آیت‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

تا قرن چهاردهم قمری کاربرد عنوان آیت الله برای [[:رده:فقیهان شیعه|فقها]] مرسوم نبوده است. در اوایل این قرن، [[میرزا حسین نوری|حاج میرزا حسین نوری‌]] (۱۲۵۴-۱۳۲۰ق‌) این عنوان را برای [[محمدمهدی بحرالعلوم|سید محمد مهدی بحرالعلوم‌]] به کار برد <ref>نوری، خاتمة مستدرک الوسائل،  ج۲، ص۴۴</ref>. مورخان عصر [[مشروطه‌]] نیز این عنوان را برای [[آخوند خراسانی]]، [[حسین خلیلی تهرانی]]، [[عبدالله مازندرانی|شیخ عبدالله مازندرانی]] و دیگران به کار برده‌اند.<ref>نراقی‌، ص۴۶-۴۷؛ ناظم الاسلام‌، ص۸۸؛ کسروی‌، ج۲، ص۳۷۱</ref> چند دهه بعد [[شیخ عباس قمی]] از عبارت آیت الله برای [[مرتضی انصاری|شیخ مرتضی انصاری‌]]، [[حسین نجف|شیخ حسین نجف‌]] <ref>قمی، الکنی و الالقاب، ج۲، ص۳۹۷</ref> و [[سید محمدحسن شیرازی]]<ref>قمی، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۲۲۴</ref> نیز استفاده کرد. به جز این سه نفر او در موارد فراوانی در کتاب خود، [[الکنی و الالقاب (کتاب)|الکنی و الالقاب]] از تعبیر آیت الله برای علامه حلی استفاده کرده است. <ref>به عنوان نمونه رک: قمی، الکنی و الالقاب، ج۲، صص۹۰، ۲۹۱،و ج۳، ص۱۵۴</ref>