پرش به محتوا

ابدان اخروی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ مارس ۲۰۲۳
خط ۱۱: خط ۱۱:
* {{متن قرآن|وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَیٰ رَبِّهِمْ ینسِلُونَ ﴿۵۱﴾|ترجمه=و در صور دمیده خواهد شد، پس به‌ناگاه از گورهای خود شتابان به سوی پروردگار خویش می‌آیند.|سوره=۳۶|آیه=۵۱}}
* {{متن قرآن|وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَیٰ رَبِّهِمْ ینسِلُونَ ﴿۵۱﴾|ترجمه=و در صور دمیده خواهد شد، پس به‌ناگاه از گورهای خود شتابان به سوی پروردگار خویش می‌آیند.|سوره=۳۶|آیه=۵۱}}


بر اساس ظاهر بسیاری از [[آیه|آیاتی]] که درباب [[معاد]] است در قیامت و پس از مرگ، انسان‌ها با همین بدن دنیایی خود سر از قبر برداشته و حوادث قیامت آغاز می‌شود. بیشتر متکلمان معتقدند این آیات قابل [[تاویل]] نبوده و بدنی که در قیامت انسان با آن محشور می‌شود همین بدن مادی است که در دنیا با آن زندگی می‌کرده است. این اعتقاد، [[معاد جسمانی]] نامیده می‌شود. از منظر [[کلام امامیه|کلام شیعه]]، اعتقاد به جسمانی بودن معاد بر هر مسلمانی [[واجب]] است. اما اعتقاد و فهم کیفیت و جزئیات آن، جزء واجبات نیست.<ref>مظفر، محمدرضا، عقائدنا، فصل اعتقادنا فی المعاد الجسمانی</ref>
بر اساس ظاهر بسیاری از [[آیه|آیاتی]] که درباب [[معاد]] است در قیامت و پس از مرگ، انسان‌ها با همین بدن دنیایی خود سر از قبر برداشته و حوادث قیامت آغاز می‌شود. بیشتر متکلمان معتقدند این آیات قابل [[ تأویل |تاویل]] نبوده و بدنی که در قیامت انسان با آن محشور می‌شود همین بدن مادی است که در دنیا با آن زندگی می‌کرده است. این اعتقاد، [[معاد جسمانی]] نامیده می‌شود. از منظر [[کلام امامیه|کلام شیعه]]، اعتقاد به جسمانی بودن معاد بر هر مسلمانی [[واجب]] است. اما اعتقاد و فهم کیفیت و جزئیات آن، جزء واجبات نیست.<ref>مظفر، محمدرضا، عقائدنا، فصل اعتقادنا فی المعاد الجسمانی</ref>


[[علامه مجلسی]] می‌گوید:
[[علامه مجلسی]] می‌گوید:
۱۸٬۴۲۹

ویرایش