و خروجش(پایان یافتن دوران غیبتش) را آسان گردان.<ref>صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ۱۴۲۲ق، ص۵۰۶ </ref>

*برای ثبات عقیده و ایمان خود به خواندن دعا زیر که امام صادق(ع)آن را به '''زراره''' توصیه فرموده مداومت نماید:

 

{{عربی|اندازه=۹۰%|اللَّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَکَ فَانَّکَ انْ لَمْ تُعَرِّفْنی نَفْسَکَ لَمْ اعْرِفْ نَبِیَّکَ، اللَّهُمَّ عَرِّفْنی رَسُولَکَ فَانَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی رَسُولَکَ لَمْ اعْرِفْ حُجَّتَکَ، اللَّهُمَّ عَرِّفْنی حُجَّتَکَ فَانَّکَ انْ لَمْ تُعَرِّفْنی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینی ترجمه: خدایا خود را به من بشناسان، زیرا اگر خود را به من نشناسانی فرستاده‌ات را نشناخته‌ام، خدایا فرستاده‌ات را به من بشناسان، زیرا اگر فرستاده‌ات را به من نشناسانی حجّتت را نشناخته‌ام، خدایا حجّتت را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه می‌شوم.‏}}                        <ref>طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ۱۳۹۰ق، ص۴۳۲</ref>