صلح حدیبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

به فرمان پیامبر، مسلمانان سلاحی جز سلاح مسافر (شمشیر در نیام) نداشتند. پیغمبر اسلام(ص) مقداری که از مدینه بیرون رفت و به ‏ «‌ذی الحلیفة‏‌» - که اکنون به نام مسجدی که در آنجا بنا شده به‏ «‌[[مسجد شجره‏]]‌» معروف است - رسید جامه [[احرام]] پوشید و هفتاد شتر نیز که همراه برداشته بود نشانه [[قربانی]] بر آنها زد و از جلو براند تا به افرادی که خبر حرکت او را به قریش می‌‏رسانند بفهماند که به قصد جنگ بیرون نیامده، بلکه منظور او تنها انجام عمره و طواف خانه خداست.<ref>ابن هشام، ج۲، ص۷۷۶؛ ابن سعد، ج۲، ص۹۵</ref> گفته شده است شتر [[ابوجهل]] نیز، که پیامبر در [[غزوه بدر|جنگ بدر]] به غنیمت گرفته بود، به صورتی نمادین در میان دیگر قربانی‌ها بوده است.<ref>واقدی، ج۲، ص۵۷۴</ref>

[[پرونده:مسير پيامبر به سمت حدیبیه.jpg|بندانگشتی|200px|مسیر پیامبر (ص) به سمت حدیبیه]]

پیامبر، با راهنمایی چند تن از بنی اسلم، از بی‌راهه مسیر خود را به سوی مکه ادامه داد تا با جنگجویان قریش مواجه نشود.<ref>ابن هشام، ج۲، ص۷۷۷</ref> در این مسیر، مسلمانان برای اولین بار [[نماز خوف]] <ref>رجوع کنید به سوره نساء، آیه ۱۰۱ـ۱۰۲</ref> به جا آوردند، تا مراقب حملات احتمالی دشمن از اطراف باشند.<ref>رجوع کنید به واقدی، ج۲، ص۵۸۲ـ۵۸۳</ref>