پرش به محتوا

اهل کتاب: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۷۰۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۲ نوامبر ۲۰۱۷
جز
حذف مطالب زائد و بدون آدرس
imported>Alipour
جز (حذف مطالب زائد و بدون آدرس)
خط ۱: خط ۱:
'''اهل کتاب'''، در اصطلاح اسلامی به پیروان ادیانی گفته می شود که از دیدگاه اسلام [[پیامبر]] آنان دارای کتابی الهی برای هدایت انسان‌ها بوده است. [[یهود|یهودیان]] و [[مسیحیت|مسیحیان]] از مصادیق مسلم این اصطلاح در فرهنگ اسلامی بوده‌اند. پیروان دین [[زرتشت]] و [[صابئین]] نیز نزد گروهی از عالمان اسلامی، از اهل کتاب دانسته شده‌اند.
'''اهل کتاب'''، در اصطلاح اسلامی به پیروان ادیانی گفته می شود که از دیدگاه اسلام [[پیامبر]] آنان دارای کتابی الهی برای هدایت انسان‌ها بوده است. [[یهود|یهودیان]] و [[مسیحیت|مسیحیان]] از مصادیق مسلم این اصطلاح در فرهنگ اسلامی بوده‌اند. پیروان دین [[زرتشت]] و [[صابئین]] نیز نزد گروهی از عالمان اسلامی، از اهل کتاب دانسته شده‌اند.


اهل کتاب اگرچه به عنوان مفهومی فقهی به کار می رود اما سابقه کاربرد این اصطلاح به دوران پیش از اسلام بر می گردد.
در بسیاری از باب‌های [[فقه]] اسلامی مانند [[طهارت]]، [[نماز]]، [[جهاد]]، [[ازدواج]] و [[صید و ذباحه]]، از زوایای مختلف درباره احکام اهل کتاب بحث شده است.اهل کتاب از سوی حاکم اسلامی بین پذیرش اسلام و التزام به شرایط [[ذمه|ذمّه]]، آزاد گذاشته می‌شوند و در صورت عدم پذیرش این دو امر، [[جهاد]] با آنان [[واجب]] است.
 
در بسیاری از باب‌های [[فقه]] اسلامی مانند [[طهارت]]، [[نماز]]، [[جهاد]]، [[ازدواج]] و [[صید و ذباحه]]، از زوایای مختلف درباره احکام اهل کتاب بحث شده است.اهل کتاب از سوی حاکم اسلامی بین پذیرش اسلام و التزام به شرایط [[ذمه|ذمّه]]، آزاد گذاشته می‌شوند و در صورت عدم پذیرش این دو امر، [[جهاد]] با آنان واجب است.
 
در [[قانون اساسی]] [[جمهوری اسلامی ایران]]، پیروان زرتشتی، یهودی و مسیحی به عنوان اهل کتاب پذیرفته شده‌اند که در انجام مراسم مذهبی خود در حد قانون آزادند.


در [[قانون اساسی]] [[جمهوری اسلامی ایران]]، پیروان زرتشتی، یهودی و مسیحی به عنوان اهل کتاب پذیرفته شده‌اند.
==منشأ نامگذاری اهل کتاب==
==منشأ نامگذاری اهل کتاب==
منشأ نامگذاری عنوان اهل کتاب، [[قرآن]]<ref>به عنوان مثال: سوره بینه، آیه۶.</ref> و [[سنت|سنّت]] است.<ref>الحر العاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۱۴ق، ج۱۵، ص۱۲۶.</ref> قرآن کریم در سوره‌های مختلف از اهل کتاب یاد نموده و این اصطلاح سی ویک بار در قرآن کریم آمده است. این اصطلاح در بسیاری از آن موارد در مقابل [[شرک|مشرکان]] ذکر شده و این خود نشانه مغایرت مفهوم آن دو است. تعبیراتی که قرآن به کار برده عبارتند از: «اهل کتاب»، «الذین آتیناهم الکتاب» و «الذین أوتوا الکتاب».
منشأ نامگذاری عنوان اهل کتاب، [[قرآن]]<ref>به عنوان مثال: سوره بینه، آیه۶.</ref> و [[سنت|سنّت]] است.<ref>الحر العاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۱۴ق، ج۱۵، ص۱۲۶.</ref> در قرآن کریم سی ویک بار از اهل کتاب یاد شده که در بسیاری از آن موارد در مقابل [[شرک|مشرکان]] ذکر شده است. تعبیراتی که قرآن به کار برده عبارتند از: «اهل کتاب»، «الذین آتیناهم الکتاب» و «الذین أوتوا الکتاب».
 
==اهل کتاب و اُمّیین ==
ساکنان شبه جزیره [[عربستان]] را در آستانه ظهور [[اسلام]] می‌توان به دو گروه عمده تقسیم کرد:


# عموم جمعیت، چه در شهرها و چه در بادیه، مردمی بودند که دین رایج میان آنان، بت‌پرستی بوده و عموماً از خواندن و نوشتن نیز بهره‌ای نداشته‌اند. این گروه ادبیات مکتوب نداشته و در حوزه [[دین]] فاقد کتاب و تعالیم مکتوب بوده‌اند و کتابت آنان عمدتاً منحصر به نوشته‌های کوتاه تجاری، یا [[طلسم|طلسمات]] و تعاویذ بوده است.{{مدرک}}
#'''اهل کتاب''': گروه دوم اقلیتی پراکنده در بخش‌هایی از شبه جزیره عربستان که بر دین [[یهود]] یا [[مسیحیت]] بوده و با کتب دینی، به خصوص [[تورات]] و [[انجیل]] آشنایی داشته‌اند. در میان این گروه عالمانی نیز بوده‌اند و خواندن و نوشتن و آموزش منظم نزد آنان تا حدودی رواج داشته است.


===اصطلاح اهل کتاب پیش از اسلام===
==اصطلاح اهل کتاب پیش از اسلام==
کاربردهای گوناگون اهل کتاب و امیین در قرآن کریم، آشکارا نشان می‌دهد که این تعبیرها و این تقابل، مربوط به مدت‌ها پیش از ظهور اسلام بوده است. این تقسیم که پذیرش برتری فرهنگی اهل کتاب بر امیین را می‌نمایاند، با وجود تلخی حقیقتی که در پس آن نهفته بود، از سوی اکثریت بت پرست نیز در عمل پذیرفته شده بود.
کاربردهای گوناگون اهل کتاب و امیین در قرآن کریم، آشکارا نشان می‌دهد که این تعبیرها و این تقابل، مربوط به مدت‌ها پیش از ظهور اسلام بوده است. این تقسیم که پذیرش برتری فرهنگی اهل کتاب بر امیین را می‌نمایاند، با وجود تلخی حقیقتی که در پس آن نهفته بود، از سوی اکثریت بت پرست نیز در عمل پذیرفته شده بود.