آیه ۱۶ سوره فجر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
به اعتقاد برخی مفسران، انسانها در چنین موقعیتهایی اعتماد به نفس خویش را از دست داده و گمان میکنند خوار شدهاند. به همین جهت میگویند: پروردگارم مرا خوار کرد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۸، ص۹۶.</ref> این افراد گمان میکنند مال، میزان کرامت است.<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۶۱۶.</ref> | به اعتقاد برخی مفسران، انسانها در چنین موقعیتهایی اعتماد به نفس خویش را از دست داده و گمان میکنند خوار شدهاند. به همین جهت میگویند: پروردگارم مرا خوار کرد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۸، ص۹۶.</ref> این افراد گمان میکنند مال، میزان کرامت است.<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۶۱۶.</ref> | ||
[[سید محمدحسین فضلالله|فضلالله]] عالم و مفسر شیعه معتقد است خداوند برخی افراد را با فقر امتحان میکند تا نوع مواجهه و عکسالعمل آنان را ببیند؛ آیا دین خود را به پول کافران نمیفروشند، موضع خود را تغییر نمیدهند و از قضای الهی ناراضی میشوند.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲۴، ص۲۴۸.</ref> | [[سید محمدحسین فضلالله|فضلالله]] عالم و مفسر شیعه معتقد است خداوند برخی افراد را با فقر امتحان میکند تا نوع مواجهه و عکسالعمل آنان را ببیند؛ آیا دین خود را به پول کافران نمیفروشند، موضع خود را تغییر نمیدهند و از قضای الهی ناراضی میشوند.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲۴، ص۲۴۸.</ref> | ||
از آیه ۱۵ و ۱۶ سوره فجر چنین برداشت شده که انسانها سعادت در دنیا را همان نعمتهای دنیایی میدانند<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۸۳.</ref> اما این آیات یادآور میشوند که نه زیادی نعمت دلیل بر تقرب به خدا است، و نه کمشدن روزی بر دوری از حق دلالت دارد. اینها آزمایشی است که خداوند طبق حکمتش هر گروهی را به آنها آزمایش میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۴۶۲.</ref> | از آیه ۱۵ و ۱۶ سوره فجر چنین برداشت شده که انسانها سعادت در دنیا را همان نعمتهای دنیایی میدانند<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۸۳.</ref> اما این آیات یادآور میشوند که نه زیادی نعمت دلیل بر تقرب به خدا است، و نه کمشدن روزی بر دوری از حق دلالت دارد. اینها آزمایشی است که خداوند طبق حکمتش هر گروهی را به آنها آزمایش میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۴۶۲.</ref> |