فدک فی التاریخ (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

#گوشه‌هایی از کلام فاطمه زهرا  (''قَبَسات مِنَ الْكَلام الْفاطِمی''): تجزیه و تحلیل بخش‌هایی از [[خطبه حضرت زهرا(س)]]

#ارزیابی نهایی ماجرا  (''مَحْكَمَةُ الْكِتاب'') استناد حضرت زهرا به قرآن برای دفاع از ولایت.<ref>صدر، فدک فی التاریخ، ۱۴۱۵ق، ص۲۰۵و۲۰۶.</ref>

نویسنده فصل اول را با فرازی از [[خطبه فدکیه]] [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] شروع کرده که حضرت پس از احتجاج با [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و عوامل حکومتِ وقت با استشهاد به آیاتی از [[قرآن]] درباره مشروعیت [[ارث]] و رائج  بودنش هم در میان [[پیامبران]] و هم درمیان دیگر مردمان؛ آنها را  به سختی نکوهش و توبیخ کرد و خطاب به آنان فرمود:  حال که چنین است پس بگیر آن ـ ارث مرا ـ که همچون مرکب آماده و مهار شده آماده بهره بردارى است و بر آن سوار شو، ولى بدان در [[قیامت]] تو را دیدار می‌کنیم و بازخواست مى‌نماییم، و در آن روز چه جالب است که داور خداست، و مدّعىِ تو محمّد(صلى الله علیه وآله)، و موعدِ داورى، رستاخیز، و در آن روز باطلان، زیان خواهند دید، اما پشیمانى به حال شما سودى نخواهد داشت! <ref>صدر، فدک فی التاریخ، مؤسسة البعثة، ج۱، ص۹.</ref>

پایان بخش کتاب بیان انتظاری است که از [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] به عنوان خلیفه [[مسلمان|مسلمانان]] و حافظ حقوق و اموال مردم در رابطه با [[فدک]] وجود داشته است. چون خلیفه می دانسته که [[فاطمه(س)]] مالک فدک است حق  هیچ‌گونه تصرفی برخلاف رضایت او را نداشته است (خواه حکم کردن ابوبکر بر طبق علمش جایز بوده یا خیر) و چون کسی در برابر حضرت زهرا(س) ادعای مالکیت فدک را نداشته ابوبکر حق گرفتن فدک را از او نداشته است.<ref>صدر، فدک فی التاریخ، مؤسسة البعثة، ج۱، ص۱۹۷.</ref>