آیه ۱۶ سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] مفسر شیعه معتقد است براساس آیه [[آیه ۱۵ سوره فجر|۱۵]] و ۱۶ سوره فجر نعمت‌دادن یا قطع نعمت توسط خداوند، همه امتحان الهی است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۸۲.</ref>  

آیه ۱۶ فجر اندک‌شدن نعمت را نوعی از آزمایش الهی دانسته است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۱۰، ص۳۴۶.</ref> تعبیر «قَدَرَ»، به قرینه اینکه با «عَلَیْهِ» آمده<ref>طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۶۹.</ref> و همچنین در مقابل «فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ» در آیه قبل قرار گرفته، به فشار و تنگدستی در زندگی معنا شده است.<ref>طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۶۹.</ref>  

به اعتقاد برخی مفسران، انسان‌ها در چنین موقعیت‌هایی اعتماد به نفس خویش را از دست داده و گمان می‏‌کنند خوار شده‌اند. به همین جهت می‌گویند: پروردگارم مرا خوار کرد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۸، ص۹۶.</ref> این افراد گمان می‌کنند مال، میزان کرامت است.<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۶۱۶.</ref>

{{جعبه نقل قول|'''هر گاه مسلمان در تنگنا و سختی افتد، هرگز نباید از پروردگار خود شکایت کند، بلکه باید به درگاه پروردگار، که تدبیر امور به دست اوست ، شکایت بَرَد».'''<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۶۲۴. </ref>|عرض = 25%|رنگ پس‌زمینه=#d3f2f2|عنوان=[[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]]:|تراز=چپ}}

[[سید محمدحسین فضل‌الله|فضل‌الله]] عالم و مفسر شیعه معتقد است خداوند برخی افراد را با فقر امتحان می‌کند تا نوع مواجهه و عکس‌العمل آنان را ببیند؛ آیا دین خود را به پول کافران نمی‌فروشند، موضع خود را تغییر نمی‌دهند و از قضای الهی ناراضی می‌شوند.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲۴، ص۲۴۸.</ref>

از آیه ۱۵ و ۱۶ سوره فجر چنین برداشت شده که انسان‌ها سعادت در دنیا را همان نعمت‌های دنیایی می‌دانند<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۲۸۳.</ref> اما این آیات یادآور می‌شوند که نه زیادی نعمت دلیل بر تقرب به خدا است، و نه کم‌شدن روزی بر دوری از حق دلالت دارد. اینها آزمایشی است که خداوند طبق حکمتش هر گروهی را به آن‌ها آزمایش می‏‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۴۶۲.</ref>

==پانویس==