تبرج: تفاوت میان نسخه‌ها

تبرج از واژه برج به معنای «بروز و ظهور» گرفته شده است.<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۳۸.</ref> راغب اصفهانی<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ۱۳۳۲ش، ص۴۱.</ref> برج را به‌معنای قصر دانسته و بروج آسمانی را نیز برگرفته از همین معنا برمی‌شمارد. او «ثوب مُبَرَّج» را لباسی دانسته که صورت‌های بروج آسمانی بر آن نقش بسته و زبیاست و تَبَرُّج  زن در اظهار زیبایی‌هایش بدان تشبیه شده است؛ بر همین اساس، تبرّج زن را به‌معنای اظهار زیبایی (دست و صورت) وی دانسته‌اند.<ref>ابن درید، جمهرة اللغة، ۱۹۸۸م، ج۱، ص۲۶۵؛ فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۰۵ق، ج۶، ص۱۱۵، ذیل «برج».</ref> در آیه ۳۳ [[سوره احزاب]] خطاب به همسران [[پیامبر اسلام|پیامبر(ص)]] از خودنمایی مانند دوران جهالت و آشکار کردن زینت‌های خود برای افراد نامحرم پرهیز داده است.