پرش به محتوا

محمدتقی آملی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۰۶۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ مارس ۲۰۲۱
imported>Kheradmand
imported>Mashg
خط ۶۰: خط ۶۰:
آملی [[شنبه]] [[۲۹ شوال]] سال ۱۳۹۱ق برابر با [[۲۷ آذر]] ۱۳۵۰ش در [[تهران]] درگذشت و در [[حرم امام رضا(ع)]]، در مقبره [[میرزا حسین فقیه سبزواری]] به خاک سپرده شد.<ref>عابدی، ص۹۲</ref>
آملی [[شنبه]] [[۲۹ شوال]] سال ۱۳۹۱ق برابر با [[۲۷ آذر]] ۱۳۵۰ش در [[تهران]] درگذشت و در [[حرم امام رضا(ع)]]، در مقبره [[میرزا حسین فقیه سبزواری]] به خاک سپرده شد.<ref>عابدی، ص۹۲</ref>


==اساتید==
==تحصیلات==
قسمتی از دروس معقول و منقول را نزد پدرش آقاشیخ محمد آملی (۱۲۶۳-۱۳۳۶) که خود از فیلسوفان به شمار می‌رفت، تحصیل کرد. پس از آن نزد عالمان دیگری مانند [[شیخ عبدالنبی نوری]] و [[میرزا حسن کرمانشاهی]] درس خواند. در ۱۳۴۰ق به [[نجف]] اشرف رفت و تا ۱۳۵۳ق از محضر استادانی چون [[میرزای نائینی]]، و [[آقا ضیاء عراقی]] و [[سید ابوالحسن اصفهانی]] بهره یافت. در [[اخلاق]] نزد [[میرزا علی آقا قاضی]] تحصیل کرد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۱۴، ص۵۳۸؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۲۱۵.</ref>
محمدتقی آملی تحصیل را در مدسه خازن الملک تهران آغاز کرد. ده ساله بود که برخی کتاب های مهم ادبیات عرب چون سیوطی و جامی را تمام را کرد. سپس به تکمیل اندوخته‌های فقهی و اصولی پرداخت و به علوم ریاضی و نیز فلسفه و حکمت روی آورد و به سال ۱۳۴۰ش به نجف اشرف عزیمت نمود.وی در سال ۱۳۵۳ به تهران بازگشت و به تدریس و تربیت نفوس پرداخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۱۲ -۲۱۰</ref>
===اساتید===
شیخ محمد هادی طالقانی؛ نزد او علم معانی و نیز کتاب اللمعة الدمشقیه را آموخت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۴</ref>
سید جلیل؛ آملی نام این استادش را همین گونه ثبت کرده است که نزد وی درس مطول را فرا گرفت. آملی او را خلاق معانی بیان توصیف کرده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۴</ref>
شیخ عبدالحسین هزار جریبی؛ استاد دروس ریاضی و هیئت بود.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۴</ref>
شیخ رضا نوری مازندرانی؛ آملی علم فقه و اصول چون کتاب الرسائل و المکاسب [[شیخ انصاری]] را نزد وی خوانده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۰۸</ref>
قسمتی از دروس معقول و منقول را نزد پدرش آقاشیخ محمد آملی (۱۲۶۳-۱۳۳۶) که خود از فیلسوفان به شمار می‌رفت، و [[میرزا حسن کرمانشاهی]] تحصیل کرد.  
آملی از [[شیخ عبدالنبی نوری]] نیز علم آموخت و از وی اجازه [[اجتهاد]] گرفت.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص ۲۱۰</ref>
در نجف اشرف از محضر استادانی چون [[آقا ضیاء الدین عراقی]]٬ [[میرزای نائینی]]، و [[آقا ضیاء عراقی]] و [[سید ابوالحسن اصفهانی]] بهره یافت. در [[اخلاق]] نزد [[میرزا علی آقا قاضی]] تحصیل کرد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۱۴، ص۵۳۸؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۲۱۵.</ref>
آملی از سید [[ابو تراب خوانساری]]نجفی و شیخ [[اسدالله زنجانی]] اجازه روایت دریافت کرده است.<ref>حسن زاده آملی، در آسمان معرفت، ۱۳۷۶ش٬ ص  ۲۱۶-۲۱۳</ref>


==شاگردان==
==شاگردان==
کاربر ناشناس