کاربر ناشناس
محمدتقی آملی: تفاوت میان نسخه‌ها
←اساتید
imported>Mashg (←اساتید) |
imported>Mashg (←اساتید) |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
محمدتقی آملی تحصیل را در مدسه خازن الملک تهران آغاز کرد. ده ساله بود که برخی کتاب های مهم ادبیات عرب چون سیوطی و جامی را تمام را کرد. سپس به تکمیل اندوخته‌های فقهی و اصولی پرداخت و به علوم ریاضی و نیز فلسفه و حکمت روی آورد و به سال ۱۳۴۰ش به نجف اشرف عزیمت نمود.وی در سال ۱۳۵۳ به تهران بازگشت و به تدریس و تربیت نفوس پرداخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۱۲ -۲۱۰</ref> | محمدتقی آملی تحصیل را در مدسه خازن الملک تهران آغاز کرد. ده ساله بود که برخی کتاب های مهم ادبیات عرب چون سیوطی و جامی را تمام را کرد. سپس به تکمیل اندوخته‌های فقهی و اصولی پرداخت و به علوم ریاضی و نیز فلسفه و حکمت روی آورد و به سال ۱۳۴۰ش به نجف اشرف عزیمت نمود.وی در سال ۱۳۵۳ به تهران بازگشت و به تدریس و تربیت نفوس پرداخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۱۲ -۲۱۰</ref> | ||
===اساتید=== | ===اساتید=== | ||
شیخ محمد هادی طالقانی؛ نزد او علم معانی و نیز کتاب اللمعة الدمشقیه را آموخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۴</ref> | *شیخ محمد هادی طالقانی؛ نزد او علم معانی و نیز کتاب اللمعة الدمشقیه را آموخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۴</ref> | ||
سید جلیل؛ آملی نام این استادش را همین گونه ثبت کرده است که نزد وی درس مطول را فرا گرفت. آملی او را خلاق معانی بیان توصیف کرده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۴</ref> | *سید جلیل؛ آملی نام این استادش را همین گونه ثبت کرده است که نزد وی درس مطول را فرا گرفت. آملی او را خلاق معانی بیان توصیف کرده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۴</ref> | ||
شیخ عبدالحسین هزار جریبی؛ استاد دروس ریاضی و هیئت بود.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۴</ref> | *شیخ عبدالحسین هزار جریبی؛ استاد دروس ریاضی و هیئت بود.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۴</ref> | ||
شیخ رضا نوری مازندرانی؛ آملی علم فقه و اصول چون کتاب الرسائل و المکاسب [[شیخ انصاری]] را نزد وی خوانده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۸</ref> | *شیخ رضا نوری مازندرانی؛ آملی علم فقه و اصول چون کتاب الرسائل و المکاسب [[شیخ انصاری]] را نزد وی خوانده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۸</ref> | ||
قسمتی از دروس معقول و منقول را نزد پدرش | *آقاشیخ محمد آملی (۱۲۶۳-۱۳۳۶)؛ آملی قسمتی از دروس معقول و منقول را نزد پدرش که خود از فیلسوفان به شمار می‌رفت، تحصیل کرد. | ||
*[[میرزا حسن کرمانشاهی]] | |||
در نجف اشرف از محضر استادانی | *[[شیخ عبدالنبی نوری]]؛ آملی از نیز علم آموخت و از وی اجازه [[اجتهاد]] گرفت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۱۰</ref> | ||
در نجف اشرف از محضر استادانی زیر علم آموخت: | |||
* [[آقا ضیاء الدین عراقی]]؛ | |||
*[[میرزای نائینی]]؛ | |||
*[[آقا ضیاء عراقی]]؛ | |||
*[[سید ابوالحسن اصفهانی]]؛ | |||
*[[میرزا علی آقا قاضی]]؛ آملی در [[اخلاق]] در محضر این استاد گرانقدر حاضر گشت.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۱۴، ص۵۳۸؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۲۱۵.</ref> | |||
آملی از سید [[ابو تراب خوانساری]]نجفی و شیخ [[اسدالله زنجانی]] اجازه روایت دریافت کرده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۱۶-۲۱۳</ref> | آملی از سید [[ابو تراب خوانساری]]نجفی و شیخ [[اسدالله زنجانی]] اجازه روایت دریافت کرده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۱۶-۲۱۳</ref> | ||