صحیفة الرضا (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]]، صحیفة‌الرضا را از کتاب‌های مشهور بین [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] برمی‌شمارد و سند آن را چنان معتبر می‌داند که «اگر به گوش مجنون بخوانند شفا یابد».<ref>مجلسی، بحار لانوار، ۱۳۶۸ش، ج۱، ص۳۰.</ref> [[شیخ حر عاملی|شیخ حر عاملی]] نیز این کتاب را جزو منابع خود در نگارش [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] برمی‌شمرد و سلسلهٔ سندش نشان می‌دهد که [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] نیز به آن عمل می‌کرده است.<ref>حر عاملی، وسائل‌الشیعة، ۱۳۷۲ش، ج۲۰، ص۵۹.</ref> محققان ۱۹ طریق مختلف برای سند این کتاب ذکر کرده‌اند.<ref>نجف، «مقدمه»، در صحیفة‌الرضا، ص۱۴-۲۶.</ref> با این‌حال، برخی عالمان [[علم رجال|رجال]] معتقدند که همهٔ روایت‌هایی که سندشان به این کتاب می‌رسد، در نهایت از طریق چهار راوی (عبدالله بن احمد طا‌ٰئی، داود بن سلیمان قزوینی، علی بن مهدی بن صدقة و احمد بن عبدالله شیبانی) نقل شده است که در کتاب‌های رجالی دلیلی بر اعتبار یا عدم اعتبارشان وجود ندارد.<ref>داوری، اصول علم الرجال،‌ ۱۴۱۶ق،‌ ص۲۸۱.</ref>

به‌گفته پژوهشگران [[زیدیه|زیدیان]] یمن، این کتاب را تا قرن هفتم هجری قمری نمی‌شناخته‌اند؛ اما در آن قرن و در اثر ارتباط با شیعیان ایران با این کتاب آشنا شدند و اعتبار آن را پذیرفتند. همچنین روایات این کتاب در میان مناطق مختلف [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] مناطقی همچون [[خراسان بزرگ|خراسان]] و [[عراق]] همچون [[کرامیه]]، [[شافعیه|شافعیان]] و [[مذهب حنفی|حنفیان]] رایج بوده است.<ref>آقایی، «صحیفة الرضا»، ص۳۸۹.</ref>