confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۴۷۷
ویرایش
(←فقدان زمینه لازم: اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
|||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
===فقدان یاور=== | ===فقدان یاور=== | ||
در خطبه ۲۶ [[نهجالبلاغه]]، آمده است: «نظر کردم، جز اهل بیتم یاری برایم نبود، از اینکه آنان را در جنگ نابرابر به دست مرگ سپارم دریغ کردم، چشم بر خاشاک در دیده بستم، زهر غم و غصه آشامیدم و بر فروبردن خشم صبر ورزیدم و بر حادثه تلختر از درخت عَلقَم(درختِ کُنارِ تلخ<ref>دهخدا و دیگران، لغتنامه دهخدا، ذیل عنوان علقم.</ref>) پایداری کردم.»<ref>نهج البلاغه، ترجمه انصاریان، خطبه ۲۶.</ref> [[علامه جعفری]] در پاسخ به این سوال که با وجود یارانی چون [[مقداد بن اسود کندی|مقداد کندی]]، [[سلمان فارسی]]، [[ابوذر غفاری]]، [[ابو ایوب انصاری]]، [[مالک اشتر]] و چند صحابه دیگر که در موضوع زمامداری از [[امام علی(ع)]] حمایت میکردند، چرا امام علی(ع) تنها اهل بیت خود را یار خود میداند، مینویسد: «این عدۀ انگشت شمار به قدری به مقام شامخ [[امام اول شیعیان|امیرالمومنین(ع)]] ارادت و عشق میورزیدند که مانند اهل بیت و دودمان طهارت بودند.»<ref>جعفری، شرح نهجالبلاغه، ۱۳۷۶ش، خطبه ۲۶.</ref> | در خطبه ۲۶ [[نهجالبلاغه]]، آمده است: «نظر کردم، جز اهل بیتم یاری برایم نبود، از اینکه آنان را در جنگ نابرابر به دست مرگ سپارم دریغ کردم، چشم بر خاشاک در دیده بستم، زهر غم و غصه آشامیدم و بر فروبردن خشم صبر ورزیدم و بر حادثه تلختر از درخت عَلقَم(درختِ کُنارِ تلخ<ref>دهخدا و دیگران، لغتنامه دهخدا، ذیل عنوان علقم.</ref>) پایداری کردم.»<ref>نهج البلاغه، ترجمه انصاریان، خطبه ۲۶.</ref> [[علامه جعفری]] در پاسخ به این سوال که با وجود یارانی چون [[مقداد بن اسود کندی|مقداد کندی]]، [[سلمان فارسی]]، [[ابوذر غفاری]]، [[ابو ایوب انصاری]]، [[مالک اشتر]] و چند صحابه دیگر که در موضوع زمامداری از [[امام علی(ع)]] حمایت میکردند، چرا امام علی(ع) تنها اهل بیت خود را یار خود میداند، مینویسد: «این عدۀ انگشت شمار به قدری به مقام شامخ [[امام اول شیعیان|امیرالمومنین(ع)]] ارادت و عشق میورزیدند که مانند اهل بیت و دودمان طهارت بودند.»<ref>جعفری، شرح نهجالبلاغه، ۱۳۷۶ش، خطبه ۲۶.</ref> | ||
=== | === نبودن زمینه لازم === | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = {{سخ}}{{حدیث|أَفْلَحَ مَنْ نَهَضَ بِجَنَاحٍ أَوِ اسْتَسْلَمَ فَأَرَاحَ هَذَا مَاءٌ آجِنٌ وَ لُقْمَةٌ يَغَصُّ بِهَا آكِلُهَا وَ مُجْتَنِي الثَّمَرَةِ لِغَيْرِ وَقْتِ إِينَاعِهَا كَالزَّارِعِ بِغَيْرِ أَرْضِهِ.|ترجمه=هر که با یاوری برخاست روی رستگاری بیند، و گر نه گردن نهد و آسوده نشیند که خلافت بدینسان همچون آبی بدمزه و نادلپذیر است، و لقمهای گلوگیر، و آن که میوه را نارسیده چیند همچون کشاورزی است که زمین دیگری را برای کشت گزیند.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، خطبۀ ۵، ص۵۲.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۴px|رنگ پسزمینه =#ffeebb| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | |||
[[ابنمیثم بحرانی]]، با استناد به [[خطبه ۵ نهج البلاغه]] معتقد است، امام علی(ع) پس از جریان سقیفه، زمینه لازم را برای بازپسگیری خلافت نمیدید و به همین دلیل مطالبه حق خود را چیدن میوه، در زمان نامناسب میدانست.<ref>بحرانی، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۷۸.</ref> [[علامه جعفری]] نیز معتقد است خوشبینی مردم به یکدیگر و شایعه رضایت [[امام علی(ع)]] به ماجرای پس از وفات [[پیامبر اکرم(ص)]]، مردم را از آمادگی پذیرش حکومت امام(ع) محروم ساخته بود.<ref>جعفری، شرح نهجالبلاغه، ۱۳۷۶ش، خطبه ۵.</ref> | |||
===جلوگیری از فروپاشی جامعه اسلامی=== | ===جلوگیری از فروپاشی جامعه اسلامی=== | ||
شیخ مفید در کتاب الفصول المختاره، جلوگیری از تفرقه میان مسلمانان را دلیل سکوت امام علی(ع) دانسته است.<ref>شیخ مفید، الفصول المختاره، ۱۴۱۳ق، ص۲۵۸.</ref> مطابق روایتی که شیخ مفید در کتاب امالی نقل کرده، امام علی(ع) دلیل چشمپوشیِ خود از خلافت را حفظ اتحاد اسلامی و احساس خطر از بازگشت کفر دانسته است.<ref>شیخ مفید، الأمالی، ۱۴۱۳ق، ص۱۵۵.</ref> | شیخ مفید در کتاب الفصول المختاره، جلوگیری از تفرقه میان مسلمانان را دلیل سکوت امام علی(ع) دانسته است.<ref>شیخ مفید، الفصول المختاره، ۱۴۱۳ق، ص۲۵۸.</ref> مطابق روایتی که شیخ مفید در کتاب امالی نقل کرده، امام علی(ع) دلیل چشمپوشیِ خود از خلافت را حفظ اتحاد اسلامی و احساس خطر از بازگشت کفر دانسته است.<ref>شیخ مفید، الأمالی، ۱۴۱۳ق، ص۱۵۵.</ref> |