پرش به محتوا

قاعده حرمت تغریر جاهل: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[مجتهد|فقیهان شیعه]] در استنباط مواردی از احکام، قاعده حرمت تغریر جاهل را تطبیق کرده‌اند، از جمله:
[[مجتهد|فقیهان شیعه]] در استنباط مواردی از احکام، قاعده حرمت تغریر جاهل را تطبیق کرده‌اند، از جمله:


*جایز نیست مجتهدی که برخی شرایط [[مرجع تقلید]] مانند عدالت را ندارد، [[فتوا]] بدهد، زیرا چنین فتوایی مصداق اغرای دیگران به جهل است. در این نمونه شخص مقلد یا شرط عدالت برای فتوا‌دهنده را نمی‌داند و جاهل به حکم است یا اینکه نمی‌داند این فرد عدالت ندارد و جاهل به موضوع می‌باشد.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۵ش، ج۶، ص۲۱۵.</ref>
*جایز نیست مجتهدی که برخی شرایط [[مرجع تقلید]] مانند [[عدالت فردی|عدالت]] را ندارد، [[فتوا]] بدهد، زیرا چنین فتوایی مصداق اِغرای دیگران به جهل است. در این نمونه شخص مقلد یا شرط عدالت برای فتوا‌دهنده را نمی‌داند و جاهل به حکم است یا اینکه نمی‌داند این فرد عدالت ندارد و جاهل به موضوع می‌باشد.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۵ش، ج۶، ص۲۱۵.</ref>
*خوراندن چیز [[نجس]] به کسی که علم به نجاست آن ندارد حرام است، چنانچه میزبان با غذای نجس از میهمان پذیرایی کند. قاعده حرمت تغریر جاهل از دلایل این حکم بیان شده است.<ref>شیخ انصاری، المکاسب المحرمه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۷۴.</ref>
*خوراندن چیز [[نجس]] به کسی که علم به نجاست آن ندارد حرام است، چنانچه میزبان با غذای نجس از میهمان پذیرایی کند. قاعده حرمت تغریر جاهل از دلایل این حکم بیان شده است.<ref>شیخ انصاری، المکاسب المحرمه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۷۴.</ref>
*فروشنده روغن نجس اگر بداند به صورت عادی مشتری آن را برای خوردن می‌برد لازم است نجس بودنش را اعلام کند. دلیل این حکم را حرمت تغریر جاهل دانسته‌اند.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۵ش، ج۶، ص۲۱۵.</ref>
*فروشنده روغن نجس اگر بداند به صورت عادی مشتری آن را برای خوردن می‌برد لازم است نجس بودنش را اعلام کند. دلیل این حکم را حرمت تغریر جاهل دانسته‌اند.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۵ش، ج۶، ص۲۱۵.</ref>
۱۸٬۴۴۳

ویرایش