فروة بن نوفل اشجعی: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفته [[رسول جعفریان]] محقق تاریخ، در ماجرای حکمیت، فروة بن نوفل از جمله افرادی بود که نزد امام علی(ع) آمد و از ایشان خواست که ابوموسى را برای حکمیت انتخاب نکند،<ref>جعفریان، حيات فكرى و سياسى ائمه‏(ع)، ۱۳۸۱ش، ص۱۰۴.</ref> اما پس از ماجرای حکمیت، فروة از امام علی(ع) فاصله گرفت و به خوارج پیوست و به یکی از چهره‌های برجسته آن‌ها تبدیل شد.<ref>جعفریان، حيات فكرى و سياسى ائمه‏(ع)، ۱۳۸۱ش، ص۱۰۴.</ref> به گفته بلاذُری در اَنساب الاَشراف، فروة بن نوفل در جنگ نهروان با ۵۰۰ نفر از یارانش میدان جنگ را ترک کرد،<ref>أنساب الأشراف، البلاذري، ۱۴۱۷ق، ج‏۲، ص۳۷۱.</ref> و می‌گفت: ما نمی‌دانیم چرا باید با علی(ع)، ولی خدا، وصی، برادر و پسرعموی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بجنگیم.<ref>اعثم كوفی، الفتوح، ۱۳۷۲ش، ص۷۴۵.</ref> او معتقد بود که باید خوب فکر کرد و زمانی که به نتیجه رسیدیم، یا از علی(ع) اطاعت می‌کنیم و یا به جنگ با او خواهیم رفت.<ref>ناظم‌زاده قمی، اصحاب امام علی(ع)، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۹۵۲.</ref>   

به گزارش منابع تاریخی، پس از شهادت امام علی (ع)، فروة بن نوفل معتقد بود حال که خلافت [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] به معاویه واگذار شده الان در جهاد با معاویه هیچ شکی وجود ندارد و باید علیه معاویه جنگید.<ref>نویری، نهایة الأرب، ۱۴۲۳ق، ج‏۲۰، ص۲۷۲؛ ابن اثیر، الکامل في التاریخ، ۱۳۸۵ش، ج‏۳، ص۴۰۹.</ref> معاویه پس از کمک خواستن از امام حسن(ع) و رد درخواست وی لشگری از شام به مقابله با فروة بن نوفل فرستاد که با شکست مواجه شد.<ref>نویری، نهایة الأرب، ۱۴۲۳ق، ج‏۲۰، ص۲۷۳.</ref> معاویه مردم کوفه را مجبور به جنگ با خوارج کرد،<ref>ابن اثیر، الکامل في التاریخ، ۱۳۸۵ش، ج‏۳، ص۴۰۹، ناظم‌زاده قمی، اصحاب امام علی(ع)، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۹۵۲.</ref> که با شکست خوارج در نهایت فروة بن نوفل در سال ۴۵ق کشته شد.<ref>امینی، أصحاب أميرالمؤمنين(ع) و الرواة عنه،۱۴۱۲ق، ج‏۲، ص۴۶۷.</ref>