پرش به محتوا

دلیل عقلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (ویکی سازی)
 
خط ۱: خط ۱:
'''دلیلِ عقلی''' در کنار [[قرآن]]، [[سنت]] و [[اجماع]] از ادله استنباط [[حکم شرعی]] محسوب شده است. دلیل عقلی از مقدمات عقلی ترکیب شده و به تبع آن نتیجه‌اش نیز عقلی است و  به دو قسم مستقلات عقلی و غیرمستقلات عقلی تقسیم می‌شود.
'''دلیلِ عقلی''' در کنار [[قرآن]]، [[سنت]] و [[اجماع]] از ادله استنباط [[حکم شرعی]] محسوب شده است. دلیل عقلی از مقدمات عقلی ترکیب شده و به تبع آن نتیجه‌اش نیز عقلی است و  به دو قسم مستقلات عقلی و غیرمستقلات عقلی تقسیم می‌شود.


[[ابن جنید]] از فقهای [[شیعه]] در [[قرن چهارم هجری]]، نخستین فقیهی است که از دلیل عقلی برای استنباط احکام شرعی استفاده کرد و [[ابن ادریس حلی]] نخستین فقیهی است که به صراحت، «عقل» را به عنوان یک دلیل مستقل در کنار دیگر ادله برای استنباط احکام شرعی قرار داد.  
[[ابن جنید]] از فقهای [[شیعه]] در قرن چهارم هجری، نخستین فقیهی است که از دلیل عقلی برای استنباط احکام شرعی استفاده کرد و [[ابن ادریس حلی]] نخستین فقیهی است که به صراحت، «عقل» را به عنوان یک دلیل مستقل در کنار دیگر ادله برای استنباط احکام شرعی قرار داد.  


[[اخباری‌ها]] از مهمترین مخالفان بکارگیری دلیل عقلی در استنباط حکم شرعی به شمار می‌روند.
[[اخباری‌ها]] از مهمترین مخالفان بکارگیری دلیل عقلی در استنباط حکم شرعی به شمار می‌روند.
خط ۱۸: خط ۱۸:
دلیل عقلی از نظر [[شیخ انصاری]] بر دو نوع است:
دلیل عقلی از نظر [[شیخ انصاری]] بر دو نوع است:


#دلیل عقلی که متوقف بر خطابات شرعی نیست، مانند حسن و قبح عقلی که بدون توجه به [[آیات]] و [[روایات]]، حسن نیکوکاری و قبح ستمگری روشن و مبرهن است.<ref>کلانتری، مطارح الانظار، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۳۱۹.</ref>
#دلیل عقلی که متوقف بر خطابات شرعی نیست، مانند [[حسن و قبح|حسن و قبح عقلی]] که بدون توجه به [[آیات]] و [[روایات]]، حسن نیکوکاری و قبح ستمگری روشن و مبرهن است.<ref>کلانتری، مطارح الانظار، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۳۱۹.</ref>


#دلیل عقلی که متوقف بر حکم شرعی است. مانند وجوب مقدمۀ واجب و حرمت فعل ضدواجب.<ref>کلانتری، مطارح الانظار، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۳۱۹.</ref>
#دلیل عقلی که متوقف بر حکم شرعی است. مانند وجوب مقدمۀ واجب و حرمت فعل ضدواجب.<ref>کلانتری، مطارح الانظار، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۳۱۹.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵

ویرایش